Graag wil ik mij als nieuw lid even aan jullie voorstellen. Ik ben Jean-Jacques (meestal afgekort tot JJ). Waarschijnlijk ben ik, als 73 jarige, niet de jongste vioolleerling. Waarom wil ik dan nog zo graag viool leren spelen? In mijn jonge jaren, als 14 tot 15 jarige, heb ik vioolles gehad. Helaas ben ik er na twee jaar mee gestopt. Dat kwam doordat ik toen als jonge puber overal tegen was. Dus ook tegen de viool, de vioolles en vooral de vioolleraar. Achteraf gezien heb ik hier altijd spijt van gehad. Jammer genoeg heb ik het vioolspelen daarna niet meer opgepakt. Wel heb ik gespeeld op een klassieke gitaar. Maar ja … een gitaar is geen viool. Eerder dit jaar, tijdens het bijwonen van een uitvoering van de Matthäus Passion heb mij ineens gerealiseerd dat als ik nog viool wil leren spelen, ik er nu, en geen moment later, aan moet beginnen. De dag erna heb ik een viool gehuurd en ben begonnen met de basis van de basis te oefenen, zoals houding van de stok, vioolhouding, stemmen, vingerzetting op de eerste positie en toonladdertjes. Een maand later ben ik op zoek gegaan naar een vioolleraar en heb er een gevonden die in mijn dorp (Venray) les geeft op 10 fietsminuten van mijn huis, en met wie ik een uitstekende klik heb. Inmiddels ben ik ruim 5 maanden verder en ben enkele menuetjes van Bach aan het instuderen. Mijn doel is plezier en voldoening uit mijn vioolspel halen en mijn ziel er in kwijt kunnen. Het hoeft daarvoor niet perfect te zijn.
Dag Jean-Jacques, ik ben wat laat met mijn reactie, maar daarom niet minder welgemeend. Wat een goed plan om alsnog met viool te beginnen! Nog los van het plezier dat je eraan kunt beleven: zowel plezier in het spelen als het ervaren dat je vordert, ben je ook nog goed aan 't investeren in je ouwe dag later. Je hebt vast wel van Erik Scherder gehoord. Die is ook veel later begonnen met vioolles nemen (maar jij bent een kampioen laatbeginner!). Erik Scherder vertelt graag over het nut van zoiets als viool leren spelen om je mentale conditie op peil te houden of zelfs wat te verbeteren. Dat zijn allemaal leuke neuropsychologische voordelen, maar plezier in musiceren hoort natuurlijk bovenaan te staan en ik begrijp dat jij ook lekker op die toer bezig bent! Hopelijk mogen we op di forum nog van je toekomistige ervaringen horen!
Hallo Marcelita, Dank voor jouw leuke reactie. Ik heb een tijd terug inderdaad enkele presentaties van Erik Scherder bekeken en paar dingen gelezen die hij over muziek en musiceren heeft geschreven. Hij was een van de triggers die mij (zij het laat) tot het vioolspel hebben gebracht. En ja, ik zal jullie op de hoogte houden van mijn ervaringen en vorderingen.
Beste JJ, heel goed bezig: wie weet ga je ruimschoots over de 100! (en dan zijn er nog vele jaren te gaan!)
Dank voor jouw reactie en jouw aanmoediging Bert. Tja, ruim over de 100 jaren heengaan. Wie wil dat niet?
Beste JJ, Ik vind het dapper en moedig om de viool weer ter hand te nemen. Ik denk dat die twee jaar vioolles best nog wel wat hebben achter gelaten. Het is daarom niet totaal onbekend. Iemand die nog nooit een viool heeft bespeeld zal het veel moeilijker hebben. Ik hoop dat je er veel plezier mee hebt om weer te spelen. Succes met het spel! Genieten maar.
Hallo Frits, Het viel me inderdaad op dat na al die jaren het spiergeheugen weer van ergens vandaan naar de oppervlakte kwam. Ik kon al vrij snel de juiste vingerposities vinden. Dat ik al kon noten lezen heeft natuurlijk ook enorm geholpen. En ik heb er inderdaad veel plezier en voldoening in om weer te spelen.
wat ik aanhaalde J, - aanvoelen of 'spiergeheugen', LOL, dat is nogal een verschil. ik werk niet met 'spiergeheugen'; wel met aanvoelen, waar de noot zit, niet mijn vinger aanvoelen.
Didammers die moeite hebben met ABN, ik klap met lager in het land, die voelen zich niet verheven; is het lucht waar u mee werkt? OPS is een kwalijk 'zaakje'.
Beste Frits, het lijkt mij hier te gaan om een nieuwe experimentele stroming in de poëzie en die is mogelijk niet altijd gemakkelijk te begrijpen.
Inhoudelijk wordt hier niemand blij van. (vanaf #8). Het begon zo leuk met JJW die weer is gaan vioolspelen! Misschien melden zich hier nog meer mensen die als ruim 70+er viool zijn gaan spelen. Het blijkt dat dat kan. Dat het "tussen de oren zit" als mensen menen dat je zoiets op latere leeftijd niet meer moet willen. O.K. een plek in het Max orkest zul je niet makkelijk veroveren. Ik dacht dat het Max Orkest was voor amateurs vanaf 50 jaar die musiceren als hobby hebben en het lef hebben om auditie te komen doen om ook nog eens op de tv te horen en te zien zijn. Twee van de drie violisten hadden orkest-ervaring (als remplacant bij niet de minste orkesten en bij het orkest van André Rieu. Dat is niet echt amateuristisch te noemen! Maar voor amateurs is er nog genoeg leuks met muziek te beleven voor als je (nog) niet de sterren van de hemel speelt! Plezier en voldoening zijn de beste drijfveren!!!
[ik speel graag 'dromerige' muziek (Russissch is goed] - zeker geen 'snel'-spul. ik begon met 'richtmicrofoon'; want een cello bracht een toontje wat niet 'gewenst' was; - bericht werd verwijderd; - ik had nog wel een post van snaren, - wel gelezen en beantwoord. Ik spreek en schrijf ABN, meer nog dan 'de admin'; ik zal nooit 'paar en zo bezigen. (DAS TWEE) (u mag mij 'absolute' beginner noemen; ik ben nog bezig (vermoeidheid en pijn houdt mij tegen) De plek van de noten voel ik wel, ik heb wel een andere manier van leren; ik ben niet een 'doener'; ik heb me lang afgevraagd hoe het één en ander 'kan'; (tot ik besefte van lage en hoge noten, dat verklaard de stappen in noten. ik zal altijd amateur blijven; ik wil niet 'beroeps' worden, net als bij fotografie (technische camera) - waar ik woon is mijn 'werk' gratis. __ de emoticons die ik invoeg worden niet meegenomen; ik ga die niet apart selecteren
