Een Italiaanse vioolbouwer stelt op zijn website een nieuw model a-symmetrische kam voor: http://www.arteliutaria.it/article_ponticello_page_1.shtml Lijkt me een leuk discussieonderwerp.
Gezien ook het trillingspatroon van E- en G snaar verschillend zijn, lijkt het me wel logisch om een a-symmetrische kam te maken maar: één volgens mij niet onbelangrijk aspect wordt hier over het hoofd gezien nl. de hoogte van de voetjes! Zo te zien zijn de voetjes hier nog steeds symmetrisch terwijl het voetje van de G kant iets hoger zou mogen zijn. ( Waarom heeft een cellokam zo'n hoge pootjes? U raadt het al: lagere frequenties vragen hogere pootjes) En dan hebben we het nog niet gehad over eventuele verschillen in dikte langs beide kanten van de kam... Johan
Ik heb geen ervaring met afwijkende symmetrie kammen zoals Carlo Vettori die laat zien op zijn website. Wat zo in me opkomt wanneer ik dat allemaal doorgelezen en bekeken heb is, dat er toch heel weinig tot geen vioolbouwers dit navolgen. Ook denk ik dan maar, dat Stradivari en de zijnen, dat toch allang bedacht zouden hebben als het zin had? Trouwens die asymmetrie zit er al in doordat de de E-snaar met zijn hoogste frequentie minder amplitude heeft dan de veel lager gestemde G-snaar. Het gevolg is dat de afstand van de G-snaar tot de toets zo’n 3-4 mm bedraagt, terwijl dat voor de E-snaar hooguit 2 mm is. Dat heeft ogenblikkelijk tot gevolg dat er een typische curve ontstaat aan de bovenzijde van de kam. Zou die curve volkomen symmetrisch zijn gemaakt, dan moet de E-snaar veel te ver worden ingedrukt waardoor de snaar verstemd raakt, omdat die niet alleen door een vinger wordt ingekort maar ook nog eens op een iets hogere spanning wordt gebracht. Een lager geplaatste G-snaar positie op de kam gaat problemen geven doordat de snaar in trilling dan de toets gaat raken met ‘ratelen’ tot gevolg. Ik vraag me af waarom de kamvoeten asymmetrisch gemaakt moeten worden, zoals Johan voorstelt. Welk gedachtegoed zit daar achter? Een hogere kamvoet zal ook meer demping geven en dan gaat veel trillingsenergie geabsorbeerd worden in de kam, zonder door te dringen in de klankkast. Het gevolg is een heel zwak geluid, mogelijk dat zelfs bepaalde frequenties volledig worden uitgefilterd. Frits
Nou ben ik heel benieuwd of een van jullie hiermee aan het expirimenteren slaat. Als ik wat handiger zou zijn met dat soort dingen en vooral als ik een plek had waar ik rustig wat kan aanklooien (een werkplaatsje) dan zou ik er wat tijd in stoppen, puur uit nieuwsgierigheid
Daar gaat een hele hoop tijd in zitten, terwijl het resultaat onbekend is. Je moet bij dergelijke zaken een bepaalde methodiek volgen anders ben je jaren bezig om er achter te komen welke effecten ten grondslag liggen aan welke variable. Een paar jaar geleden of zo, was er op het Amerikaanse forum iemand die zich professioneel bezig hield met allerlei vernieuwingen in de design van kammen. Ik heb vanmiddag even zitten searchen op dat forum en merkte dat hij (ik kan zijn naam niet achterhalen, Tim of zoiets) zijn ‘oude kamseries’ niet meer in productie heeft. Echter kon ik nog wel wat links vinden die een indruk geven van wat deze man allemaal aan het doen is. Hieronder een aantal plaatjes om de interesse te wekken. en de mooiste (vind ik): Hij schijnt zijn design wel te hebben gepatenteerd (U.S. patent #6,803,510), dus mag wel worden nageaapt, maar niet in de verkoop worden gebracht. Wat ik kon vinden zijn –dacht ik- alleen cellokammen. http://www.violinbridgeworks.net/myStore/frames/theNews.htm Een foto sessie over hoe een dergelijke kam uit een geselecteerd stuk wordt gemaakt: http://www.violinbridgeworks.net/MiscStyles/BridgeMake/index.html Frits
Coooool! Je schrijft dat het resultaat onbekend is, maar een zeker resultaat is zeker, en dat is dat als je inderdaad zo methodisch tewerk gaat je dus inzicht krijgt in welk effect resulteert uit welke verandering. Dat lijkt me een waardevol resultaat
Ja, dat is waar! Er zal altijd een resultaat zijn, maar ik bedoelde dat ik niet weet of het een verbetering of een verslechtering is, omdat er misschien ook wel cellisten zijn die zo'n kam op hun instrument willen hebben omdat ze het esthetisch mooi vinden. Nu ik nog eens weer die foto's bekijk, zouden de eerste twee ook nog wel eens (alt)vioolkammen kunnen zijn. Ze zijn niet zo hoog, namelijk. Frits
Ik heb het patent (US Patent#6803510) even doorgespit en de uitvinding (2004) is van de hand van ene Tim van Duren, wiens voorvaderen oorspronkelijk een Nederlander geweest zouden kunnen zijn. Hij claimt dat met deze asymmetrische kam de klank verbetert! Van Duren schrijft die verbetering toe aan ondermeer –ten minste- één horizontale ‘tuning recess’ (horizontale uitsparing), waardoor de kam beter kan trillen dan de traditionele kammen. Op foto’s #1 en #3 is duidelijk te zien wat er wordt bedoeld met ‘horizontal recess’: in feite de verticale sneden die maken dat er aan de bovenkant van de kam een gebiedje ontstaat tussen iedere snaar die dan vrijer bewegen kan. Van Duren beweert, dat door de uitsparingen er een betere verdeling van de energie plaats vindt, wat resulteert in een betere klank. Voor wie het allemaal eens wil nalezen (Engels) hier de link naar het patent: http://v3.espacenet.com/publication...=B2&FT=D&date=20041012&DB=EPODOC&locale=en_EP Wat ik dan weer wel heel vreemd vind, is dat hij ook kammen maakt die niet van zulke 'eilandjes' tussen de snaren hebben, zoals is te zien in foto #4. Het zou dus toch kunnen zijn, dat er ook esthetische overwegingen een rol spelen. Frits
