De ultieme viool zoeker. Niet iedere violist is op zoek naar de ultieme viool. Maar sommigen zijn dat wel. Hun gehele leven blijven ze verlangen en zoeken naar de viool die niet alleen qua uiterlijk maar ook qua klank hun ideaal is. Ze vinden deze viool nooit, en dat is hun noodlot. Diep in hun hart weten ze dat ook. Maar ze blijven zoeken, en halen vaak de ene zeperd na de andere. Nu is het zo dat violisten vaak mensen zijn die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Maar de ultieme vioolzoeker is dat niet. Hij geeft vaak zijn laatste cent uit als hij denkt zijn ideaal te hebben gevonden. Ja het is zelfs zo dat hij zich door zijn verlangen laat afzetten, hij betaald gewoon teveel. De meeste goede verkopers hebben in de gaten wat voor vlees ze in de kuip hebben en zetten hem dan ook schaamteloos af. Ik kan dit weten want ik ben zelf zo'n ultieme viool zoeker. Ik heb overal violen gekocht en geprobeerd. Ik heb ze betast, onderzocht en de klank uitbeprobeerd met vele soorten stokken. Ik heb ze nagekekem met verrekijkers en zoeklichten bij wijze van spreken. Ik ben er zelfs wat armlastig door geworden, want deze hartstocht kost geld als water. En heb ik de ultieme viool nu gevonden, nee dat heb ik niet. Ik zou bijna zeggen gelukkig niet. Want het is een levensbehoefte geworden. Het is net zoiets als een bergbeklimmer, die de ultieme berg wil beklimmen. Als hij daar eens de top van zou halen, dan is alles voorbij. Zijn leven zou zinloos zijn geworden en zo is het ook met de ultieme vioolzoeker. Want een leven zonder dromen, is geen leven. Tobias.
Wat heb je dat mooi gezegd, Tobias. Als je niets meer hebt om naar uit te kijken, dan heeft er ook niets zin meer. Zelfs het besef dat je de perfecte viool nooit zal vinden, doet niets af aan de zoektocht ernaar. Toen mijn moeder gediagnosticeerd werd met terminale kanker op 58-jarige leeftijd, heeft ze me meermaals gezegd dat ze nog nooit zo graag geleefd had als nu. Omdat ze droomde van wat extra tijd en uitkeek naar een positief resultaat. Zo is het ook met mijn viool, het besef dat er ergens op de wereld een viool is die een betere match zou zijn maar misschien ook niet, doet me dromen en uitkijken maar vooral genieten van de deze ...
Solange, ook jij hebt het "iets om naar uit te kijken" mooi verwoord! Eigenlijk dromen we niet alleen van het voor ons meest fantastische instrument, maar ook van de stukken die we daarop zouden willen kunnen spelen.
