Ergens op dit forum heb ik eens gelezen dat Chinese violen over het algemeen nogal stevig in hun hout zitten, mijn indruk is dat ze over het algemeen ook een behoorlijk gewicht hebben, maar dat kan suggestie zijn. Wel heb ik gemerkt dat ze door de bank genomen een wat zachtere klank hebben, dus minder schel klinken dan Europese violen. Kan het zo zijn dat dikke bladen een zachtere klank voortbrengen dan dunne bladen, ik weet niet of dat zo is maar het zou kunnen.
't Zit 'm misschien in dat er meer massa in trilling moet worden gebracht, meer vezels de trilling moeten doorgeven en dan verliest het aan scherpte.... Misschien wel natuurkunde van de koude grond, inderdaad, ik had geen natuurkunde in mijn vakkenpakket
Ja, ik denk dat het daar in alle eenvoud wel op neerkomt. Het gaat dan met name om de dikte van het bovenblad, want een achterblad heeft altijd al een grotere dikte en heeft ook een andere functie. Een dik bovenblad heeft het voordeel dat er eigenlijk geen Wolftonen kunnen ontstaan, maar heeft weer het nadeel dat vooral de lagere frequenties niet worden versterkt en dus nauwelijks worden doorgegeven. Het instrument klinkt daarom in de lage registers erg vlak en heeft nauwelijks of geen diepgang. Door de wat hogere massa treedt er meer demping op (denk maar aan een sourdine die op de kam wordt geplaatst: meer massa, meer demping). Het is wel voor te stellen dat een dun blad veel gemakkelijker in trilling komt dan een dik blad. Lagere frequenties hebben een grotere amplitude (uitwijking in de trillingsvorm) en een dun blad kan gemakkelijker die bewegingen volgen, een dik blad niet. De trillingen van de snaren moeten via de kam, het akoestisch centrum (gebied rondom de kam, zangbalk en stapel) in trilling brengen waardoor de lucht in de corpus en daarbuiten in trilling komt, zodat ons trommelvlies die trillingen kan oppikken en wij geluid ervaren. Of het gewicht ook groter is, kan ook van andere zaken afhangen, zoals het gewicht van een ebbenhouten kinstuk t.o.v. plastic, ebben stemschroeven t.o.v. gebeitst hardhout, ebben toets t.o.v. gebeitst hardhout. Maar, dan zou het instrument in de ‘ebben-uitvoering’ juist zwaarder moeten zijn dan in de gebeitste vorm. De goedkopere Chinese instrumenten hebben meestal een gebeitst garnituur. Dat schijnt goedkoper te zijn. Het gewicht van dit garnituur is lager dan die van zuiver ebben.
Een witte Chinees zonder toets e.d. weegt 345 gram. Speelklaar met ebben garnituur 495 gram. Mijn oude Duitse viool weegt compleet 485 gram. Heeft minder massa aan de hals en krul en voelt denk ik daardoor veel meer dan 10 gram lichter aan dan de Chinees.
Met een 'witte Chinees' bedoel je een ongelakte, neem ik aan? Ja, als er ook geen toets op zit dan scheelt dat natuurlijk aanzienlijk. Die 10 gram lijken meer omdat de krul het verst van het rustpunt, de schouder af ligt. Een soort hefboomwerking.
Ik heb een hoog gewelfde Stainer Copie, deze Viool weegt bijna niets ten opzichte van de andere, het is trouwens al een oudje want de kam is er nog door Joseph Vedral opgezet, maar deze Viool heeft een zeer krachtig wat schel geluid, genoeg om een concertzaal mee te vullen. Nu is het wel zo dat op deze Viool geen kinstuk is geplaatst, waarschijnlijk gaat van een kinstuk ook een dempende werking uit, ook als hij niet gebruikt wordt, want komt de kin erop dan zal de demping misschien nog meer doorwerken.
Als het te doen is zou je gewichten moeten bepalen en niet op gevoel denken dat een bepaald instrument veel lichter is. Want wat is lichter, hoeveel dan? Daar gaat het om. Er kan best verschil zitten in de soortelijke massa van het gebruikte hout maar dan praat je toch over kleine verschillen. Ebben of Buxus voor de stemsleutels maakt wel wat uit, bovendien zitten die aan het eind van het instrument en door de hefboomwerking wordt dat direct gemerkt. Als er dan gewogen gaat worden moet dat wel vergelijkbaar zijn natuurlijk. Ik bedoel daarmee, dat bij twee instrumenten dezelfde attributen moeten zijn aangebracht: kinstuk wel of niet zal behoorlijk 'aantikken'.
