Ik heb rond mijn 12e, ofwel 53 jaar geleden, als eerste vioolconcert van Mozart het derde in G groot gestudeerd. Een soort van 'eis' van mijn toenmalige vioolleraar was dat ik de bewerking van Sam Franko moest kopen. Alleen vanwege die cadens, want mijn vioolleraar kon toch geen vingerzetting (van een ander) met rust laten. Dus heb ik jarenlang die cadens van Franko gespeeld. En dan wil je wel eens wat anders. Dus heb ik Beyer geprobeerd en Bram Eldering. De cadensen van Ysaÿe en Crickboom heb ik maar links laten liggen. Niet alleen omdat ze knap lastig zijn maar ook omdat ze stilistisch weinig tot niets met Mozart te maken hebben. En ik vrees dat Mozart ze zelf niet zou hebben kunnen (of willen) spelen. Overigens geldt ook een beetje voor de cadens van Eldering, maar mijn bezwaar daartegen bestaat voornamelijk uit het feit dat hierin het ene cliché aan het andere wordt geregen. Als laatste mogelijkheid ben ik aangelopen tegen de cadens van Marius Flothuis. En die bevalt mij eigenlijk heel goed. Ten eerste stilistisch maar niet minder omdat de viooltechnische eisen die van het concert zelf niet te boven gaan. Dus geen vertoon in de trant van Joachim of violisten van de Belgische vioolschool uit de 19e eeuw. Maar aangezien niets voor de eeuwigheid is ben ik wel benieuwd of er onder de lezers hier nog ideeën bestaan omtrent andere cadensen voor dit concert bestaan en die de moeite waard zijn. In stilistische zin uiteraard. Dus geen 'pyrotechnics'. Alvast bedankt. Hopf
Leuke vraag, ik ben eens gaan googlen. Kwam die van Hilary Hahn tegen, die ze zelf speelt. Misschien niet zo Mozartesk, maar wel erg leuk, met niet alleen veel dubbelgrepen, maar ook mooie snelle loopjes en rubati. &feature=related
Leuke vraag, ik ben eens gaan googlen. Kwam die van Hilary Hahn tegen, die ze zelf speelt. Misschien niet zo Mozartesk, maar wel erg leuk, met niet alleen veel dubbelgrepen, maar ook mooie snelle loopjes en rubati. &feature=related En deze van Oistrakh: &feature=related
Een hele toffe vind ik deze: &feature=related Ik ben geen groot kenner, maar deze heeft zeker de humor en het verhalende dat bij Mozart hoort. Maar misschien is dit een bekende kadens.
Die van Zimmerman lijkt er op, met de zelfde hoornkwinten in het laatste stuk, maar als ik het goed hoor blijft Zimmerman meer in de toonsoort en maakt Gulli een modulatie (ik dacht vanaf een napolitaans sextaccoord, maar nu lijkt het net of ik er verstand van heb en zo zeker ben ik niet).
GDAE en Frits, Bedankt voor de reacties. Ik zal eens nagaan of de cadens van Franco Gulli in druk is verschenen. Ik was trouwens vergeten de cadens van Oistrach te vermelden. De moeite waard. Tja, die cadens van Hillary Hahn. VEEL te lang en VEEL te moeilijk voor een bescheiden vioolconcert van Mozart. En het had, inderdaad, maar dan ook werkelijk niets met Mozart van doen. En die man in dat witte pak? was dat de (geest van de) aartsbisschop van Salzburg? :lol: Hopf
Sorry: ik heb je bericht kennelijk over het hoofd gezien en mogelijk is dus mijn reactie ver over de houdbaarheidsdatum heen. Maar de cadenzen die Grumiaux in dit concert speelt zijn van de hand van Eugène Ysaÿe. En Ysaÿe was weer de leraar van de leraar van Grumiaux (Alfred Dubois). Hopf
