,De violen van Hendrick Jacobs worden vaak verward met die van de Italiaanse vioolbouwer Amati. Wat niet verwonderlijk is want de violen van de beide vioolbouwers, lijken erg veel op elkaar. Het is wel zo dat Jacobs beroemd werd om zijn imitaties van Amati violen. En later pas door de kwaliteit van zijn eigen instrumenten. Er zijn dan ook meer Hendrick Jacobsen verkocht als Amati’s. Handelaren plakten er gewoon het etiket van Amati in, en dan ontving men een fiks hoger bedrag voor zo’n viool. Zo heb ik zelf jarenlang een Jacobs onder de kin gehad. In eerste veronderstelling dat het een Amati was. Vloeien hier fictie en werkelijkheid bij Tobias weer samen, neen vrienden neen. Het was namelijk een imitatie Jacobs, met een vals etiket van Amati. Ik had het ding in de krant gevonden. Ik weet nog goed dat ik naar het instrument ging kijken. Een oud vrouwtje deed open en ging mij voor naar de werkkamer van haar overleden man. Uit een oude kast pakte ze een nog oudere vioolkoffer. Het ding zat onder het stof en ging wat krakend open. Ik was meteen verliefd op de viool. Ik nam hem in mijn handen en bekeek hem van alle kanten. Dit moet een Amati zijn schoot door mijn hoofd. Op het etiket staat Amati zei het oude mensje maar volgens mijn zoon is het een kopie. Ja dat zal wel dacht ik, en met wat schorre stem vroeg ik wat ze er voor wilden hebben. Ik doe hem eigenlijk liever niet weg zei ze, maar ja geldgebrek en ze maakten een tellend gebaar met duim en wijsvinger. Hoeveel, zei ik met licht trillende stem en ik lag de viool teder terug in zijn koffer. Hij stond in de krant voor 200 gulden zei ze maar mijn zoon zegt dat hij een nul was vergeten dus hij kost 2000 gulden. Zoveel heb ik niet bij me zei ik, maar ik hol even naar de bank ik ben zo bij u terug. Thuisgekomen bekeek in mijn schat. En hoe beter ik hem bekeek hoe meer ik er van overtuigd was dat dit de vondst van mijn leven was. Enkele maanden later ging er mee naar Max Möller. Onder het mom om er wat nieuwe snaren op te laten zetten. Hij zal wel opkijken dacht ik, die ziet natuurlijk meteen dat het een Amati is. Möller deed de nu mooie nieuwe vioolkoffer open en pakte mijn schat eruit. Even bekeek hij hem van alle kanten, toen tikte hij er met zijn knokkels op en zei, moet op een Rombouts lijken, kijk maar de inleg is van kunststof. Tobias.
Tobias, Kunststof? Ik weet dat er in die tijd ook balein voor de inleg werd gebruikt, maar kunststof?
Ja er werd door Jacobs regelmatig balein gebruikt. Maar als je dan eeuwen later een Jacobs gaat namaken, dan kan je in plaats van balein ook kunststof gebruiken. De viool die ik gekocht had was toch een nepper uit de twintigste eeuw.
Dat had ik even niet begrepen. Kennelijk ben ik op zondag wat naïever dan op werkdagen. Niet dat ik nog aan werkdagen doe, overigens
