M’n jongste speelt sinds 2,5 maand cello. Ze gaat als een speer, Suzuki boek 1 is al bijna uit Ik vind het altijd leuk om een beetje iets te weten over de instrumenten. Van viool weet ik inmiddels aardig wat af, mede dankzij dit forum. Nu was ik uit interesse eens aan het zoeken welke snaren er op de huurcello zitten. Ik heb al op snaarwijzer gekeken maar daar leken ze niet bij te staan. Het is een 3/4 cello. Bij het staartstuk zijn de snaren blauw omwikkeld. Bij de stemsleutels is de C paars, de G rood, de D geel/goud en de A zwart. Weet een van jullie welke snaren dit zijn? Het lijkt de Helicore, alleen daarbij staat op snaarwijzer dat ze bij het staartstuk blauw met een geel streepje zijn en deze zijn echt helemaal blauw.
A, toch gevonden. Ben gaan grasduinen op de D’Addario site, bij de stemsleutels zijn al hun snaren dezelfde kleur en blijkbaar heeft de prelude volledig blauwe omwikkeling bij het staartstuk, dus dat zal hem zijn vraag opgelost dus, terwijl ik toch al een tijdje aan het zoeken was.
Voor nu als beginner is het prima samen met de huurcello (een Eastman VC100). Tegen de tijd dat ze aan een hele toe is wordt het de overweging of we nog even blijven huren (en dan wellicht met een set betere snaren) of dan toch gaan kopen. Onze jongste heeft nogal een track record van ergens heel enthousiast aan beginnen om vervolgens na 2/3 jaar net zo enthousiast weer te stoppen, dus eerst maar eens kijken of ze langere tijd zo enthousiast blijft
Leuk, @Delftblue , hoe je geïnteresseerd onderzoekt en vooruit denkt. Als je kind door gaat zal er op den duur ook wel wat klank voorkeur ontstaan. Plus dat het idd van een volgende (huur)cello afhangt welke snaren het goed zullen doen. Ik heb me een aantal jaren flink bezig gehouden met cellosnaren. Er valt heel wat te ontdekken en te kleuren. Een mooie tegenhanger is cellist Steven Isserlis. In een artikel over snaren antwoord hij in een interview 'eigenlijk houd ik me niet veel bezig met snaren'. Hij wisselt niet veel. Maar ja, hij bespeeld 2 van de mooiste cellos's ter wereld (en meestal op darmsnaar). Kinderen die aan een hele cello toe zijn (en volwassen beginners) komen vaak ver met de 'gewone' Jargar of (combinaties met) Larsen Original. Vaak zet de vioolbouwer en een passend set op voor een goeie start.
Ja, uiteindelijk ontwikkelt het gehoor zich met het spel. Het kan daarom goed zijn dat we als ze aan een hele cello toe is toch eerst nog even een tijdje gaan huren, dat zal er ook vanaf hangen hoe ver ze dan is in haar ontwikkeling op de cello en wat ze qua instrument nodig heeft om weer echt een stap te kunnen zetten. Ik zie het ook bij m’n oudste. Die speelt viool, maar is in tegenstelling tot de jongste nooit gewisseld van instrument. Op haar viool zitten 4 verschillende snaren (G en D darm, A kunststof en E staal vanzelfsprekend). Die snaren zaten er op toen ze hem op proef kreeg en ze is zo blij met het geluid dat ze bij die setup is gebleven. Voor nu is het vooral heel leuk om te zien hoe onze jongste zich ontwikkelt. Af en toe zit ze echt lekker mee te bewegen en zie ik haar opgaan in haar spel. Dat heb ik haar bij de andere instrumenten (viool en daarna piano) nooit zo zien doen. Ze twijfelde na viool tussen cello en piano. Destijds werd het dus piano, maar ze zegt nu dat ze strijkinstrumenten gewoon leuker vindt en dat ze het gevoel heeft dat Cello echt bij haar past, dus ik ben benieuwd waar ons dit gaat brengen. Jargar en Larsen heb ik idd hier op het forum vaker voorbij horen komen, dus dat ga ik zeker onthouden.
Soms gaan dingen sneller dan je dacht. Onze jongste is inmiddels Suzuki boek 2 ook al bijna door en heeft ondertussen vibrato geleerd. De cello juf gaf aan dat ze eigenlijk al verder is dan de stukken die ze nu speelt, maar dat het toch goed is om alle technieken even door te nemen (waar ik het helemaal mee eens ben). Met het opdoen van meer vaardigheid zie ik ook dat ze kritischer wordt op het geluid dat ze produceert en dat ze vooral heel moeilijk gaat kijken van haar A-snaar, die eerlijk is eerlijk ook wat schel is. Omdat we bij onze oudste hebben gemerkt hoe veel het doet als je een instrument hebt wat fijn (en naar je zin) klinkt, had ik besloten om bij de vioolbouwer na te vragen of ze het ok vond als ik een andere set snaren op de cello zet. Wat blijkt: ze heeft een 3/4 cello staan met Larsen snaren... hoe fijn is dat. Ik ben heel benieuwd wat de jongste ervan zal vinden. Hopelijk brengt het haar wat ze zoekt en kan ze dan weer even vooruit.
Onze jongste had geluk. De vioolbouwer had net een 7/8 cello terug gekregen uit de verhuur dus die mocht ze meenemen. De cello klinkt echt een stuk beter dan de vorige. Ze heeft geen moeite met de wat grotere mensuur en speelt gewoon verder alsof ze altijd op deze heeft gespeeld, alleen dan met een grote lach op haar gezicht. Op deze cello zitten Jargar classics (soft op de A en C, medium op D en G). Voor nu is ze weer helemaal blij
