Hoi allemaal, Ik heb met veel plezier al het e.a. gelezen op dit forum. En na wat gestaar naar de details van mijn viool word ik er nog niet veel wijzer van. Omdat ik nieuwe ben zal ik mij eerst even kort introduceren. Eigenlijk ben ik fluitiste, maar omdat alle meisjes uit mijn klas al dwars- of blokfluit speelden ben ik ook viool gaan spelen. Als pubermeisje kocht ik eerst bij Robert Walters een fijne strijkstok (3x de waarde van mijn toenmalige viool), in 2012 heb ik bij hem ook mijn huidige viool gekocht. In 2013 is Walters overleden en een paar jaar later is mijn viool onder de kast beland. Destijds kreeg ik 3 violen mee naar huis om te proberen: - Een prachtig donker kleurige Hopf (klank vond ik niet mooi); - Een forse viool (met en indringende klank. Mijn toenmalige docent vond dit de beste keuze, ik vond het veel te groot en de scherp. Overigens had mijn docent liever dat ik een nieuwbouw instrument kocht. Maar ik houd van verhalen dus ik wilde graag een oude viool); - En dan de fabrieksviool van begin 20ste eeuw (aldus de vioolbouwer). Minder mooi van uiterlijk, kleiner en minder klank, maar wel wollig warm van klank. Nu heb ik dus een oude viool zonder verhaal. Of nou ja, het verhaal moet ik er zelf bij verzinnen. De viool is een jaar of 7 niet heel intensief bespeeld. Een paar weken geleden heb ik haar van onder de kast vandaan gevist en ben ik weer gaan spelen. Ik was gelijk weer helemaal verliefd op de klank. Verder valt er aan een viool natuurlijk veel te zien. Ik kan er echt uren naar kijken: dat uit een stuk hout en wat paardenhaar zo’n geluid kan komen. Lang verhaal kort: Wat valt er nog meer over de herkomst van deze viool te zeggen? Volgens Walters is het een Duitse viool. Omdat ik mijn viool best elegant vind, associeer ik dat niet direct met Duitsland maar ik heb er uiteraard geen verstand van.
Walters had wel gelijk: het is een Duitse viool, ik schat Markneukirchen. Daar en in het aanpalende Schönbach (net over de grens met het tegenwoordige Tsjechië) werden grote aantallen instrumenten gemaakt voor een expanderende wereldmarkt. Heel veel meer verhaal zit er niet in, tgenzij je nog de gegevens van de vorige eigenaren weet te achterhalen, maar die kans lijkt mij klein.
Dankjewel Bert. Ik had voorzichtig de conclusie Markneukirchen ook al getrokken naar aanleiding van eerdere posts en het vergelijken van foto's op het forum. Eerdere eigenaren opsporen is lastig inderdaad. Destijds heb ik er bij Walters niet naar gevraagd. Dus bij dezen: wie herkent hier zijn/haar vroegere viool? Overigens twijfel ik niet aan de expertise en passie van Walters. Maar Duitsland is groot en stiekem hoop je natuurlijk dat je viool toch eigendom is geweest van een groot violist of in het atelier heeft gelegen van bouwer huppeldepup. Of in WOII door een Joodse violist is achtergelaten... In ieder geval heeft iemand er 4 verschillende stemsleutels in geprikt. En is ze bespeeld want er zijn behoorlijk wat gebruikerssporen. Owja, ik hoorde ergens dat 'oude' violen dus zeg maar het type wat ik heb, minder worden naarmate ze ouder worden en veel bespeeld worden. Dus dat ze dan 'op' raken. Is dat zo?
Violen gaan een paar honderd jaar mee, mits goed onderhouden, zo nodig tijdig gerepareerd én zorgvuldig bewaard. Er zijn ook stemmen die juist beweren dat oude violen steeds beter worden als ze veel bespeeld worden, maar ook dat is niet eenvoudig te bewijzen. Er treden kleine veranderingen op in het materiaal hout in de loop van de tijd naar het schijnt, maar de invloed daarvan op de uiteindelijke klank is ook niet zo eenvoudig objectief vast te stellen. Edoch, je hebt het instrument nú en hoe het in het verleden klonk en hoe het in de toekomst zál klinken lijkt mij minder interessant.
Ik heb zo'n soort viool ook nog liggen, stainer model. Gebouwd zonder hoekblokjes en met een zachte klank. En het verhaal erachter is dat Duitsers heel elegant kunnen zijn als ze dat willen.
Hoe erg is het als je het achterliggende verhaal van je instrument niet kent? Dat kan dan natuurlijk alleen maar als het instrument een verleden heeft. Bij de mens is dat ook zo: de herinneringen nemen toe naarmate de leeftijd stijgt. Een relatief nieuw instrument heeft derhalve geen 'verhaal', dat moet eerst worden opgebouwd. Als dat het geval is, zou ik zeggen blijf er zo lang mogelijk op spelen. Dan wordt er aan het verhaal gewerkt.
Het verhaal is dat deze viool jarenlang is bespeeld door een vrouw. Het is dan ook echt en een viool voor een vrouw, licht van gewicht en klank. Ik bedoel dus een echte vrouw en dus niet zo'n kenau met een gescheurde mannen broek aan waar een gulp in zit. De viool is altijd onderhouden door vioolbouwer Vedral en ook bij hem gekocht. De kam door Vedral gemaakt zit er nog op. De vrouw die de viool bespeelde werd ouder en ouder en de viool werd dat ook. Er kwam een dag dat de vrouw de viool niet meer bespelen kon en ze besloot haar viool te verkopen en het geld dat zij er voor zou ontvangen te geven aan een goed doel. Ik kocht de viool van haar, en de viool slijt nu zijn oude dag bij mij. Eens hoop ik een vrouw tegen te komen die deze viool waard is, zodat het verhaal verder geschreven kan worden.
Gezien de lengte van het topic tot nu toe heb ik niet de indruk dat het nog langer om een "oude viool zonder verhaal" gaat. Het zou wel kunnen zijn dat de viool ter zake interessanter wordt gemaakt dan ie is. Misschien heeft @muziekmeisje ook nog wel een relaas over de 3 x zo dure strijkstok?
Maar zo maken we er wel een verhaal bij en krijgt de viool een verleden. Muziekmeisje is vergeten dat ze hier een onderwerp heeft opgestart, althans daar lijkt het veel op.
Het zou zomaar kunnen dat Muziekmeisje op vakantie is. Misschien heeft ze de viool meegenomen en speelt ze nu onder de palmen.
Het is overigens niet uit te sluiten dat de hier door sommigen tentoongespreide ongein haar heeft doen besluiten maar niet meer te reageren.
En ik meen zeker te weten dat die voornoemde ongein wel vaker de reden is geweest dat relatief nieuwe bezoekers zijn afgehaakt. Een oproep dus aan het bevoegd gezag hier, om die ongein maar eens wat in te perken en er voor te zorgen dat dit forum weer een plek van hoofdzakelijk inhoudelijke discussie en informatie wordt.
Wat een reacties. Ik dacht inderdaad nu komt er alleen maar onzin dus ik ga het niet meer volgen. Maar goed, ik ging afgelopen week snaren vervangen en dat ging niet helemaal goed dus belandde ik weer hier op het forum. Mijn viool heeft dat avontuur ook overleefd, dus dat kan ook bij het verhaal... De 3x zo dure strijkstok heb ik zelf even naar gekeken en opgezocht. Volgens mij is het gewoon een simpel Paesold model als ik de foto's goed vergeleek en heb ik er toen wellicht te veel voor betaald als ik de prijzen zo zag op internet. Weer een illusie armer, maar een verjaardagsverhaal rijker denk ik haha! Ik zal de forumdiscussie uitdraaien en in de koffer stoppen: viool met verhaal
