Toen ik in 2008 mijn contrabas kocht, die behoorlijk beschadigd was, heb ik een notitie geschreven hoe ik de beschadigingen heb bijgewerkt. Deze notitie staat op mijn website maar ik voeg hem hierbij toe als bijlage zodat hij direct te lezen is zonder naar mijn website te gaan.
Ik sta inderdaad versteld dat iemand de lak van zijn contrabas bijwerkt met Rambo pantserlak! En ook kleurlak aanschaft op basis van alkydhars (de reguliere verf). Het verloop van de kleur kan heel goed gerealiseerd worden met lak op alcohol basis, maar daar is het nu al te laat voor. Kleurschakeringen kunnen namelijk gemakkelijk worden aangebracht door met een alcohol bevochtigde doek iets weg te halen van de reeds opgedroogde spirituslak.
Een contrabas wordt tussen optredens vaak neergelegd op de zijkant van de bas en de originele lak slijt daar dan gemakkelijk af tot op het blanke hout. Dat was met mijn bas gebeurd en ik wilde de zaak zo opknappen dat de lak daar ter plaatse zeer dik en sterk was. Vandaar de pantserlak; die gaat mee voor de rest van de levensduur van de bas. Het resultaat is zeer bevredigend en het is haast niet te zien dat er op de randen een andere lak gebruikt is dan de lak waar de bas origineel mee behandeld was. Op de randen trilt het blad ook nagenoeg niet en de keuze van de lak heeft daardoor ook geen invloed op de klank.
Bij Off-topic staat mijn stukje: Bespiegelingen over contrabas en akoestische fretloze basgitaar. Bij dit stukje staat een foto van al mijn instrumenten en rechts op de foto staat de betreffende contrabas. Op zo'n foto zie je niet alles maar zelfs als ik kijk op een afstand van 20 cm dan zie ik niet dat de randen bijgewerkt zijn. Vanaf een meter afstand zie je ook de andere bijgewerkte plekken niet meer en dat is gewoon goed genoeg. Het verhaal is anders als het gaat over een contrabas uit de 18e eeuw die duizenden euro's waard is en die te vergelijken is met een schilderij van een oude meester. Dan ga je er niet zelf aan zitten prutsen maar laat je het een deskundige doen met de originele lak. Behalve een cosmetische behandeling heb ik de bas ook technisch wat aangepast waardoor er bepaalde bijgeluiden zijn verdwenen. Ik ben een techneut en ben niet bang om dit soort dingen zelf aan te pakken, ook omdat een vriend van mij met zijn contrabas zeer slechte ervaringen opgedaan had bij een lutier (zie het eerste verhaal over rammelende snaren in het basforumboek van Philip Baumgarten). Als ik dit alles bij een lutier had laten doen dan had dat behoorlijk wat gekost. Ik heb in 2008, € 650 voor de bas betaald en ik denk dat hij nu ongeveer het dubbele waard is maar hij zal nooit zo veel waard worden als een oude bas van een gerenommeerd merk. Hij speelt lekker en ziet er goed uit voor een bas van zeker 30 jaar oud en wat wil je nog meer.
Op oude bassen zie ik nog wel een 'klemmetjes' aan de zijkant zodat de bas daarop rust wanneer deze wordt neergelegd.
Ik heb een speciale basstandaard waar de bas normaal in staat omdat alle beschikbare hoeken in de kamer al door andere instrumenten in beslag genomen waren. Ik leg hem dus nooit meer op de zijkant en in de standaard geeft de bas een zeker cachet aan de huiskamer. Hij staat daarin op hoogte en ik hoef ook niets aan de pin te verstellen als ik erop wil spelen. Ook voor mijn fretloze akoestische basgitaar en voor mijn Spaanse gitaar heb ik een standaard aangeschaft.
