Artikelen (Engels) over het tunen van de bladen van een viool

Het is niet altijd eenvoudig om op de juiste plaats op deze site iets te zeggen waar mensen iets aan hebben.
Het gaat er dus om om op de juiste plaats iets te vertellen waar de lezers iets aan hebben. Indien niet dan geeft de heer Oosterhof dit op een goede manier aan. Neem me niet kwalijk Oosterhof dat ik jouw naam verkeerd schreef. Je reactie is correct.
Op het boven verwezen artikel in de Strad konden we lezen en foto's zien hoe de bladen van een instrument zich kunnen bewegen en noden (waar het niet beweegt) zich laten zien. Voor een bovenblad van een viool worden hoofdzakelijk 3 verschillende modes onderzocht. Die modes liggen circa een octaaf van elkaar en hebben verschillende vormen. De modes hebben te maken met het luisteren(=kloppen) op de bladen. Je kunt de verschillende modes dus horen om de plaat op de juiste plaats vast te houden en op de juiste plaats aan te kloppen. Carleen Hutchins heeft een methode ontwikkeld om te laten zien wat men hoort. Dit is wat we in het Strad artikel kunnen lezen en op foto's waarnemen.
Om echter een vioolblad te maken op alleen de modes die je kunt maken, met hulp van een toongenerator en luidspreker, ben je gebonden aan juist wat Hutchins denkt over vioolbladen. Zij dacht aanvankelijk als het je lukt om de juiste combinatie van frequenties tussen de modes te maken er een goed instrument uit komt. Dit is een soort van moderne alchemie overgedragen op de vioolbouw. Persoonlijk controleer ik alleen het resultaat van mij eigen werk om te documenteren wat ik zélf met de bladen bereikt heb op dit gebied Ik streef dus niet naar een specifiek "modes" resultaat. Hierbij voeg ik drie foto's van de modes van een bovenblad van een altviool toe. Zoals een ieder kan zien is er sprake van drie modes die alle drie de vorm van mode vijf (5) hebben, ook wel genoemd de 'ringmode'. De twee andere modes zoals U in het Strad artikel kunt lezen laat ik even buiten beschouwing.
Het frequentieverschil tussen deze drie modes is bijna exact een octaaf.
Dit is bereikt zonder op de platen te kloppen maar wel om de vorm van de bladen op zeer nauwkeurige manier te maken. Het resultaat van de instrumenten die daar uit voortkomt is van bijzondere kwaliteit. Indien er interesse bestaat voor vioolbouwers om daar meer over te lezen moet er een reactie op dit inleg komen.

Nu blijk ik op een probleem te stuiten. Hoe voeg ik foto's toe aan deze inleg?
Kan de heer Oosterhof mij hierbij helpen en instructie geven?