Hoi beste strijkers, Een vraagje in verband met hoe ik iets best instudeer: Tot nu toe speelde ik enkel alles in eerste positie. De voorbije les leerde ik de mi b. De hand die een halve toon achteruit gaat, hoe studeer ik dat nu het best in en hoe deden jullie dat destijds? Groetjes, Solange.
er is verschil tussen een gestrekte positie waarin de 1e vinger een stapje achteruit gaat, en de halve positie waarin je de hele hand naar achteren verplaatst... maar "hoe" je dat doet is lastig in woorden uit te leggen, daar heb je een docent voor nodig die het voordoet en je zonodig corrigeert, lijkt mij...
Beste Huub, Bedankt voor je spontane reactie! Ik heb een docent hoor, dat scheelt. Ik zou er niet aan beginnen anders. Hij zegt me dat de stand van de hand ongewijzigd blijft maar dat de hele hand gewoon een halve toon naar boven gaat. En doet me dat ook een aantal keer voor. Ik ben ermee bezig thuis en de ene keer zit er knal op maar de andere keer dan ook weer ferm naast. Zou ik glijden om te kunnen luisteren wanneer ik goed zit, zou ik dat net niet doen en heen en weer die afstand opzoeken (dus opheffen)tot ze in mijn spiergeheugen zit? Mijn leraar zegt vaak: niet teveel over nadenken en gewoon doen. Als volwassene is dat inderdaad zo dat die veel meer gaan beredeneren en kinderen die doen dat gewoon. Ik wil niet na een aantal jaren cello voorhebben dat ik niet weet of het gaat juist zijn of niet die hand achteruit, de ene keer wel juist, de andere keer niet. Lijkt me zeer frustrerend. Volgens mij ligt dat dan aan hoe je iets ingeoefend hebt. Groetjes!
Hoi Solange. Geef jezelf de tijd. Het aanleren van een rek of positiewissel kost tijd voor je dat in één keer goed hebt. Als je je hele hand verschuift een halve toon omlaag speel je in 1/2 positie. Als je hand in 1e positie blijft staan maar alleen je wijsvinger gaat een halve toon omlaag speel je met een rek. Mij helpt het om de juiste toon te vinden door die toon in je hoofd op te roepen. Je kunt de toon spelen, goed in je opnemen, des noods zingen en dan je eerste positie spelen, even tijd nemen om de toon die je wilt gaan spelen op te roepen en dan pas de schuif /rek te maken. Als je hier tijd voor neemt gaat het een stuk makkelijker en als je de toon in je hoofd oproept zit je bijna altijd raak! Maar nogmaals heb gedult met jezelf, hoe meer je frustreert hoe rotter het gaat!! Geniet van je vooruitgang dat je weer iets nieuws mag leren!
Voor ons is het de kunst om gewoon die oefeningen te doen zonder verder na te denken, dan automatiseren we dat het best. We moeten dus alleen letten op de goede stand van de hand en op de tonen. 't Is best een opgaaf, maar het loont. Op een gegeven moment merk je ineens dat je spontaan bepaalde loopjes speelt en de goede keuze maakt tussen het spelen in de halve positie of de rek doen. (En zodra je dan terug wil redeneren waarom het zo goed liep, gaat het weer mis).
Toch ben ik even benieuwd Solange, de titel zegt 'eerste vinger achteruit' maar in je bericht heb je het over de hele hand die verschuift. Aangezien je aangeeft voor het eerst de mi b te spelen, bedoel je dan toch niet de grote greep (rek), waarbij je je wijsvinger strekt, maar de linkerhand verder op zijn plek blijft? In dat geval moet je gewoon het gevoel voor de juiste beweging/houding even krijgen. Ik moest bewust vanuit de 1e positie met alle vingers op de toets, de wijsvinger optillen van de toets, strekken en gestrekt weer neerzetten. Hij ligt dan een beetje op de zijkant. Al je vingers liggen dus nog gewoon op hun plek (en de duim ook), alleen je wijsvinger ligt verder terug, zodat er een hele toonsafstand tussen de wijsvinger en de middelvinger ligt.
De titel is inderdaad mss niet zo goed gekozen want ik moest niet strekken maar de hele hand verplaatsen naar boven toe. Hoe noemen we dat bij cello, een postitiewissel?
Die halve positie slaat dus op de halve toon verschil, neem ik aan. Dan is de hele positie een hele toon verschil. Wanneer gaan we strekken (of rekken) en wanneer gaan we de ganse hand verschuiven? Bij viool hangt dat af van wat je comfortabel vindt en wat er volgt.
Als het daarna handiger is in de eerste positie te zijn om de volgende toon goed te nemen, ga ik rekken. Zou blijken dat het volgende vanuit de halve positie (dus hand in halve positie) handiger te nemen is, dan schuif ik dus mijn hand. Comfort speelt zeker een rol, maar je moet dan comfort vooral zien als een veilige positie vanuit welke je de toon mooi zuiver kunt pakken. Je moet dus moeilijke sprongen vermijden, want riskant (risico op ernaast zitten). Bij het schuiven ga je dus strategisch te werk, want je wil op een veilige manier je tonen treffen. Het is dus, kortom, net als bij viool.
Ik vind strekken vaak prettiger spelen, bijvoorbeeld: c-bes spelen op a-snaar: 2e vinger bij c laten en 1e vinger rekken naar bes. (Maar inderdaad, het hangt er vanaf wat daarna komt, #13). (Een valkuiltje: ik vermijd (te) graag halve positie).
Tja, ik denk dat het vaak zo is dat mannen liever gestrekte posities spelen, en vrouwen halve... we hebben nu eenmaal gemiddeld wat grotere handen... nadeel vind ik wel dat een mooi vibrato met de gestrekte wijsvinger me niet goed lukt.
De halve positie is echt een plek op de toets, net als de eerste positie of de vierde positie. Het is dus de positie waarin je je hele hand een halve toon beneden de eerste positie neerzet. In de halve positie verhoogt je wijsvinger de losse snaar met een halve toon, in de eerste positie een hele toon en in de 4e positie 4 tonen. Of je strekt of voor de halve positie kiest, hangt af van de andere noten die je speelt. Met mollen zal je misschien iets vaker voor strekken kiezen en bij kruisen wat vaker voor 1/2 positie, maar een vaste regel is dat niet. En inderdaad komt er ook persoonlijke voorkeur bij. Voorbeeld: Op de a snaar speel je b c d in de 1e positie met rep. 1 2 4 Speel je bes c d dan kan je het best strekken omdat de c en de d op hun gewone plek in 1e positie komen. Vingerzetting 1x 2 4 Maar speel je bijv. ais b cis dan moet je voor de 1/2 positie kiezen omdat je de middelvinger nodig hebt voor de b. Die komt dan op de plek waar je normaal gesproken de wijsvinger hebt staan, maar ja, die staat al op de ais. De vingerzetting wordt dan 1 2 4
Dus toch maar die halve positie. Ik vind strekken niet echt fijn dus kijk altijd even of dat op een beetje goede manier te ontlopen is. Toch is het niet goed om strekken zo te vermijden, want ik wil strekken wel goed kunnen als dat moet.