Beste mensen . Ik moet al enige tijd 8ste noten lezen en spelen , en daar komt nu ook nog 16de noten bij. Nu het probleem waar mijn leraares en ik op stuiten, en in de tijd die we hebben maar niet kunnen oplossen. Ik snap echt niks van 8ste en snellere noten . Mits ze sneller dan een tel zijn en niet bv als een tel gelezen worden als in 6/8 bv. Met niks snappen bedoel ik dus dat ik geen idee heb hoe ze gelezen en gespeeld moeten worden of geteld van papier af . Deze noten na spelen als ik ze hoor, is namelijk niet zo een probleem . Als ik een muziekstuk moet spelen van papier af klinkt het heel raar, en worden deze noten dan ook een hutsefluts van alle noten die er zijn (dan word het een hele noot dan weer een veel snellere) en het lijkt ook of er ineens verschilende rusten tussen iedere noot komt die er helemaak niet zijn. Hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd. Wat kan ik doen? Will het maar niet snappen en het leren word hierdoor alleen maar onnodig moeilijker.
Hoe ging het dan met de kwartnoten? Als je de kwartnoten zonder problemen kunt begrijpen en tellen, dan ben je al halverwege de achtsten. Je hoeft waar je normaal 1 - 2 - 3 - 4 zou tellen, nu allen te tellen ene, tweeje, drieje, viere. En voila, je hebt achtsten. Zestienden tel je dan als enemale, tweejemal, driejemal, vieremale.
En daar komen we dus nu bij 1 van de probleem zones . Een half kan niet geteld worden door mij . (heb een lichte stoornis dus mijn denken is raar) zo snel er iets te tellen is moet het blijkbaar een minimum zijn van 1 tel . :/ ik begrijp het dus nog steeds niet . Ene en enemale kunnen naar mijn ide hetzelde snelheid geteld worden en zijn dan naar mijn idee dan ook het zelfde , 1 tek . Mischien kun je het anders uitleggen ? Of uitkouwen? Voel me erg dom nu
Ene en enemale kunnen zeker in dezelfde snelheid geteld worden, maar dat is nu juist de crux: dat moet je niet doen. Vier kwarten tel je als een - twee - drie - vier. In praktijk dus zo: eeeeeen - tweeeeeee - drieeeeee - vieeeeeer ( = vier kwarten) eeeneee - tweejeeee - drieejeeee - vieeeeree ( = vier achtsen) enemale - tweejemale - driejemale - vieremale ( = zestien zestienden) In de tijd dat je 'een' (een kwart, ofwel een lettergreep) zegt kun je ook twee lettergrepen zeggen ('ene'). Die twee lettergrepen, (of achtse noten), duren samen net zo lang als een lettergreep (of een kwartnoot). En dat kun je nog door verdubbelen naar zestienden of nog meer. Oefen het anders door met je hand regelmatig kwarten (dus gewoon tot vier) te kloppen en een dubbel ritme dat daar precies in past te zingen. Of oefen dat met je docent totdat je het te pakken hebt. Als je een metronoom hebt, kun je die ook gebruiken in plaats van het kloppen van je hand: zo blijf je in de maat. Als je moeite hebt met maathouden, zou ik sowieso een metronoom aanschaffen (zit misschien ook wel op je stemapparaat, als je dat hebt). Bij het spelen is het belangrijk om altijd te tellen, zodat je de noten en rusten met een andere waarde (dus die langer of korter duren dan een kwartnoot) precies in het ritme in kan passen.
Misschien dat je voor de 1/8 tellen eerst maar eens precies tussen de 1 en de 2 (t/m4) een klapje moet doen. Dan gaat dat zo: 1 klap 2 klap 3 klap 4 klap. Op deze manier heb je dan dus een 1/8 maat "geteld" . Dit "tellen" kan dus worden vereenvoudigd tot 1e 2e 3e 4e, de e bij 1e is dus als het ware de klap. Deze oefening is best wel vervelend omdat je geneigd bent om op de cijfers te gaan klappen, dat moet je dus nu echt niet doen. Oefen het langzaam, en voer het tempo op als het maar blijft klappen op de juiste momenten; 1 klap 2 klap 3 klap 4 klap. Verder de enemale, tweejemale, driejemale, vieremale en ne ma le = enemale (het woord splitsen in lettergrepen) enemale is de eerste 1/4 tel van de 4/4 tellen e = 1/16 ne=2/16 ma=3/16 = de 1/8e tel (niet wiskundig, dan geld 2/16 = 1/8) le=4/16 tweejemale = een zelfde soort ezels bruggetje voor de 2 (de 2/4e tel) Deze woorden bestaan niet, maar worden makkelijker uitgesproken dan heel snel 1-16 in 1 tel. Soms zie je weleens iemand nerveus met zijn vier vingers op een rafel roffelen, eerst pink, dan ringvinger, dan middelvinger, dan wijsvinger... Als je dit geroffel als 1 gelijkmatig geluid kan (zodat er geen verschil in tijd te horen is tussen de ene vinger en de andere vinger) dan zou je zodra de pink (bij dit geroffel) de tafel raakt het cijfer kunnen noemen. Dus; e = 1/16 = pink ne=2/16 = ringvinger ma=3/16 = middelvinger le=4/16 = wijsvinger 5- 8= tweejemale, 9-12= driejemale, 13-16= vieremale e ne ma le twee je ma le drie je ma le vie re ma le = 16 lettergrepen Als je dat oefent zou je op den duur zonder dat geroffel exact in je gedachten enemale, tweejemale, driejemale, vieremale kunnen zeggen, zodat je precies op maat blijft... maar... de meeste doen dat op gevoel, en denken echt niet het hele concert enemale, tweejemale, driejemale, vieremale enz enz enz.
De uitleg hierboven is prima, in aansluiting hierop een simpeler variant: de fruitmethode. Voor elke tel (of noten langer dan een tel) lees je 1 stuk fruit. Voorbeelden: 4kwartsmaat 4 kwartnoten wordt: peer, peer,peer, peer 2 kwarten, twee achtsten wordt: peer, peer , appel, appel En laat bijv een metronoom mee tikken, zodat je elke vrucht op de tel begint. Kwart, 2 achtsten, 4 zestienden, kwart wordt: Peer, Appel, Sinaasappel, Peer. Kwart, achtste, 2 zestienden, kwart, kwart wordt: Peer, Bosbessen, peer, peer Enz. Hopelijk kan je hier wat mee.
Het spijt me wel, maar ik zie het nut er niet van in! Het enige wat er is gebeurd is de naam van kwarten, achtsten, zestienden etc. veranderen in een naam van een fruitsoort. Je kunt je de moeite besparen en 'gewoon' de musicologische naam aanleren, ben je overal van af. Dus nee, dit lijkt me niks.
Wellicht was mijn uitleg niet zo duidelijk. Het is zeker niet de bedoeling om de namen van de noten te wijzigen. Het is meer een tekst maken bij een muziekregel. Ik heb een voorbeeldje gemaakt; je moet de tekst zingen (of ritmisch lezen). Daarbij is het handig om de maat in de handen te klappen of een metronoom te gebruiken. Deze manier helpt om aan te voelen hoe je de noten binnen één tel kan verdelen omdat door de tekst dit bijna al automatisch goed gaat. Uiteraard moet het daarna getikt of gezongen zonder deze inspirerende teksten. Deze methode wordt vaak gebruikt bij met name kinderen, vooral bij slagwerkonderwijs op muziekscholen en in drumbands en is vaak erg effectief.
Opeens begrijp ik wat je bedoelt. Het plaatje heeft daar ook aan bijgedragen. Het is het aantal lettergrepen wat in het woord zit. Zo kunnen vier achtsten evengoed lantarenpaal 'heten': lan-ta-ren-paal. Mij is het duidelijk nu. Sorry dat ik het niet eerder begreep.
Onze dochter van toen 5 (nu 6) leerde de noten zo tellen. Lan-ta-ren-paal klopt in dit geval niet Frits omdat paaaaal een hele tel is. (lange klank) Maar waarom zou je het als volwassenen niet op een volwassen manier leren i.p.v. op een kindermanier?
Het gebruik van woorden is inderdaad heel handig voor uw 5jarige kind, maar daarom niet minder handig voor grotere kinderen of zelfs volwassenen. Ts geeft aan moeite te hebben met de verdeling van noten binnen een tel en geeft bovendien aan een lichte stoornis te hebben. Ik meen er goed aan te doen een hulpmiddeltje aan te reiken dat zijn effectiviteit in de praktijk ruimschoots bewezen heeft. Nb het probleem met lantarenpaal zit hem er vooral in, dat van nature de klemtoon op de tweede lettergreep valt, wat het lastig maakt om dit woord op de tel in te zetten. Maar dat is op zich niet zo relevant, het ging gewoon om het principe. Mits geschikt gekozen, kan je allerlei woorden nemen. Zelf heb ik het truucje nog weleens toegepast voor het netjes verdelen van een kwintool, in dit geval niet fruit, maar een telwoord: Vijfennegentig-Een (waarbij de Een dan op de volgende tel komt). Of voor een septool : Honderdvijfennegentig-Een. Voor de meeste mensen is het netjes timen van een kwintool maar vooral een septool immers nog best lastig, dus waarom deze oefening niet gebruiken?
