Ik heb deze mooie viool gekregen uit een nalatenschap, maar ben zelf bassist en geen violist Het betreft een mooie Italiaanse 4/4 viool uit 1935. Het bovenblad is van gestoken en generfd fichte uit twee delen. Het achterblad is gestoken uit gespiegeld gevlamd esdoorn uit twee delen. Etiket: Hanibal Fagnola fecit Taurini anno domini 1935 De viool is in 2018 aangeschaft bij Zlata Brouwer’s vioolwinkel voor 3.000 euro. De viool is ook in 2018 speelklaar gemaakt door een vioolbouwer (factuur zit erbij). Er is een taxatie aanwezig van 2008 van vioolbouwer M.C. Rijsemus te Maastricht (zie foto). Getaxeerde waarde viool: 3500 euro Getaxeerde waarde strijkstok (Mast) 600 euro Mijn vraagprijs is 2.000 euro voor de viool met Mast strijkstok en koffer Bij serieuze interesse is de viool uiteraard uit te proberen bij mij thuis in Haarlem
Ik denk dat je de viool dan "Met etiket van Fagnola" o.i.d. kunt noemen in de titel, niet zomaar "Fagnola" Een echte Fagnola namelijk loopt wellicht in de vele tienduizenden!
Ok, goede toevoeging, dank. Ik ben geen violist, Fagnola was mij zelf niet bekend. Wat mij overigens wel interesseert, hoe zou een specialist een echte viool van deze bouwer kunnen herkennen? Zijn er dan bepaalde kenmerken waaraan men kan zien wanneer een viool echt van die bouwer is of slechts het etiket draagt?
Op de foto lijkt er her en der wat schade te zijn opgelopen dat hoeft uiteraard geen probleem te zijn maar ik vind de plaatsen waar de schade voorvalt nogal vreemd. Misschien kan je ook toevoegen hoe de schade is opgelopen en hoe lang geleden, vooral de kap/barst bij het staartstuk baart me zorgen, er zou best wel wat herstelwerk nodig kunnen zijn. Is de viool recent nog bekeken door een luthier?
Ja, er zijn bepaalde kenmerken die wijzen op echtheid of vervalsing. Dat zijn er zeer vele en die verschillen ook per maker. Het overgrote merendeel van viooletiketten heeft helaas weinig tot niets te maken met maker of herkomst. In de Duitse vioolbouwcentra van rond 1900 (Markneukirchen/Schönbach) verkocht de plaatselijke drukkerij vellen met etiketten van de grote meesters, waar de ateliereigenaren naar believen etiketten konden afsnijden en in het zojuist afgelakte dozijn violen laten plakken. Overigens maken zelfs de hoogst aangeschreven experts soms een fout. Lokale vioolbouwers hebben meestal wel voldoende expertise om het allerergste kaf van het koren te scheiden, maar verwijzen kun klanten in voorkomende gevallen vaak door naar een expert uit de hogere echelons. Want het is natuurlijk niet best voor je reputatie wanneer je een echte Stradivari of zelfs Fagnola tot nep verklaart of een kopie een status van echtheid toedicht en dat ook nog op papier zet. Het gaat dan om grote verschillen in waarde en je hebt zomaar een proces aan je broek, of nog erger: de rijdende rechter! .
De viool is in 2018 aangeschaft in exact de staat waarin hij nu is. Hij is voor de aankoop ook gecontroleerd en speelklaar gemaakt door vioolbouwer Van der Knaap (factuur aanwezig). Dus er zou in principe geen herstelwerk nodig moeten zijn. Dank voor de uitgebreide reactie. Erg leerzaam
Ik zou de viool inderdaad niet willen overnemen met de schade die te zien is op de foto bij het staartstuk. Zou er eerst heel graag een vioolbouwer naar willen laten kijken. Ik kan me ook haast niet voorstellen dat de viool in deze staat verkocht is, zonder dat er in ieder geval iets over is vermeld. Ook lijkt het me dat dan in het taxatierapport de schade genoemd zou moeten zijn? Omdat het de waarde betreft van de viool in deze staat dan, met de schade. Als die schade helemaal netjes hersteld zou zijn, dan is de waarde nog hoger... (Of nu is de waarde lager, als de schade er op het moment van taxeren niet was.) Uiteraard vertrouw ik Hans, dat hij de informatie verstrekt waarvan hij denkt dat het helemaal juist is, maar omdat het toch om veel geld gaat zou ik deze viool op deze manier gewoon niet zomaar kopen. Dit bedoel ik dus als tip... Zoek even precies uit hoe het zit met de schade... (Overigens zoek ik op dit moment geen viool, maar als er iets moois op mijn pad komt, ben ik altijd nieuwsgierig en weet vaak wel iemand die er wel één zoekt.) Groetjes, Irene
Dank voor alle reacties. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te achterhalen, om de twijfel weg te nemen dat het om een viool met problemen zou gaan. De viool is door de vorige eigenares jarenlang in onderhoud geweest bij MC Rijsemus in Maastricht. Bij inspectie van de viool met een zaklampje is aan de binnenkant met heel licht potlood de volgende notatie te zien "Gerepareerd, MC Rijsemus, 1983". Waarschijnlijk is de beschadiging op de foto dus al in de jaren 80 hersteld, ruim voor de taxatie door dezelfde vioolbouwer in 2008. Zie ook de detailfoto van de bewuste plek. De viool is vervolgens in 2018 door Zlata Brouwer's strijkinstrumenten verkocht aan mijn vader. Zlata heeft voor de verkoop de viool laten controleren en speelklaar laten maken door vioolbouwer Van der Knaap uit Baarn (zie bijlage voor de factuur). Dat bevestigt dat het instrument is gecontroleerd door een specialist alvorens de verkoop. Zlata is zelf ook professioneel violiste en zou waarschijnlijk geen defecte viool verkopen. Ik hoop dat dit wat meer helderheid werpt op de herkomst van de viool. Bij interesse kan de viool uiteraard eerst worden beoordeeld door een andere vioolbouwer of specialist voor een second opinion. groet, Hans
Het etiket toont Hannibal en geen Hanibal. Zelfs Rijsemus gaat hier de mist in, getuige zijn 'onderzoekrapport' (zou onderzoeksrapport moeten zijn) en vermeldt eveneens Hanibal in plaats van Hannibal. Kun je nagaan hoe nauwkeurig zo'n onderzoek dan plaats vindt.
Hallo Hans, Dank je voor deze uitgebreide reactie. Ik denk dat dit veel helderheid geeft. Nog steeds zou ik bij aankoop er een vioolbouwer bij vragen. Vanwege de beschadiging, maar ook voor hertaxatie, een taxatie van 2008 is te oud ook voor de verzekering. Waarschijnlijk zou ik dat ook als verkoper willen trouwens, maar dat is natuurlijk helemaal aan jou. Groetjes, Irene
