Hallo, Wij hebben een 1/4 chinees onding in huis dat voor aankoop door ons door de verbouwer/reparateur al wat opgeknapt was; stapel op zijn plek, kammetje goed gesneden. Mijn zoon heeft er een tijd op gespeeld, tot hij eruit gegroeid was. Nu ligt het ding te wachten op de volgende, die binnenkort gaat beginnen met les. Het viooltje is dus niet bijzonder, maar ook niet echt mooi en goed en ik merk dat de snaren niet prettig strijken. Welke snaren zouden er het beste op kunnen om het spelen wat makkelijker en leuker te maken voor een beginnertje? Ik vind het verder niet zo gek dat ze nog niet zo'n duur instrument in handen heeft: die kleintjes hebben een grotere kans om iets te laten vallen of ergens tegen aan te stoten en met dit instrument is dat dan geen ramp (voel ik het niet in mijn ziel), maar kunnen ze wel dat gevoel van zorg voor een instrument ontwikkelen. Oh, het is wel betere kwaliteit dan speelgoed. Angie
Misschien eens met het instrumentje naar de dichtstbijzijnde vioolbouwer gaan? Wellicht kan hij/zij dit eens mee bekijken? hartelijke groet, Annemieke
Voor zo'n kwart chineesje doet een setje Thomastik Dominant, d'Addario Pro Arté of Pirastro Violino vaak al wonderen wanneer stapel en kam uit het goede hout gesneden en op de juiste plek gezet zijn.
Bedankt! We gaan ermee aan de gang. Thomastik Dominant speelt inderdaad erg makkelijk (heb ze zelf op mijn viool zitten) Angie
Die andere twee door Bert genoemde: d'Addario Pro Arté of Pirastro Violino. T.o.v. de Dominant zijn beide typen zo’n €5,= duurder per set (afhankelijk van waar de snaren worden besteld). Ze zijn te krijgen voor circa €35,=*. Let op dat duidelijk wordt aangegeven dat het voor een ¼-viool moet zijn, anders zijn de snaren veel te lang en kom je in de problemen met het opwinden van de snaren om de stemsleutels. Daarbij zal de dikte ook anders zijn voor een ¼-viool: kortere snaarlengte vereist dikkere snaren voor voldoende spanning. *indien gewenst, nadere informatie per e-mail mogelijk. Frits
Ha, dat treft! De D'Addario snaren worden in de VS gemaakt en zijn dus een stuk goedkoper hier dan de Thomastiek snaren. De Pirastro snaren zijn ook duurder..... Bedankt! Angie
Kleine update: Ik heb het viooltje nog eens kritisch bekeken. Boek over violen erbij, andere violen erbij gepakt en gekeken naar de stapel. Voor zover mijn ondeskundig oordeel telt, lijkt die op een redelijke plek te staan. Verder gekeken, instument gestemd, gaan spelen, mwah, matig geluid. Klein geluid, viel me op, en we gingen op zoek naar snaren online. Ik verder zoeken, zie ik ineens dat de kam toch helemaal verkeerd staat! Kam goed gezet, strijken en er komt ineens een echt geluid uit dat ding! Zo veel verschil, dat we nog even aankijken of er wel andere snaren op moeten komen nu. Ik weet ook niet wat voor snaren er op zitten, maar we zijn tevreden met het geluid. Ik nog verder kijken, vergelijk met plaatje uit boek: zie ik dat het staartstuk toch wel erg hoog komt en dus dicht op de kam, die daarom waarschijnlijk wat verder weg geplaatst is om zo de snaren toch wat ruimte te geven om niet te scherp over de kam te vallen (snapt iemand nog wat ik bedoel?) We hebben dus een nieuw staartstuk besteld, met fijnstemmers (op alle vier de snaren, ja, ik weet het, kenmerk van een fiddle, maar op school moeten er vier fijnstemmers op zitten). We wachten tot het binnenkomt en dan maar kijken wat we er van kunnen maken. Maar we zitten al heel wat minder in ons maag met de kwaliteit van dit viooltje dan voorheen. Groeten, Angie
Misschien was een nieuw staartstuk niet eens nodig! Want ik begrijp uit het bericht dat het staartstuk te dicht op de kam stond. Door nu de lus die in het staartstuk zit wat korter te maken komt het staartstuk wat verder terug te staan. Met een beetje geluk zit er een nylon lus aan met twee koperen (of metalen) busjes met inwendig schroefdraad. Die kunnen worden aangedraaid waardoor ze de lus korter maken. Dat kan alleen wanneer de stemsleutels worden teruggedraaid want er moet ruimte gemaakt worden om het staartstuk los te kunnen halen. Bij voldoende ruimte kan het staartstuk dan van de knop worden afgehaald, omgekeerd en daarna de lus worden bijgesteld. Zit er geen nylon lus aan, maar een stukje dikke darmsnaar, dan is afbinden met zwart 'ijzergaren' gevolgd door verankeren met wat schellak een (moeilijkere) optie. Zo'n nylon lus is voor een prikkie wel ergens te koop, is vrij algemeen spul. Een goed uitgangspunt voor de lengte van het niet-klinkend snaargedeelte is: 1/7 van het klinkende snaargedeelte. Dus even opmeten tussen kam en kielhoutje en dat delen door 7 en dat is dan de afstand staartstuk - kam (bij 1/4-viool ongeveer 36 mm). Suc7, Frits
Mijn viooldocent leerde me in 1965 het bevestigen van het staartstuk met darm bijna op dezelfde wijze, alleen hij hield even een brandende lucifer bij de uiteinden; die zwellen dan op en zorgen ervoor dat je tegen die uiteinden aan nog wat garen kunt binden om die verdikkingen wat meer body te geven. Schellak kwam er niet aan te pas, dat moet je ook maar net in huis hebben. Bij mijn barokstaartstukken bind ik de uiteinden met een stukje oude e-snaar aan elkaar. Maar ik heb gemerkt dat je de beide uiteinden op de bovenkant van hetv staartstuk ook gewoon met een lucifer kunt doen zwellen en dat het stuk darm dan prima blijft zitten, met het voordeel dat je de lus heel nauwkeurig kunt afstellen: het uiteinde van het staartstuk moet boven de rand van de viool liggen: "Daarmede nu de Klank nergens onderdrukt worde: zo moet het Bordje, of anders het zogenaamde Staartstuk, waar de Snaaren aan vast gemaakt zyn, aan het beneeden dieswegen ingestoken Tapje zodanig aangehecht worden, dat het met het onderste en smal einde nog over het Dak van de Viool in- nog uytreike, maar hetzelve volkomen gelyk sta." Leopold Mozart, 1766.
Liuwe, je beschrijving is geheel juist. De schellak die ik noemde was bedoeld om het ijzergaren na omwikkelen te verankeren, om te voorkomen dat het later weer losgaat zitten en eventueel daardoor de lus zou kunnen losschieten. Want een knoop leggen die niet weer losschiet is niet iedereen toevertrouwd! Darm laat zich inderdaad (nylon ook trouwens) goed zwellen door verhitting. Die Leopold was volgens mij ook nog een kundig bouwer!
Leopold wist veel van vioolbouw af, reken daar maar op. Maar hij was geen bouwer, hij mòcht niet eens bouwen, de gilderegels lieten dat niet toe. Dat element van het verleden vergeten we wel eens. Maar een staartstukje opnieuw bevestigen was natuurlijk wel toegestaan. Al moest hij dan wel het materiaal bij een bouwer kopen.. In zijn boek staan meer zeer leerzame observaties die hun actualiteit nog niet hebben verloren. En er staat ook veel onzin in, ze wisten in de 18de eeuw van veel dingen nog niks.
Het staartstukje had aangegoten fijnstemmers en de stemmer van de e-snaar is stuk. Dus daar moest toch al iets gebeuren. Ook moest het staartstuk dan zover terug (ik denk ruim 1 cm) en die afstand zou het dan over de rand heen komen. Maar goed, de uitleg is wel uiterst handig en bruikbaar, bedankt. Angie
De conclusie die daaruit getrokken kan worden is: het staartstuk is veel te lang! Is blijkbaar niet aangepast aan de grootte van de viool: 1/4. Ik vermoed dat die ook te breed is en dan zou de kam ook nog wel eens te breed kunnen zijn. De kamvoetjes mogen niet de f-gaten passeren (in de breedte).
Nee, de kam is niet te breed. Inmiddels speelt dochter er al lustig op los, de eerste streken zijn gezet op het instrument. We zijn nog niet eens aan nieuwe snaren toe gekomen en toch klinkt het al aardig. We laten het even zo en twinkelen er lustig op los (Suzuki methode). Ze mag al a-e-f#-e spelen...... Angie
