Hallo allemaal Ik heb deze cello een tijd op het oog. Ik heb er niet veel verstand van wat is jullie advies. Verwijderd! Verwijst naar een advertentie op Marktplaats en dat is in strijd met de Regels! {mijn exuses voor de belachelijke lange link.} Aangezien ik een student ben en niet veel geld te besteden heb, leek deze cello mij erg leuk. Wat vinden jullie er van. Is deze cello het aanschaffen waardig of niet? Groet Martijn.
Inderdaad: huur iets fatsoenlijks: elders op dit forum is genoeg wijze raad te vinden die over dit soort minderwaardige instrumenten handelt! Wanneer je geen geld hebt voor een instrument, heb je dan wel geld voor lessen? Cello spelen op een K..... instrument is niet leuk, dus dat wil je niet. Géén cello spelen is dan beter!
Hallo, Gelukkig heb ik met mijn werk genoeg geld om cello lessen te nemen. Maar helaas heb ik niet genoeg geld over om een mooie cello van vele duizenden euro's te kopen. Daarom zoek ik dus een goedkopere. Maar ik heb er geen weet van waarneer zo’n goedkoper instrument het kopen waardig is of niet ,voor mij als beginner.
Als je nog niet weet wat je mooi vindt, kan je beter beginnen met huren bij een vioolbouwer. Dat beschermt je in ieder geval tegen een hoop teleurstelling wat goedkope instrumenten vaak opleveren. Huren hoeft ook niet heel erg duur te zijn, en je hebt vaak de mogelijkheid om het instrument te ruilen als je eens wat anders wil proberen, of als het instrument je echt niet aan staat. Daphne
Inderdaad... beter een goed instrument huren dan een goedkoop aankopen. Een duurder instrument zal een veel mooiere klank hebben waardoor het aangenamer spelen word. Misschien kan je bij een vioolbouwer ergens een huurkoop afsluiten? Dan kan je instrument uitproberen en na een aantal jaar (als je wel geld genoeg hebt) gaat het bedrag dat je aan huur betaald hebt van de aankoopprijs af.
Dankjewel voor je reactie. Na lang gedacht te hebben of ik nu liever viool of cello wilde spelen is mijn keuze gevallen op de viool. De klank van beide instrumenten sprak mij erg aan, alleen vind ik een cello zo log om te vervoeren. Ik heb toen een Gewa viool gehuurd die overigens erg goed bevalt. De viool is door meerdere violisten bespeelt. En ook zij waren allen erg enthousiast. Zij vonden het een goede deal gezien de prijs en kwaliteit verhouding. Ik ben nu erg blij met mijn viool maar weet wel dat dit geen instrument voor het leven is. Maar nu kan ik er nog wel mooi een tijd mee verder als beginner.
Je zou nog eens een psychologische studie moeten maken naar de smaak en de smaakbeïnvloeding van de gemiddelde violist. Je krijgt een viool die "erg goed bevalt". Meerdere violisten hebben het instrument bespeeld en ze zijn "erg enthousiast". Dan is tevredenheid toch helemaal niet afhankelijk van de prijs die je voor het instrument hebt betaald? Wat dan"geen instrument voor het leven?" Waarom niet? Is het instrument te goedkoop? Geluk is toch niet afhankelijk van hetgeen je hebt uitgegeven?
Beste liuwe ik vind dat je grotendeels gelijk hebt. Ik vind ook zeker dat het interessant is om er een studie van te maken om dit psychologische proces nader te bekijken[maar dan moet je er wel de tijd voor hebben} Maar Ik denk dat je alleen op ten duur wel wat beters wil. Ik vind dat je een goed punt maakt dat het niet uit maakt als je een viool mooi vind, waar het instrument dan ook vandaan komt of kost. Maar er zijn violen die ik gewoon veel mooier vind klinken en Helaas waren zij helaas ook allemaal een paar duizend Euris duurder. Waarneer je verder komt ga je meer eisen stellen aan de klank. Omdat je een instrument leert kennen. En een eigen smaak krijgt. Met deze viool kan ik nu nog goed uit de voeten maar als ik de viool van mijn docent hoor klinkt die echt veel beter. Maar helaas kostte die dan ook veel meer. Ik vind het daarom geen koop voor het leven maar ben er nu nog erg blij mee omdat ik niet iets beters betalen kan. Ben benieuwd naar je reactie.
Je vindt de viool van je leraar beter klinken; maar dan speelt je leraar erop. Hoe klinkt jouw viool als je leraar er op speelt? De bespeler maakt de klank! Ik geloof niks van je stelling dat je meer eisen gaat stellen aan de klank als je verder komt. Nee, je moet dádelijk de hoogste eisen stellen aan de klank, de klank moet voor jou dadelijk goed zijn. Een instrument is voor jou een stuk van jezelf. Als je telkens vergelijkt met anderen, ja, dan ben je natuurlijk nooit tevreden, dan wil je telkens andere instrumenten. De viool die je nu hebt bevalt goed, meerdere violisten waren erg enthousiast: wat wil je dan eigenlijk nog meer? Je went ook aan een klank! Als je een viool laat bouwen, pas je je toch ook aan aan de eigenschappen van het instrument? Ik heb mijn "gewone"viool nu 37 jaar, vanaf het begin heb ik tegen mezelf gezegd:"En hier doe je het nu mee!" Hij kostte f 1450,-, bij Möller, voor een gewone jongen als ik een behoorlijk bedrag. Mijn leraar was mee (hij kreeg van Möller ook nog f 100,- toegestopt, wat ik pas veel later hoorde..) en zo kwamen we tot mijn keus. En ik ben er nog altijd tevreden mee. Want bedenk wèl: elke viool klinkt weer anders en als je telkens maar denkt aan die nóg mooiere (=duurdere..) viool, dan word je nooit gelukkig. Het begrip "mooie klank" is héél subjectief! Wat klinken sommige kostbare violen soms beroerd! Want dan maakt alleen de antiekwaarde het instrument al duur. Veel oude Italianen hebben nauwelijks nog klank, praat maar eens met een vioolbouwer die een openhartige bui heeft..
Daarom speelt zowat 90% van de beste muzikanten op een oude Italiaan, omdat er geen klank in zit. Waar trek je die conclusie uit?
@Liuwe: Ik heb toch een heel andere mening over de aanschaf van een instrument. Zo schrijf je: Naar mijn mening wordt je klankideaal in de loop van de tijd gevormd. Zo kan het zijn dat je op jeugdige leeftijd een bepaald ideaal nastreeft en na veel zoeken het instrument vindt, dat daarmee overeenkomt en in zich heeft. Echter naarmate de techniek van het vioolspel op een hoger niveau komt en de expressiemogelijkheden door het instrument worden beperkt, zal het instrument niet meer overeenkomen met het veranderde klankideaal en spelmogelijkheden: kortom het instrument voldoet niet meer. Natuurlijk wen je aan de klank en vorm van het instrument waar je al vele jaren op speelt: de halsbreedte, de kleur, de krul en stemsleutels, alles wordt met dát instrument vergeleken. Dat is van belang om te weten bij het overwegen van de aanschaf van een ander instrument, want het huidige instrument is verheven tot referentie: er hoeft aan een ander instrument maar iets te zijn wat daar van afwijkt of het is al niet goed! Het is ook heel moeilijk om daar los van te komen! Maar het wil naar mijn mening niet zeggen dat het eenmaal aangeschafte instrument ook voor het leven bij je behoort te blijven. Dat is onmogelijk!! Vaak ben je in je groeifase nog niet in staat om daadwerkelijk verschillen waar te nemen. Hoe zou je dan in het aller eerste begin dan al het ware instrument kunnen kiezen? Dat lijkt me een heel slechte afspraak met jezelf, omdat er dan geen ruimte meer is om je mening en je klankideaal te verwezenlijken. Dat zou inhouden dat je nooit meer een instrument zou kunnen bespelen wat voldoet aan je gewijzigde klankideaal en dat lijkt me geen goede zaak: juist dán wordt je nooit gelukkig. Dat lijkt me onjuist en bovendien moeilijk te bewijzen. Trouwens wat is "veel"? Hoeveel dan? Frits
Maar beste Frits, jij speelt op een zelfgebouwde altviool, wil jij mij wijsmaken dat die alt, toen je hem afhad, precies voldeed aan je klankideaal? Je speelt er al jaren op: zit er niet iets bij van gewenning, gewenning aan de klank en gewenning aan de speelmogelijkheden? En de trots iets zelf gebouwd te hebben? Een viool is méér dan een ding uit de winkel! Een viool is ook een gevoelsding, en bij de beoordeling van zo'n gevoelsding spelen ook heel andere factoren mee dan zuiver klanktechnische zaken. Want wie beweert eigenlijk dat je klankideaal verandert? Je klankideaal hoeft helemaal niet te veranderen! Ook niet als je technische mogelijkheden groter worden. Mijn oude viool kreeg ik toen ik 21 was, ik speelde al negen jaar viool, op allerlei geleende instrumenten en dat waren geen slechte instrumenten. Maar de viool die ik toen kreeg, bevalt me na 37 jaar nog altijd, hij heeft gewoon een mooie klank. Punt, uit. En dan heb ik helemaal geen slechte afspraak met mezelf, ik ben tevreden met wat ik heb (dat ik die viool van mijn ouders heb, speelt daarbij natuurlijk ook een bepaalde gevoelsmatige rol). Bovendien: hoe vaak speel je eigenlijk op een ander instrument waardoor de begeerte naar een ander instrument bij je boven komt? Ik speel nooit op de instrumenten van mijn mede-orkestgenoten, ik heb sommige wel eens aangestreken (sommige zijn ècht mooi), maar om dan te zeggen dat ik plotseling een "beter" instrument wil hebben:nee. Die opmerking over oude Italianen heb ik overgenomen van verschillende vioolbouwers (toegegeven: niet geheel van eigenbelang ontbloot) die die oude Italianen moesten taxeren: als antiek krijgen ze al een hogere waarde, maar als instrument zijn ze lang niet altijd bevredigend meer vanwege de talloze reparaties. Er schijnen zelfs Stradivari's te zijn met weinig klank. Maar ja, die zitten in een kluis en worden niet meer bespeeld. Juist mensen die telkens een ander instrument willen hebben, zijn nooit tevreden met zichzelf, zij zijn degenen die ongelukkig zijn.
Overdrijven we de opmerking van m.t.w. von Wiederhold nu niet een beetje? Hij schrijft dat hij een huurviool heeft, waarmee hij heel tevreden is, maar waarvan hij ook denkt dat hij hem niet zijn hele leven houdt. Ik vind dat logisch, dit ervaar ik zelf met mijn cello ook. Toen ik mijn goedkope huurcello kreeg, had ik nog nooit een cello vast gehad en ik had dus zelf totaal geen idee waar ik op moest letten, laat staan dat ik er zelf al op kon spelen om de klank te horen die ik eruit voort zou brengen. In het begin moet je dus vertrouwen op andere mensen (leraar/verhuurder). Voor een beginner is mijn cello een prima instrument, maar nu ik er een klein jaar op speel, merk ik hoe 'koud' het instrument klinkt. Ook heb ik laatst een boekje gelezen over cello's waarin een beetje uitgelegd wordt welk onderdeel wat voor invloed heeft op de klank, dat vond ik heel leerzaam! Ik snap nu ook beter waarom een beter instrument een stuk duurder is. Wat ik wil zeggen is dat je als beginner geen bakken met geld uit gaat geven aan iets waarvan je misschien nog niet weet of je het wel leuk gaat vinden. Dus je begint met een goedkoper huurinstrument, ontwikkelt ondertussen je techniek, smaak en gehoor en tegen de tijd dat je een beetje kunt spelen, heb je inmiddels voldoende gespaard voor een mooi, eigen instrument waar je wel lang mee zult doen. Tenminste, zo zie ik het. Liuwe, jij kocht je viool toen je 21 was, en al negen jaar les had. Je had je dus al ontwikkeld en wist misschien ook al heel goed naar wat voor een instrument je op zoek was. Volgens mij is m.t.w. von Wiederhold pas net begonnen, dus hij heeft nog negen jaar de tijd om op huurviolen te spelen voordat hij tot een misschien 'definitieve' aankoop over gaat. Wat is dan precies het verschil tussen jullie situaties? Volgens mij bedoelen jullie namelijk hetzelfde
@ Liuwe, ik denk dat ik even iets moet duidelijk maken: de altviool die ik bouwde was voor mijzelf. Ik heb die altviool niet gebouwd met een bepaald klankideaal voor ogen. Ik wist niet hoe die altviool precies zou gaan klinken. Misschien zou ik, wanneer ik een keuzemogelijkheid had, een andere alt gekozen hebben. Een vioolbouwer die in opdracht een viool kan bouwen met de door de opdrachtgever gewenste klank wil ik wel eens ontmoeten. Daarom vind ik dat iemand die een ander instrument wil, die moet selecteren uit een bestaande reeks binnen een bepaalde prijsklasse. Daaruit kun je dan twee of drie instrumenten een week (of langer) uit proberen en eventueel een keuze maken. Zit het juiste instrument er niet bij, dan niet aanschaffen. Iedere vioolbouwer heeft een hele serie instrumenten hangen (of liggen) in zijn atelier, dan kun je keuzes maken. Bij een nog te bouwen instrument kan dat niet! Daarom begrijp ik die mensen ook niet die bij Stefan Greiner (zie elders op dit forum: post #6) op de wachtlijst staan voor een nieuw te bouwen instrument. Want hoe weet men nou hoe die zal gaan klinken? Hier speelt weer mee dat het een 'Greiner' is en de naam alleen al, heeft waarde. Maar de klank zal per instrument verschillen, maar mogelijk wel vallen binnen bepaalde grenzen. Het hangt er maar vanaf hoe breed die grenzen zijn en of dat wordt geaccepteerd. Frits
Wat Frits in post 12 schrijft kan ik mij heel goed in vinden. Je begint ergens mee en daar heb je dan ook vaak niet veel verstand van. Met de jaren kom je steeds meer achter je persoonlijke voorkeur. Vroeger als klein kind vond ik alle kerkorgels mooi [behalve die van onze kerk] Maar nu heb ik meer kennis van het orgel en heb ik mijn eigen smaak ontdekt. Qua klank uiterlijk en speelaard. Liuwe's tevredenheid is een woord waar wij zeker wat van kunnen leren. Maar ik vind dat dit niet betekent dat je, je hele leven bij hetzelfde moet blijven. Soms voldoet iets niet meer en vaak kies je dan iets beters. Er is denk ik niet voor niets een verschil tussen prijs en kwaliteit. Want dan zouden alle grootheden wel op een Chinese fabrieksviool spelen want daar is toch ook niks mis mee?
Je leest ook wel eens geruchten dat verscheidene grootheden dat ook doen, om hun Stradivari/Guerneri een vliegreis te besparen..
Liuwe, Er is ook nog een practische reden je duurbetaalde instrument thuis te laten. Ik weet dat Nederlandse strijkers die voor de oorlog naar, toen nog, Nederlandsch Oost-Indië gingen, niet het risico wensten te lopen dat de lijm van hun instrumenten in een warm en vochtig klimaat zacht zou worden. Op gezag van de schrijfster van 'Heifetz as I knew him', heeft ook de Stradivarius van Heifetz het in de jaren dertig in NOI om die reden begeven :/ Hopf
Inderdaad Liuwe dat het heb ik ook wel eens gehoord dat mensen hun viool thuis laten om die voor een vliegreis te besparen. Maar wat Hopf zei wist ik niet. Wat zonde trouwens van die Stradivarius dat doet mij zeer aan het hart. Maar helaas is nergens zo'n kostbaar instrument echt veilig. Ook thuis kan je viool prima iets gebeuren. Een vriendin van mij vertelde mij laatst nog, dat er tijdens de pauze van een repetitie iemand van het concert gebouw van het licht en geluid, gestruikeld is en daarmee haar viool gemold heeft. En zo zullen er vast nog veel meer voorbeelden zijn.
