Hallo allen, Ik heb even een korte vraag. Is het mogelijk om een instrument in een andere kleurtint te lakken? Ik overweeg namelijk om een cello aan te schaffen. Het instrument speelt fijn en klinkt goed, maar ik vind het uiterlijk niet mooi. De kleur is veel te roodachtig en dit zou ik graag wat donkerder bruin willen. Is bijkleuren een optie of is dit "not done" omdat het bijvoorbeeld de klank verandert?
Dat zou ik ook graag willen weten. Ik heb een oude cello die is overgelakt, en het ziet eigenlijk niet uit (een soort vies vlekkerig geelbruin) die de gerepareerde scheuren extra goed laat uitkomen. Maar mijn vioolbouwer zegt dat dat niet kan; ook afschuren en opnieuw lakken gaat volgens hem niet goed omdat het hout niet meer pakt als het al een keer is gelakt... en een dikke laag erover zetten gaat zeker de klank veranderen die best goed is... Ik herinner me dat ik wel ooit een kleine Chinees (waarschijnlijk met celluloselak was gespoten en die een heel lelijke reparatievlek had) heb afgekrabd, en die heb ik toen opnieuw laten lakken, zag er in ieder geval beter uit.
Wat ik me afvraag is wanneer je een cello zoekt en je vindt er eentje waarvan de kleur je niet aanstaat, waarom je dan niet op zoek gaat naar een cello waarvan je de kleur wél mooi vindt. Een cello overlakken is eigenlijk geen optie. Hooguit bepaalde plekken retoucheren. Overlakken heeft zeker hoorbare invloed op de klank. De waarde kan zo maar 90% dalen. Als het gaat om een cello die geen enkele waarde heeft kun je er wat mij betreft alles op smeren.
Ok, overlakken is dus geen goed idee. Als het wel had gekund met niet al te veel moeite dan was het een optie, maar bij dezen heb ik die afgeschreven dan. bedankt!
In principe kan je een strijkinstrument wel opnieuw lakken, mits je de lak er goed af kan halen. Dat kan in geval van spirituslak met brandspiritus. De toets moet er eigenlijk wel af. Het instrument inwikkelen met in spiritus gedrenkte doeken, na een tijdje kunnen de doeken er af en gaat de lak mee. Andere laksoorten kunnen meestal met afbijt worden verwijderd. Na volledige schoonmaak kan de cello of viool weer opnieuw worden gelakt alsof het en nieuw instrument is. Gronderen, kleuren en lakken. Probleem is soms de kleurbeits, vooral op de kopse kanten, en ook de bovenkant kan vlekkerig worden. Maar als een instrument erg slecht in de lak zit of al een keer is overgelakt dan is het eindresultaat van opnieuw lakken inderdaad een hele verbetering en ook een leuke klus.
Lak met afbijt verwijderen, wat zal dat met het hout eronder doen? Lijkt mij niet geweldig voor wat je uiteindelijk aan klank wil krijgen. Dus idd maar gelijk een cello zoeken die helemaal voldoet zonder strapatzen met lak verwijderen!
Brandspiritus is in NL blauw gekleurd. Het behandelde instrument zal vermoedelijk lichtblauw worden. Het bezwaar van niet gekleurde spiritus die wellicht in Duitsland is te krijgen is dat de opgeloste lak toch met een residu in het hout achterblijft. Brandspititus is van nature giftig; andere alcohol, die niet is bedoeld om op te drinken is "gedenatureerd" met een giftige stof, ik meen ricinus, ook geen fijn spul. Van afbijtmiddel weet ik niet wat het doet, maar ik zou er nooit aan beginnen. Wat je "een leuke klus" noemt.....
Gedenatureerd is bij mijn weten de toevoeging van Methanol, wat uiterst giftig is en je gezichtszenuw kan aantasten. Het zit naast tolueen, trouwens ook in brandspiritus. Mocht de lak niet oplosbaar zijn in ethanol dan rest niets anders dan schrapen, waarbij het houtoppervlak waarschijnlijk zal worden aangetast, of met een verfafbijtmiddel aan de slag gaan. Ik zit mij te bedenken: als ik een cello had die ik een andere kleur wilde geven, dan ging ik de lak die er op zit heel licht schuren (korrel 1000) en daarna er gewoon een olielak met een goede donkere kleur overheen kwasten. Dat schuren is dan bedoeld om goede hechting te krijgen. Daarna in de UV-kast of een paar weken wachten.
Afbijt is in principe geen probleem voor de klank. Alleen te gebruiken voor niet-spiritus lak (eerst stukje proberen). Spiritus lak is gelukkig veel gemakkelijker te verwijderen.
Ik heb het beide wel gedaan op oude, lelijke violen, zowel spiritus als afbijt. Blauwe spiritus is geen probleem op spirituslak, geeft ook geen verkleuring en je krijgt weer een “witte” viool. Afbijt is een gemeen goedje, de andere laksoorten zitten vooral in hoekjes vaak erg vast en je moet veel afbijt bijsmeren en met schrapertjes de restanten weg zien te krijgen.
Ja afbijt is niet ideaal omdat je (in tegenstellig tot spirituslak) moet gaan schrapen. Dat is inderdaad erg slecht voor het hout omdat je krassen kan krijgen. Overlakken doe je natuurlijk eigenlijk liever niet op een goede of nieuwe cello. Bovendien weet ik niet zeker of olielak goed hecht op b.v. spirituslak als die er af-fabriek op zit. Ook wordt van alleen kleurlak zonder beits of stain eronder de kleur nooit heel erg donker.
Ik zou er niet aan moeten denken zoiets te doen. Als de kleur van de cello mij niet zou aan spreken maar de klank wel, dan zou ik verder zoeken naar een andere cello. Als ik helemaal verliefd zou worden op de klank, dan zou de kleur er niet meer toe doen want liefde maakt blind Maar klank zou gaan boven kleur. De kleur zou ik wel aan wennen.
Psies. Ik vind knappe negermannen geweldig, maar ik ga mijn vent toch ook niet overschilderen? En die kan niet eens zo mooi zingen als een cello....
Als ik een nieuwe viool kies luister ik naar de klank. Uiterlijk komt op de tweede plaats! Als ik uit 2 violen mag kiezen en ze klinken me allebei mooi in mijn oren en de prijs is gelijk, dan kijk ik naar het uiterlijk.
Ik ben het ook zeker mee eens dat de kleur van het instrument ondergeschikt is aan de klank. Maar ja, het oog wil ook wat en mijn a-muzikale vrouw thuis moet het ook eens worden met mijn aankoop...
Mmm, dan ben jij vast ook een knappe vent? Oefen je veel? Dan is het wel handig haar te vertellen dat de klank op den duur toch echt wel prioriteit zal hebben met een actieve cellist in huis. En naar mooie strijkmuziek is het helemaal lekker luisteren met je ogen dicht... Maar misschien... mijn man speelt gitaar. En heel muzikaal is hij niet. Hij heeft dus een mooie gitaar die minder mooi klinkt, want ik doe dan mijn oordopjes in en geniet van het beeld. Het kan zijn dat dit de gedachte is van je vrouw? Hij heeft ook een lelijke gitaar, een gele. Die mag hij lekker gebruiken in zijn manscave. Die gitaar klinkt wel mooi. Het idee was dat als hij nou ook nog mooi kan spelen, dan wissel ik de gitaren en doe mijn oordopjes uit, want uiteindelijk wint de klank. Dit werd wel een meerjarenproject. Een meerdecenniaproject zelfs. Te meer omdat ik eigenlijk ook niet van elektrische gitaar houd. Gelukkig ontdekten we laatst silent gitaren. Die klinken uiterst aangenaam. Dus is dat probleem verholpen. Nu alleen die neger nog. Als die muzikaal is, mag hij best een lelijke cello meenemen... mmmm...
Nee helaas geen knappe man. Daarom is er een knappe cello nodig om het plaatje toch in evenwicht te houden ... ....al vind ik een mancave voor een niet-mooie cello ook een goede optie, ga ik gelijk eens voorstellen als compromis
Als ik een cello zou hebben die prachtig klinkt en heerlijk speelt, zou ik de kleur ineens een stuk mooier vinden...
