Er is een onderdeel van de viool waaraan ik nooit veel aandacht heb besteed. Het gaat daarbij om de kinhouder (kinsteun?). Soms ging er een stuk en dan kocht ik routinematig (onnadenkend) een andere. Dit onder het motto 'een kinhouder is een kinhouder'. Het bevestigingsmechanisme van mijn huidige kinhouder dreigt nu ook de moed op te geven en dus moet er weer een andere worden aangeschaft. Nu viel mijn oog, mij op internet oriënterend, op kinhouders die 'over' de snaarhouder worden gemonteerd. Ik geloof dat het om een Flesch-model ging. Heeft iemand een verklaring voor deze vormgeving en welke voordelen hieraan (zouden) zijn verbonden? Ronald
Er zijn twee Flesch modellen. Het oude, dat op dit moment wat in onbruik is geraakt en het nieuwe, ook wel "ronde" Flesch model. Deze centraal op het instrument gemonteerde kinhouder dwingt de speler a.h.w. het instrument "hoger"op de schouder te houden. Docenten schrijven deze steun nogal eens voor vanwege een bepaalde, meer gewenste houding. Het is een kwestie van uitproberen of een type steun als dit bij je past. Goedgesorteerde vioolbouwers hebben deze, maar ook vele andere modellen op voorraad en doorgaans kun je ze ook uitproberen. Een bescheiden aantal vioolbouwers, waaronder ik zelf, heeft kinhouders, w.o. het Flesch model ook beschikbaar in verschillende hoogten voor strijkers met de wat langere hals. Het akoestische voordeel dat aan het type kinhouders "over de snaarhouder" soms wordt toegeschreven heb ik tot nu toe niet kunnen vaststelllen.
Ik dacht dat het voordeel niet zozer akoestisch was, maar vooral dat de spankracht van de bevestigingsklem op het eindblok (of hoe heet dat) komt in plaats van op de ribben. Ik heb zelf de viool graag hoog op mijn schouder, zodat mijn schoudersteun deels over mijn schouder heen valt, dat voelt het meest stabiel. Dat gaat het best met een kinsteun die ver naar het midden staat. Ik heb nu een Berber op de viool, heel fijn.
Precies! Dat is het enige voordeel. Men zegt overigens wel dat de klank beter is bij montage van een kinstuk op de ribben. Waardoor dat is, is (nog) niet duidelijk. Een centraal gemonteerd kinstuk over het staartstuk hoeft niet in te houden dat de viool dan meer op de schouder komt. Dat hangt geheel af van het type c.q. de vorm. Er zijn ook centraal geplaatste kinstukken die de kin in dezelfde positie laten als een op de ribben geplaatst exemplaar. (Type Guarneri of Stradivari bijvoorbeeld)
Flesch is centraal op het instrument geplaatst en heeft de eigenlijke kinhouder ook centraal. Het overbekende "Guarneri" model is weliswaar centraal (op het blok) gemonteerd, maar heeft de eigenlijke kinhouder juist links. Ook ik merk bij een kinhouder die excentrisch is geplaatst vaak een licht akoestisch voordeel, maar dat kan ook liggen aan een iets andere ligging t.o.v. oor, kaak en schouder, die ook trillingen doorgeven.
