Momenteel is er een viool concours (hèt viool concours?) gaande in de USA. Opmerkelijk: in de komende finale staan 6 finalisten, allen vrouw, waarvan 1 uit de USA en de andere 5 uit zuid-Korea... Is er in Zuid-Korea een specifieke vioolcultuur?? http://violin.org/competition-order
Ik heb de indruk dat daar op strijkgebied wel flink aan de weg wordt getimmerd. Ook bij cello (Han-na Chang), Bij violisten timmerde Sarah Chang al flink aan de weg (en haar carriere dus). Het is inderdaad wel een flinke koreaanse overmacht! Misschien wel opgevoed door "tijgermoeders".
Uiteindelijke winnaars: (zie http://www.violin.org/2014-laureate-announced) Gouden medaille: winnares uit Zuid Korea Zilveren medaille: Amerikaanse (knap om in dit Aziatische sterke deelnemersveld te 'overleven'!) Bronzen medaille: winnares uit Zuid Korea Vierde plaats: winnares uit Zuid Korea Vijfde plaats: winnares uit Zuid Korea, Zesde plaats:winnares uit Zuid Korea. Overbodig te melden dat alle deelnemende mannen zijn weggespeeld! Negen mannen, waaronder 1 NL-er die in de VS studeert.
Opmerkelijk!!!! Ik ben eigenlijk superbenieuwd wat het verschil is met niet-Zuid-Koreanen. De studeertijd? Cultuur? Motivatie? Fysieke handigheid? Ik heb ooit inderdaad een artikel gelezen over die 'tijgermoeders' heb het weer even gegoogeld (Amy Chua, Strijdlied van de Tijgermoeder): 'een autoritaire drilopvoeding werkt beter dan de slappe amerikaanse manier van 'je kind respecteren' Haar dochters mogen o.a.niet: * een speelafspraak hebben * tv kijken of een computerspelletje spelen * minder dan een A (=10?) halen * niet de nr 1 student zijn (behalve gym en drama) * een ander instrument spelen, behalve viool of piano. (check, dit laatste is hier de enige overeenkomst als moeder...) En dit is de basis....?:
Ja, de meisjes van deze opname worden opgeleid voor het toekomstige 'winning team' in Indianapolis, of waar dan ook. Maar hun presentatie komt zó vreselijk gedrilled over (en dat zal het ook zijn) en zó houterig als poppetjes in een speeldoosje die langs elkaar schuiven. Dan kijk ik toch echt een stuk blijer naar onze Fancy Fiddlers! (zou dat de kift bij mij zijn???). Indianapolis: En tussen al die zuidkoreaanse violisten zit dus één Amerikaanse.....die misschien wel "slap Amerikaans gerespecteerd" is. Maar wél zo talentvol en goed getrained dat ze zo hoog kon eindigen! Ach, ik kan niet van een afstand af beoordelen of daar de ' Tijgermoeder' echt zoveel hoogtij viert. 't Is maar een hypothese. Je kunt als kind van een 'tijgermoeder' wel een flink eind komen als je ook nog talent hebt. Maar dan moet de liefde voor de muziek er niet intussen uit zijn geramd. Wie zal het weten; het begeleiden van talentvolle kinderen is uiteindelijk vreselijk moeilijk!!! Typisch is ook dat er géén jongens in de prijzen vielen. Dat geeft wel te denken. Zouden die dan ineens wél slap Amerikaans zijn opgevoed? Toch wel apart dat het géén van die negen jongens/mannen is gelukt om op één van die zes topplaatsen te eindigen. Hun achtergrond is vooral Europees, ééntje uit Taiwan, één met Taiwanese achtergrond studerend in VS, een Rus (qua achternaam dan) studerend in VS en een zuidkoreaan die in de VS studeert (kennelijk toch de verkeerde locatie, afgaand op de successen van zijn vrouwelijke landgenoten). Wat ook kan, is dat Zuid Korea gewoon veel beter is in het opsporen en begeleiden van talenten. En dat dat samengaat met een sterk toegenomen belangstelling voor violen. Heb niet paraat of zij een rolmodel hebben zoals de Chinezen LangLang hebben. Van de week las of hoorde ik dat de vraag naar piano's in China gigantisch is. In de fabriek draaien ze overuren! Het LangLang-effect, zal het zijn. Als ze daar hun talenten goed in het vizier hebben en begeleiden, gaan we het bij pianoconcoursen ook merken. Het lijkt erop dat Europa als kraamkamer van talent flink terrein heeft verloren en dat dat proces nog verder gaande is.
Heb je het filmpje gezien wat ik later toegevoegd heb? Ook geen jongens.... Ik denk wel dat je gelijk hebt in het opsporen van talenten in de aziatische landen. Van LangLang kan ik me herinneren dat-ie úúúúren moest studeren. Heb ik nog even 2 van die dames gegoogeld, uiteindelijk gaan ze wèl studeren in...Amerika....
Ja, in tweede instantie toen je het had toegevoegd. Ik heb toen mijn post bewerkt met mijn reactie. Wél jongens in die eerste groep, die staan achter de meisjes in witte overhemden en zwarte broeken. Maar daarna bij de solo-optredens geen jongen meer te bekennen. Misschien is de technische basis in Zuid-Korea dan al zó goed aangelegd, dat ze alleen nog aan hun presentatie-vaardigheden moeten werken. Aan interpretatie, aan persoonlijke invulling, doorleving van de stukken etc. Leren 'westers' te presenteren misschien wel, omdat je anders nooit zover komt op concoursen. Vermoed ik.
