Nee, dat klopt en ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik denk dat het zeker erg leerzaam kan zijn wanneer je afbeeldingen bekijkt van instrumenten van de grote meesters. Dan gaat het om te ontdekken wat hun instrumenten zo sierlijk maakt. Voor een krul betekent dat niet direct dat je diezelfde vorm moet namaken, maar in je eigen creatie die sierlijkheid moet zien te evenaren. Je moet er oog voor krijgen. Verder is het van belang te weten dat je een kopie kunt bouwen van een beroemd instrument, maar dat er geen enkele garantie bestaat dat de klank ook wordt gekopieerd. Waarom dat is laat zich gemakkelijk raden: dat stuk hout waaruit het instrument honderden jaren geleden werd gebouwd is nu niet meer te krijgen. Ook was het in die tijd al zo, dat ieder blad haar eigen vorm en welving kreeg welke volgens de meester het beste uit het materiaal zou halen. Dat ook een grote meester daar niet altijd in slaagde geeft aan dat het bouwen van een topinstrument geen vanzelfsprekendheid is. Er zijn ook minder goed klinkende Stradivari-violen bekend. Voor een belegger maakt dat niet uit. Voor een bespeler wél. Terug naar de afbeelding in #96: de randen zijn -zoals Boon eerder al opmerkte- wat hoekig en zouden wat ronder kunnen. Zoals bijvoorbeeld deze:
Ik snap wat jullie bedoelen met die randen. Dat is een van de (vele) punten waarop ik verbetering kan aanbrengen bij de tweede viool.
Lekker doorgewerkt in de kerstvakantie: Het lakken is klaar. De uiteindelijke kleur is me iets te oranje geworden, maar ik laat het maar zo. Volgende stap was het zwart verven van de knoppenkast en de binnenkant van de f-gaten. Met een mengsel van zwarte plakkaatverf en dunne huidlijm. Vooral die f-gaten zien er echt anders uit zo: Daarna de uitsparing gemaakt voor het onderste kielhoutje, het houtje passend gemaakt en gelijmd: (De lichtinval zorgt hier voor een confronterende weergave van de stofdeeltjes in de lak) Ondertussen ook een proefstukje gemaakt van de afwerking van de hals. Mengsel van pigmenten met een beetje lijnolie. Deze versie vond ik te geel/goud: (Mooi glad word het wel na afwerking met schellak) En vandaag de gaten voor de knoppenkast geruimd en de stemsleutels erin gezet: Ik had geen slijper nodig, de gekochte stemsleutels passen perfect: (De stemsleutels moeten eigenlijk nog iets korter) De volgende grote klus is het passend maken van de kam. Daarna de stapel en dan lijkt het einde langzaam in zicht te komen...
Knap werk hoor! Er zijn natuurlijk nog wel een aantal verbeterpunten te noemen, maar dat heeft voor nu weinig zin omdat het instrument bijna gereed is om te worden bespeeld. Ik heb geen idee of je zelf ook spelen kunt, want dat zou zo'n ervaring om op je zelfgebouwde instrument te spelen een extra dimensie geven. Maar we moeten nog even geduld hebben: het pas snijden van de stapel en daarna de kam (ja, in die volgorde en niet andersom) zal nog de nodige hoofdbrekens kosten. Maar dat geeft niet. Als het niet in een keer lukt, een dag (of langer) wachten en opnieuw proberen. Ik blijf het met belangstelling volgen.
Bij die "perfect passende stemsleutels" zonder slijper heb ik nog wel wat twijfel, tenzij jouw geluk even groot is als dat van de winnaar van de Staatsloterij.
Dank voor de complimenten! Ik speel zelf cello maar ken een paar violisten die hem mogen proberen. Als het er van komt, zal ik een opname maken en tzt een geluidsfragment plaatsen. Ik heb overigens geen hooggespannen verwachtingen van de klank en bespeelbaarheid. De stemsleutels zal ik goed in de gaten houden als de snaren erop zitten. Wat is de reden van de volgorde stapel-kam? Vervormt het bovenblad misschien nog als de stapel wordt geplaatst?
