Hoi violisten, in tegenstelling tot de meeste hier, speel ik geen viool maar (elektrische) gitaar. Onlangs heb ik het idee opgevat om enkele (klassieke) stukken voor andere instrumenten te spelen op elektrische gitaar. Het eerste stuk dat ik speel is de Gigue van Bachs derde partita voor solo viool (BWV 1006). Nu heb ik hier een (N00b?)vraag over, en dat is dat als ik violisten opzoek op YouTube die dit stuk ook spelen, dat ze soms het tweede gedeelte maar 1 keer spelen, en een andere keer het tweede gedeelte 2 keer spelen. Aangenomen dat ze niet de ene keer een wat luiere bui hebben dan de andere keer ; waarom is dit? O ja, ook was ik wel benieuwd wat het een gemiddelde violist aan tijd (& inspanning) kost om dit stuk zich eigen te maken. Ciao
Beste Ciao, ik heb even de bladmuziek er bij gepakt en zie dat er een aantal herhalingen staan. Ik zou niet weten waarom sommige violisten de herhaling aan hun laars lappen: het staat er toch echt. Dus zoals jezelf al opperde: niets anders dan luiheid vrees ook ik. Je gaat dit stuk dus op gitaar spelen? Ik denk dat er ook wel ergens arrangementen te vinden zijn van het origineel maar dan als bladmuziek voor gitaar. Ik heb even gezocht en heb het hier even voor je neer gezet: bladmuziek voor gitaar van de Gigue. Nu neem ik even aan dat je van bladmuziek kunt spelen, anders heeft het geen zin. Hoelang het voor een violist duurt om dit te kunnen spelen hangt een beetje af van de aanleg, want sommigen zullen het nooit leren, anderen kunnen dit met een jaar of drie vier wel spelen. Frits
Beste Frits, bedankt voor je snelle reactie en voor de opheldering. Bedankt ook voor de bladmuziek gearrangeerd voor gitaar, maar ik wilde juist "de vioolversie" spelen, en daarvan had ik de bladmuziek (en de gitaartablatuur) al. Dat het in 3 of 4 jaar (of helemaal nooit) te spelen is verbaast me nogal; aan de andere kant, viool spelen is een stuk moeilijker dan gitaar spelen (heb ik wel vaker gelezen van mensen die beide instrumenten bespelen), dus misschien ook wel weer logisch. Nu ben ik nieuw in de klassieke muziek, ik ben wel (behoorlijk) bekend met rock en jazz. Daarin is een grote mate van vrijheid. Ik had niet verwacht dat ook in de klassieke muziek aan te treffen (tuurlijk kun je bladmuziek verschillend interpreteren, maar een heel stuk de ene keer 1 keer spelen en een andere keer 2 keer vind ik best ver gaan). In het volgende stuk dat ik aan het uitzoeken ben, een stuk voor solo fluit (BWV 1013, laatste deel, bourree anglaise) gaat die vrijheid zelfs zo ver, dat er niet alleen ritmisch kleine verschillen bestaan tussen uitvoeringen van dat stuk (timing), maar dat er zelfs noten verschillen tussen de uitvoeringen. Grappig is dat ik ook in (online) bladmuziek van dat stuk verschillen heb gevonden (veelal ook op de plaatsen waar je het ook hoort in de uitvoeringen, of op bepaalde gedeelten daarvan). Ik neem aan dat Bach slechts 1 keer dit stuk op papier heeft gezet; waar komen die verschillen dan door (in de bladmuziek & uitvoeringen) en hoe kom ik er achter wat de "juiste", door Bach op papier gezette uitvoering is? Nogmaals, ik vind dit heel opmerkelijk, en ik zou het leuk vinden als jij of een andere forumgenoot hier ook het antwoord op weet/weten. Ciao
Ik heb zitten twijfelen en werd zelfs in verwarring gebracht want je gebruikersnaam zou doen vermoeden dat het gaat om de overgang van 6-snarig naar 4-snarig, maar ja dat is dan weer in strijd met hetgeen ik in blauw heb geciteerd (en wat je eigen woorden zijn.) Maar goed, het is nu duidelijk.
Waarover heb je zitten twijfelen? En wat is nu duidelijk? Dat ik gitaar speel? Daarvan was je tijdens het schrijven van je eerste reactie je ook al bewust, aangezien je bladmuziek voor gitaar hebt opgezocht. Maar gitaristen dienen hier geboycot te worden of zo?
Lees vorige reacties en vooral je eerste vraag nog eens rustig door en je hebt het antwoord op je retorische vraag. Mijn advies is om nog eens je eigen en mijn reactie over te lezen, dan heb je ook op deze vraag antwoord. Vanwaar die onvriendelijke opmerking? Waar haal je dat vandaan? De eerste indruk komt bij mij niet al te sympathiek over, maar dat kan wellicht veranderen?
