Het voelt kwetsbaar om dit topic te plaatsen. Ik speel zo'n 10jaar viool en nog steeds ben ik enorm onzeker over mijn spel en vooral intonatie/zuiverheid en timing. Dit belemmert mij vooral in het samenspelen en ik beneemt mij soms het plezier, omdat ik alleen maar elke onzuivere noot hoor. Ik twijfel bij elke noot en vooral mijzelf terughoren vind ik verschrikkelijk. Mijn omgeving zegt dat het allemaal wel meevalt overigens. Is er iemand die dit herkent? En heeft er iemand tips? Ik denk soms weleens over een ander instrument, maar mijn hart ligt wel bij strijkinstrumenten. Op mijn andere instrument, waarbij zuiver spelen veel makkelijker is, ben ik zoveel ontspannener en speel ik daardoor ook makkelijker/beter/beter in de maat.
Hoi Karane, je bent super moedig om dit ter sprake te brengen! Je bent zeker niet de enige die met deze problemen worstelt: zuiverheid en timing. Er zijn er veel meer, alleen niet iedereen heeft het lef daarvoor uit te komen. Of die zich misschien niet eens helemaal realiseren waar hun wat mankerende toonvorming door komt. Als ik bijvoorbeeld niet lekker in m'n vel zit en super kritisch over m'n spel ben, ga ik onzeker strijken en dan klinkt het juist vals. Ook werkt onzekerheid, niet lekker in vel zitten enzo door in timing, in de maat houden, dat aspect van muziek maken. Twijfel dat doorwerkt in muziek maken helpt dus helemaal niet. Ik heb ooit weleens samengespeeld met mensen die op elke toon kritiek hadden. Het gevolg was dan alleen maar dat ik dan dus nóg valser speelde. Ik durfde immers ook niet meer vol te strijken en de onzekerheid werkte dus overal in door.Juist door 'vol' te strijken, klinkt het beter, zelfs iets dat iets minder goed geïntoneerd is. Ik ben gestopt met dat samenspel. Ik speel in groepen waar ik me wel fijn voel. De remedie is in mijn ogen dus om wél ergens in samen te spelen. Alleen moet dat zijn in een groepje of groep waar de sfeer goed is en waarin je je thuis voelt. Waarin ruimte is fouten te maken en je je lekker mee kunt laten nemen door de muziek. Waar je je focus kunt leggen op lekker meespelen en niet hoeveel fouten je maakt. In zo'n situatie gaat het met het spelen steeds beter. Ik hoop dat je een leuke groep vindt om in mee te spelen en er steeds meer aan toe komt te genieten van je vioolspel!
Dat vind ik toch heel opmerkelijk! Heb je er wel eens een analyse op los gelaten om er achter te komen hoe dat nu kan? Want dat zou namelijk inhouden dat het intoneren best goed is aangeleerd. Op het ene instrument lukt het bijna niet en op een andere instrument gaat het stukken beter. Althans dat is wat ik uit de tekst opmaak. Ik neem aan dat je het instrument exact goed hebt gestemd want anders wordt het wel een stuk moeilijker. Met viool spelen is het zo dat de intonatie moet komen met de oren, want die moeten in samenwerking met het ontwikkelde muzikale gehoor 'weten' wat er gebeuren moet. Dus aan de hand van dat resultaat wordt de correcte positie van de vinger(s) bepaald. Het hangt namelijk van de toonsoort af of een cis hoog of laag geïntoneerd moet worden. Dat maakt het bespelen van een fretloos instrument zo bijzonder: het is altijd zuiver! Bij het instuderen van etudes en dergelijke is het van het grootste belang te corrigeren daar waar het (nog) niet goed gaat. Wordt er doorgespeeld dan zal die fout er in blijven zitten. Wanneer deze procedure wordt toegepast op de volgende oefeningen is men verkeerd bezig, omdat fouten dan niet gecorrigeerd worden.
Meer naar "je omgeving" luisteren: die geven hun commentaar niet voor niets! Ik ga er van uit dat je met strijkinstrumenten niet je brood hoeft te verdienen dus leg de lat misschien wat minder hoog! Vraag desnoods extra coaching op zuiverheid van een docent waar je een "klik" mee hebt. Heel veel succes en niet zo maar opgeven!
Dank voor je reactie. Blij te horen dat ik niet de enige ben. Ik merk dat het mij echt dwars begint te zitten, zelfs nog na jaren samenspelen in orkest/ensembles. De angst voor falen (die echt in mijzelf zit) overheerst hierdoor, waardoor het plezier in het samenspelen naar de achtergrond verdwijnt. En inderdaad, als ik gespannen ben gaat het juist fout. Ik ben hierdoor ook extreem gevoelig (geworden) voor opmerkingen van de dirigent. Terwijl ik juist wel wil weten als ik niet zuiver speel. Heel dubbel dus.
Excuses van de onduidelijkheid. Met ander instrument bedoel ik ook een echt ander instrument: een blaasinstrument en piano. Ik merk dat bekende melodieën/partijen meestal wel goed gaan. Prima vista is een ander verhaal. Vooral bij onlogische lijnen heb ik dat muzikale gehoor totaal niet. Het gaat dan vooral mis in hogere posities met verlaagde en verhoogde noten, bijvoorbeeld Gis/As, Cis/Des. In een sectie van een orkest gaat het wel goed, in kleinere bezettingen, waarbij ik in mijn eentje bijvoorbeeld tweede viool speel gaat het mis.
