Ik ben in het bezit van een 7/8 Viool het is een Viool met een mooi gevlamd achterblad, ik heb deze Viool al vele jaren maar speel er nooit op, zo te zien is het een handgemaakt instrument omdat het nogal afwijkt van de Violen die je normaal ziet. Ten eerste het formaat maar ook de fijne jaarringen van het bovenblad en de hoog opstaande zijranden doen dit vermoeden. Kijk ik echter in de Viool dan zie ik over de Lijmnaad van het achterblad allemaal kleine regelmatig gemaakte vierkante stukjes hout, zo te zien bijna in het hout verzonken, ik vraag me af of dit een reparatie is of dat de Viool zo gebouwd is, dus dat men voor extra sterkte deze plaatjes hout heeft aangebracht tijdens de bouw, ik weet echter niet of dat wel eens gedaan wordt.
Of de versterking bij de 7/8-viool preventief werd aangebracht of dat de lijmnaad is los geweest en daarna de versterkingen zijn aangebracht kan ik zo niet zeggen. Ik lever mijn instrumenten nooit af met op de lijmnaden aangebrachte versterkingen, ook wel 'diamantjes' genoemd. Sommige bouwers doen dat standaard uit preventie. Bij reparaties die bestaan uit scheuren doe ik dat echter wel. Hier bijvoorbeeld waar de wat blankere ruiten vlak bij de onderste kant van de zangbalk mijn aangebrachte versterkingen in een cello bovenblad zijn en waar eerder aangebrachte versterkingen (niet door mij gedaan) op de centrale naad te zien zijn: Frits
Na Uw uitleg denk ik dat de door U genoemde diamantjes in mijn Viool dan preventief zijn aangebracht, ze zijn niet zoals op de bijgaande foto recht maar schuin aangebracht, dus in een punt.
De oriëntatie van de 'diamantjes' hangt mede af van de nerfrichting en de richting van de scheur c.q. lijmnaad.
Ik neem aan dat de nerf van de diamantjes (zelf geen ervaring mee) haaks staat op de nerf van het blad. Remi
Ja, in de meeste gevallen treedt een scheur op in de nerfrichting en dan is de beste versteviging nerfrichting (van de diamantjes) haaks daarop.
Ziet er mooi uit. Als het gelijmde oppervlak op de naad even groot is, dan is het lijmoppervlak op het flankerende hout veel kleiner. Lijkt me minder invloed te hebben op de klank. Want als je haakse nerven aanbrengt op klankhout, dan wordt het hout op die plek toch (een fractie) stijver?
De foto die Geert ons laat zien, vind ik er niet geweldig uitzien. Ik heb daarom even in de archieven gespit en een paar foto's gevonden die het een en ander verduidelijken (hoop ik). Eerst maar eens een afbeelding van prutswerk, dus zoals het niet moet: Dan een afbeelding die laat zien dat de nerfrichting van de versteviging haaks staat op die van de richting van het bovenblad, waar overigens nog veel meer verstevigingen op werden aangebracht: Ik begrijp het begin van je zin niet: even groot als wat? Wat bedoel je met het "lijmoppervlak van het flankerende hout?" V.w.b. de massatoename is die er natuurlijk wel, alleen is de vraag of dat hoorbaar is. Er zijn ook bouwers die menen dat de verstevigingen precies op een nodaal punt moeten worden aangebracht om het trillingspatroon van het blad niet te beïnvloeden. Ik denk dat het allemaal meer theorie is dan dat het met het menselijke oor valt waar te nemen. Naar mijn mening gaat het om het laatste: zo lang er geen nadelig verschil valt waar te nemen is de reparatie geslaagd te noemen. Als vuistregel hanteert men wel dat een maximaal aantal van 8 verstevigingen over de volle lengte van een vioolblad zou moeten zijn. Frits
Als je een vierkantje vastlijmt over een scheur, en je bedekt 1 cm van de lengte van de scheur, dan bedek je links en rechts van de scheur een halve vierkante cm. Als je een ruitvorm vastlijmt waarmee je 1 cm van de scheur bedekt, dan bedek je maar een kwart vierkante cm links en rechts. Dat hout links en rechts van de scheur heb ik flankerend hout genoemd. Als je zegt Frits dat je het er niet geweldig uit vindt zien, bedoel je dan de foto? Of wat er op de foto te zien is? Als dat laatste het geval is wil ik graag weten wat je daarmee bedoelt.
Jos22 Je maakt een denkfout. Een oppervlak van een diamantje 1 x 1 cm is 1cm², een vierkante centimeter. Of ik hem nu horizontaal of verticaal doorsnijd, dan blijft er een halve vierkante centimeter over en als ik hem diagonaal doorsnijd blijft er ook gewoon een halve vierkante centimeter over. Op de foto in reactie #7 is helaas niet te zien hoe de jaarringen van de diamantjes lopen. Remi
Nee, nu maak jij de denkfout. Ik zei dat 1 cm van de scheur werd bedekt. Wat ik vervolgens beweerde over die kwart vierkante cm, is volgens mij niet correct, want dat is natuurlijk iets met een wortel of zo.
Ja, ben ik het mee eens. Aan weerszijden 0,25 cm²? Nee, daar ben ik het niet mee eens. Hier wordt het even anders want, wanneer je datzelfde vierkantje 45° draait, is de lengte over de scheur gelijk aan de lengte van de diagonaal van het vierkantje en die is √2 cm (dat is ongeveer 1,4 cm!) De oppervlakte aan weerszijden van de lijmnaad is echter wél gelijk (namelijk 0,5 cm²) zodat het qua oppervlakte niet uitmaakt hoe het ‘diamantje’ is geplaatst. Hanteer je echter dat de lengte van het diamantje wél 1 cm over de lijmnaad moet zitten, dan wordt het hele diamantje kleiner en is het een andere situatie. Ik vind de foto erg vaag en wat we nu graag zouden willen zien is er niet op te zien: de nerfrichting (van de diamantjes). Frits
Het ging mij er alleen om de "diamantjes" te laten zien die tijdens de bouw al worden aangebracht op de lijmnaad van het achterblad. Daar ging de oorspronkelijke vraag van Tobias n.l. over.
Ik heb nog even zitten rekenen. Met een diagonale lengte van 1 cm (=10 mm) moet je een vierkantje hebben met zijden van 7 mm. De oppervlakte aan weerszijden van de lijmnaad wordt dan: 0,35 cm² en dat is dus 0,15 cm² minder dan wanneer er een vierkantje wordt geplaatst met zijden van 10 mm die loodrecht staat op de richting van de lijmnaad.
