Eigenlijk is het een ‘gewone’ viool maar je speelt er jazz op. Ik kan mij nog goed herinneren dat zo’n jaar of 45 geleden ene Frans Poptie jazzmuziek maakte. Die muziek schalmde nog wel eens uit de luidspreker wanneer ik op de kappersstoel zat. Niet dat ik het nu direct mooi vond, neen dat was eerder de keuze van de kapper. Maar naarmate ik er meer op lette wanneer de haren weer gekort moesten worden, kwam er wel een zekere interesse bij me op, hoe je op de viool op een jazz-achtige manier moest spelen. Ik speelde in die tijd net een paar jaar viool en kwam tot de conclusie dat de viool van Frans Poptie wel een heel speciale klank had en dat er wel een heel vreemdsoortig vibrato op werd toegepast. De klank was niet echt helder en moest een bepaalde sonoriteit hebben want alleen dàt paste goed bij het soort muziek. Ik vond het toen een vreemde gewaarwording, ik kende die klank (nog) niet en werd nog meer gefascineerd door het instrument: de viool. Zo vind ik zigeunermuziek (Tato Mirando met gitaarbegeleiding bijvoorbeeld) erg goed en ook dìe violen hebben een speciale klank: melancholisch en in staat om dramatiek te vertolken. Als bouwer valt je dat op en probeer je die klank te analyseren en te kaderen, te duiden zoals dat ook wel heet.
Frits, Om maar weer direct af te wijken van het topick. Ik hoorde laatst “Samba Pati” van Carlos Santana, ja wel Samba Pati uitgevoerd op viool. Dan wordt ik een beetje stil, heel stil. Ik weet totaal niet wie het was maar het was werkelijk als of je Carlos Santana zelf hoorde spelen, mar het was op een viool (fiool). ‘t is geen jazz, ik weet het maar toch, ik vond het prachtig. Jeugd sentiment heet dat geloof ik Wat zigeuner muziek betreft, ach ’t is zo prachtig, emotioneel, meeslepend, melancholisch. Daarbij kunnen zigeuners vaak zo verschrikkelijk mooi spelen, maar vaak alleen “hun” muziek. Maar toch. Geef een zigeuner een viool. En ga zitten wachten tot ze gaan spelen. (voormij Zeist 1998, Camping de Krakeling). Remi
@Frits Best Frits, Wat nu gaat volgen is bijna een kleine cultuurschok. Eerst weer eens een excuus, dit maal dat ik er van uit ging dat “Samba Pati” bijna onlosmakelijk verbonden met Carlos Santana eigenlijk een begrip is binnen een bepaalde leeftijdsgr
Ik begrijp niet waar je het over hebt. Moet "Samba Pa ti" een muziekstuk zijn, dat oorspronkelijk niet voor de viool werd geschreven? En het gaat over een bepaalde tijdsperiode waar je zelf deel van uitmaakt? Ik kan je even niet volgen, deze keer.
Beste Frits (SB), Het verbaast me dat je Samba Pa Ti niet kent, maar ga er van uit dat je wel van Carlos Santana hebt gehoort. Samba Pa Ti is een nummer van “Santana” dat gekenmerkt wordt door het gitaarspel van Carlos Santana zelf. Zijn gitaarspel word gekenmerkt door onder anderen een enorme sustain (het zeer lang aanhouden van een toon). Sustain ontstaat door het laten rondzingen van een bepaalde toon waardoor de aan geslagen toon voort blijft dragen (janken). Samba Pa Ti is een van de meest bekende nummers van Santana, ik ging er vanuit dat je wist over welk nummer ik het had. Daarvoor (speciaal voor jou) heb ik Samba…. Online gezet. http://home.wanadoo.nl/remianja/viool/’ Gewoon Santana Samba pati.mp3 Ok ‘t is geen jazz, duzz Terug op het onderwerp De Jazz (fiool)viool. Remi
Hoi Remi, Helaas, Carlos Santana zegt me ook niets. Heb je mp3-link geopend en afgeluisterd. Dit soort muziek brengt nostalgische gedachten bij me teweeg. Ik voel me weer helemaal terug in de zestiger jaren, waar je dit soort muziek hoorde tijdens je eerste dansjes met je eerste vriendinnetje. Klasse-avond hadden we toen. Wat een tijd! En toen speelde ik al fanatiek viool en moest van die muziek eigenlijk niets hebben. De Beatles moesten nog beroemd worden. Ik verbaas me er vaak over hoe bepaalde muziek zo’n associatie kan opwekken en je terug kan brengen bij bepaalde gebeurtenissen die je hebt meegemaakt. Zo was het liedje “Meisjes met rode haren” in mijn militiare diensttijd (lichting 72-4) een hit, en wanneer je die dan eens hoort ben je zo weer terug in de tijd van weleer. Best wel leuk. Maar, het is zoals jezelf al aangaf: heeft niets met jazzviool of jazzmuziek voor viool te maken. Dus moeten we zien of we weer ‘on topic’ kunnen komen. Beschouwen we dit maar als een uitstapje.
Ohooh, shame on you!!!! Ik ben van 1974 maar ken Carlos Santana toch als een van de klassiekers, net zoaqls het nummer waar het hier over gaat. (maar wel na het belusiteren hoor, niet van titel). Maareh, als je het over jazzviolisten hebt, dan hoort er toch als eerste Stephan Grappelli in je op te komen? Of hebben jullie het hier over iets heel anders?
@ Pleunie, ik vrees dat ik me diep moet schamen want Carlos Santana noch Stephan Grappelli zeggen me iets. Ik denk dat ik een beetje tè eenzijdig me heb bezig gehouden met de vioolmuziek, maar het kan ook zijn dat iemand zoals ik, die ‘van veel verder te.... Opm. Vanaf hier is er bij het overzetten van VW naar dit forum tekst verloren gegaan. Een mogelijkheid is, dat ik dit later aan vul om het verhaal te completeren. Frits
