Dag, Is het mogelijk de kleur van een viool te veranderen zonder het instrument aan te tasten? Ik denk het haast niet; zou volgens mij onvermijdelijk betekenen: lak verwijderen en opnieuw lakken, en dat lijkt me nogal ingrijpend. Het gaat om een viool waar alles aan klopt, alleen ik vind de kleur niet erg mooi (het oog wil ook wat). Ik denk dat je het walnootbruin zou noemen, zelf ben ik erg weg van naar rood neigende tinten, maar misschien is iets dat wat van de geijkte paden afwijkt ook wel eens een fris idee...
Nee, je kunt een viool niet van kleur laten veranderen zonder de orginaliteit aan te tasten. Maar als die orginaliteit voor jou niet zo belangrijk is: er is voor € 6,50 bij Hammerl wel een busje rode standaard-olielak te krijgen, wie weet kun je er een mooi resultaat mee bereiken door gewoon één of twee lagen over de oude lak te strijken. Maar ik zou het noooit doen! :/
Ik heb mijn viool puur op klant uitgezocht en gekocht aangezien de klant voor mij verreweg het belangrijkste is. Nu heb ik juist geleerd dat de lak zeer bepalend is voor de klank van de viool. Ik ben dus erg benieuwd wat de vioolbouwers hiervan vinden.
dat is de eigenlijke vraag. Ik heb eens zitten denken hoe dat dan wel zou moeten, want hoe kan men de kleur zichtbaar wijzigen zonder de laklaag te wijzigen? Dat gaat nooit apart. Voor een zichtbare kleurverandering moet óf de op te brengen laklaag behoorlijk dik zijn óf er moet pigment worden opgebracht. Voor wat dat laatste betreft neemt de transparantie dusdanig af dat het geen fraaie lak meer is en neigt het resultaat meer naar een schilderwerkje van een huisschilder. De oorspronkelijk laklaag eraf halen druist in tegen de eis, dat het instrument niet mag worden aangetast, want dat gebeurt wel als de lak wordt verwijderd. dat klopt, in die zin dat je met een bepaalde, niet juiste lak een behoorlijke demping kunt krijgen. Het veel gebruikte mastix komt qua demping redelijk gunstig uit de test, zoals Martin Schleske die heeft uitgevoerd en heeft gepubliceerd in een van zijn zijn artikelen. Laatst genoemde heeft een eigen lak ontwikkeld waarvan hij de samenstelling niet openbaar maakt, die nóg minder demping geeft dan mastix. In de horizontale as staat de voortplantingssnelheid van het geluid, wat in feite de aanspraak van het instrument is. Ik heb voor het gemak de grafiek van Schleske even apart genomen en hieronder afgebeeld: Schleske heeft in de grafiek de gunstige combinaties met een groene kleur aangegeven. Het gaat om de harsen of combinaties: V, K en P. Merk hierbij op, dat de in rood afgebeelde lakken een hoge dempingsfactor hebben die vooral wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld een kunsthars ('Arti Hartlack') of zuivere perubalsam. Dat betekent dat een polyurethaanlak uit den boze is voor de vioolbouw!! Opm. De grafiek kan worden vergroot door met de rechter muisknop te klikken, waarna de keuze gemaakt kan worden: 'afbeelding bekijken'. Er is dus wel degelijk invloed van de klank en karakter op het instrument mogelijk door de lak. Ik ben echter van mening dat je een slecht klinkend instrument niet tot welluidendheid kan omtoveren met een andere lak. Kortom: ik zou de lak zo laten als die is, zeker wanneer de klank naar volle tevredenheid is. De minder fraai gevonden kleur moet men dan maar op de koop toe nemen. Dat zei Bert eigenlijk ook al, alleen had hij wat minder woorden nodig dan ik. Frits
