In violistenkringen wordt vaak gesproken over een viool van onder andere het Amati model dan wel het Stradivarius model of kopie. Kennelijk zijn die niet gelijk. Wat zijn dan de verschillen in bouw tussen die beide? Ik heb zelf een viool van het Amati model.
Het is niet eenvoudig hier een soort regel voor op te stellen omdat er binnen bepaalde stijlen altijd wel uitzonderingen zijn. Bovendien vind ik mijzelf allerminst een expert op dat vlak, want even van een foto zeggen welke bouwer het is, laat ik liever over aan degenen die daar echte experts in zijn. Zoiets vereist erg veel ervaring met allerlei ‘beroemde’ violen. Wat ik wel kan doen is een plaatje tonen, waar verschillen te zien zijn en waar men opletten kan. Laten we het even beperken tot de Stradivarius- en Amati-modellen, dan heb ik hieronder een collage gemaakt waar men mogelijk mee verder kan. Want er zijn bepaalde kenmerken, zoals de taille: bij een Strad-model zegt men, dat die ‘opener’ is dan die van een Amati. Gesloten wil zeggen, dat de beide uiteinden van de C’s dichter naar elkaar toegaan. Daarnaast heb je dan ook nog weer stijlen volgens Stradivarius en dan met het toevoegsel ‘Amatisé’, waarmee het weer extra moeilijk wordt. Zo zijn de kenmerken niet alleen te vinden voor een taille, maar ook de vorm van de krul en hoe de f-gaten gesneden zijn, kunnen mede bepalend zijn wie de bouwer zou kunnen zijn. Ik hoop dat Bert hierover nog wat kwijt wil, want ik heb die wijsheid niet in pacht. Frits
Hey Koffienee, Ik denk niet dat het 1,2,3, te vertellen is wat het verschil is tussen een Amati en een Strad, ook wil ik niet hier de wijsneus gaan uithangen met betrekking tot de kennis over dergelijke meesterinstrumenten. Ik moet eerlijk zijn en heb nog nooit live een Strad of Amati gehoord en moet dus uitgaan van audio opnames. Daarbij is het heel veel lezen, kijken en vergelijken. Een Amati of Strad op Marktplaats. Ach wat moet je er mee. De bekendste Amati violen zijn natuurlijk Nicolo en Andrea A. en zijn heel zeldzaam. De Amati violen staan ook een beetje bekend om hun hoge welving en iets wat zachte klank. Stradivarius is begonnen met de welving veel vlakker te maken waardoor een veel krachtiger klinkend instrument is ontstaan. Bedenk wel dat beide instrumenten in de barok periode gemaakt zijn en dat dus bijna alle Strad’s en Amati’s zijn aangepast. Voor de Strads geldt ongeveer dat ze uitgesproken volume hebben en heel vaak een uitnemende klank, sommige Strad’s zijn schreeuwerig andere weer liefelijk en zacht. Voor de Amati instrumenten met hun hogere welving geldt meestal de regel dat ze minder draagkracht hebben maar juist liefelijker klinken. De enige echt goede manier om het verschil te ervaren lijkt mij om en een Strad en een Amati onder je kin te mogen schuiven maar voor wie is dat weg gelegd. Remi
Remi noemde in voorgaande bericht de welving die tussen de diverse bouwmeesters nogal kan verschillen. Of dat altijd kenmerkende eigenschappen zijn, valt te betwijfelen omdat de meesters er ook wel eens van afweken. Ik heb een aantal welvingen onder elkaar gezet van een aantal 'groten der bouwkunst'. Het is de grootste welving gezien vanaf de zijkant, ik noem dat de longitudinale welving, de welving precies zoals die zich manifesteert over de centrale lijn. Stradivarius hield de welving van het bovenblad meestal vlak zo rondom het gebied tussen de f-gaten om een grotere beweeglijkheid te krijgen. Het achterblad liep bij de rand al vrij snel weer naar omlaag, terwijl dat bij andere bouwers veel abrupter ging. Een Stainer daarentegen is bekend door zijn zeer sterke welving en typische f-gaten. Kijk zelf maar eens naar de verschillen. De foto's zijn niet bepaald van sublieme kwaliteit, maar beter heb ik ze nog niet kunnen vinden. Als er mensen zijn, die mooiere afbeeldingen hebben, plaatsen a.u.b! Frits
Bekijk op deze link een mooie Amati: http://www.usd.edu/smm/Violins/AmatiViolinoPiccolo/3361ViolinoPiccolo.html Een piccolo weliswaar, maar wel een onveranderde Amati! Ik hoop dat de link werkt! :/
Boeiend hout: ik lees de berichten uit 2009: de foto's van Frits en de link van Liuwe: wah, dat vind ik echt boeiend. Hout en klank en dan de details die verschil maken! Ik heb wel eens vaker gedacht: als ik dit allemaal 20 jaar eerder ontdekt had was ik nu misschien vioolbouwer geweest. Overigens: ik heb een CD opname van Berger op Amati cello uit 1560, met foto's erbij van het instrument. Kon ik die maar eens een weekje in huis hebben .... . Maar ik ben niet ontevreden: mijn eenvoudige cello is zo prachtig + jullie delen je kennis + ik zit volgende week bij Jaap Bolink (in een workshop van Ned.Instr.Fonds).
