Sinds mijn 25e speel ik viool, bijna uitsluitend volksmuziek waardoor ik de eerste positie maar weinig verlaat.. De laatste jaren heb ik problemen om mijn linkerarm goed gedraaid te krijgen en/of te houden waardoor mijn spel wordt belemmerd. De vierde vinger reageert niet vlot en bij snaarwisselingen van E naar A en verder naar D en G-snaar wordt mijn hand teveel tegen de zijkant van de hals getrokken in plaats van dat hij er omheen krult. Nu heb ik op het web wat zitten lezen en ik kom uit op onderwerpen als verkorte spieren en verkorte gewrichtsbanden, klinkt nogal ernstig vind ik. Naar de fysio dan maar? Ik ben alvast begonnen met rekoefeningen voor en na het spelen en ook tussendoor, een beetje op het gevoel en goed kijkend naar de beweging die nodig is en het helpt (voorlopig)! Mee doorgaan of kan dit schadelijk zijn of kan het zijn dat dit geen echte oplossing biedt? Iedere tip is welkom, ook beschrijvingen van hoe jij rekoefeningen doet.
Hallo, Het is erg moeilijk om antwoord te geven op je vraag, want ik weet niet hoe je houding eruit ziet en kan ook niet zeggen wat er fout gaat. Naar aanleiding daarvan zou ik kunnen zeggen of er spanningen zitten die je misschien niet bewust doet of dat je een houding hebt ontwikkeld die je beperkt in bepaalde bewegingen. Het geheel kan allemaal onbewust gebeuren en opeens je spel gaan belemmeren. Aan je verhaal te horen zou ik eerst naar een viooldocent op zoek gaan, die je houding beoordeelt en pas naar de fysiotherapeut gaan als het ook met een juiste houding niet lukt.
Daar kan ik mij helemaal bij aansluiten. Rek oefeningen voor of na het spelen kunnen nuttig zijn, maar alleen als je geen problemen hebt op het gebied van houding. En dan alleen slechts dan, als je weet wat je doet. Heb je wel vioolles gehad? Zijn er ook pijnklachten? Ik denk dat een paar lessen bij een goede viooldocent deze problemen wel kunnen oplossen. En zo niet, dan eerst maar eens naar de huisarts om deze problemen in kaart te brengen en eventuele vervolgstappen te bespreken. Sterkte ermee.
Ja, ik heb wel vioolles gehad, vrij lang zelfs, maar nu ook al weer een hele tijd zonder. Ik speel inmiddels bijna 25 jaar. Ik heb al wel eens een viooldocent ernaar laten kijken, die zag niets vreemds, behalve dat hij dan zei 'je moet je linkerelleboog meer naar rechts brengen' en dat lukt dan niet of onvoldoende of maar heel kort. Pijnklachten krijg ik ook alleen maar als ik dát voor elkaar probeer te krijgen, anders heb ik ze niet. Kan dit ook iets zijn wat je eerder kan overkomen als je een relatief late starter bent zoals in mijn geval?
Is er sprake van overgewicht? Heb je korte of lange armen? Moest die elleboog extreem naar rechts? Pijnklachten in gewricht of spieren? In principe moet je linker arm ontspannen zijn. Bij lange armen gaat de viool meer naar links en bij korte armen meer naar rechts. De viool is ten alle tijde horizontaal en mag niet 'hangen'. Pijnklachten kunnen aanleiding zijn om even een professional als huisarts te laten meekijken. Ik denk niet dat het laat beginnen van vioolspelen van belang is, want je hebt vrij lang les gehad.
En geen gewrichtsklachten, het 'trekt' heel erg als ik de m.i. 'goede' positie aanneem, mijn vingers zijn dan goed 'vrij', makkelijk vlot spelen, maar het trekkende gevoel gaat op een gegeven moment over in pijn.
Als je eens terwijl je met je linkerarm de viool vasthoudt in de 'goede houding' eens met je rechterhand in je arm knijpt op verschillende plaatsen... voelt je arm dan ontspannen alsof je em naast je lichaam hebt bungelen, of zijn de spieren hard? Als je je spieren aanspant, wordt je beperkt in je beweging (wat jouw probleem is), krijg je kramp (wat ook jouw probleem is) en zijn je bewegingen minder nauwkeurig. Het gaat niet alleen om de goede houding, maar ook en misschien vooral, dat je deze houding ontspannen aanneemt. Concentreer je dus eerst op je mogelijkheid je spieren te ontspannen en dan pas of je houding wel precies goed is. Uiteindelijk moeten deze elementen natuurlijk samenkomen, maar probeer niet alles in één keer. Probeer ook eens je linkerarm los te laten en je viool (ontspannen wederom) tussen je kin en schouder te houden. Blijft de viool gemakkelijk hangen? Of ben je afhankelijk van je linkerarm? Als je je viool niet zonder handen vast kunt houden, dan heb je dus je linkerarm nodig om te steunen. en je linkerarm is niet een arm die je viool omhoog houdt, daarmee hoor je alleen te spelen, niet de viool te dragen. een lang verhaal, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Alexander en NoName#2, ik waardeer jullie pogingen om mij verder te helpen enorm. Temeer daar het eigenlijk onmogelijk is om dit alleen met woorden te 'tackelen'. Toch weer een poging van mijn kant om te antwoorden: "Goede postie': in de volgende positie kunnen mijn vingers goed vrij bewegen, ze staan dan met de zijkant op de snaar (uitleg van wat 'links' is in dit geval: linker handpalm voor je houden, linker gedeelte van de vingertop is het deel dat de snaar raakt); bovenarm vrij dicht tegen het lichaam, viool relatief ver naar links (beide vanwege lange armen), als ik langs de klankkast naar mijn arm kijk, kan ik een stuk van mijn onderarm wel, maar mijn elleboog niet zien (dus zover staat de arm niet gedraaid). NoName#2 schrijft: 'Als je je viool niet zonder handen vast kunt houden, dan heb je dus je linkerarm nodig om te steunen. en je linkerarm is niet een arm die je viool omhoog houdt, daarmee hoor je alleen te spelen, niet de viool te dragen.' Dat is juist iets wat ik probeer te vermijden, omdat je dan de hele tijd moet klemmen om de viool met je kin te dragen, iets wat denk ik alleen kort nodig is bij van hoge positie naar lagere positie gaan en in enige mate bij vibrato. Ik speel voornamelijk dansmuziek die geen van beiden toepast. NoName#2, ik snap je redenering wel, maar het lijkt me dat dan een andere spanningsbron in zicht komt. Alexander, hoe zie jij dit? Misschien een combinatie van de twee?
Ik denk dat ik het pijnpunt weet: Je kunt je viool niet ontspannen zonder handen vasthouden. Je zegt dat je zonder handen gaat klemmen, maar dat hoeft niet zo te zijn. Dat is precies hetgeen waaraan je (denk ik) moet werken. Ik kan zo relaxed rondlopen met mijn viool tussen kin en schouder, mijn nek bijna recht, mijn handen vrij. Ik kan dan ook gewoon praten en armgebaren maken. Doordat je je viool niet goed kunt vasthouden met je kin en schouder (dat klemmen wijst op een slechte houding), ga je dat compenseren met de linkerarm, waardoor die in de knel komt. Heb je wel eens gedacht aan een andere schoudersteun en/of kinsteun? Heb je geëxperimenteerd met het verstellen van je schoudersteun?
Beste mensen, Voor goed viool lerenspelen,proberen jullie zonder schoudersteun te spelen. Wat kan ik voor jullie doen is alleen dit goed te volgen: ....in begin moet je je viool ondersteunen met duim en wijsvinger, daarna,alleen met de duim, en..op het last.....krijg je een gevoel dat je viool ondersteunt wordt door een ''denkbeeld magnet ''geboren''tussen je sleutelbeen en je kin. Dit is eigenlijk.....vechten met de zwaartekracht!Belangrijk is om je spierenkracht van : schouders en kin...niet laten activeren!!Dit is eigenlijk de geheim:Je schouders en je hooft,(kin) moet ontspannen net als je naar de tafel zit voor koffie drinken,eten of babbelen, kletsen! Ha, ha, ha ! Dus, gewoon met je linkerhand viool omhoog duwen tegen je kin en als de pijn in je schouder begint door de hoogte (het is niet erg),laat je viool rust 30 seconden , niet meer,daarna zal je beseffen hoe je meer kracht en zin weer krijgt! Dit zijn de basis die moet je opletten! De rest doet onze lichaam.......die een kleine unievers is! Geloof me!! Meer kan ik niet voor jullie doen en zonder hard werk met allerlij geheimen....komt...helemaal ...niets!!! groeten
Sorry, maar hiermee ben ik het volkomen oneens. De linkerarm moet wel degelijk helpen om de viool te dragen. Het gewicht van de viool wordt verdeeld tussen schouder (sleutelbeen) en linkerhand, waarbij de linkerhand, uiteraard volkomen vrij en zonder klemmen, de viool omhoog houdt. Mvg, Johan
@ Johan, ik vind je reactie moeilijk te begrijpen: aan de ene kant zeg je dat je het oneens bent met de bewering van NoName#2, die de linkerhand volkomen onafhankelijk maakt van het dragen c.q. vasthouden van de viool. Aan de andere kant beweer je eerst dat 'de linker arm moet meehelpen de viool te dragen', maar even later schrijf je, dat zoiets 'volkomen vrij en zonder klemmen' moet gebeuren. Beide beweringen kunnen m.i. niet gelijkertijd plaats vinden: het is óf het een óf het ander. Overigens is het vasthouden van de viool v.w.b. de linkerhand mij op exact dezelfde manier bijgebracht zoals NoName#2 die omschreef, maar de inzichten kunnen in de loop der jaren gewijzigd zijn. Frits
Ik denk dat er meerdere wegen naar Rome zijn. Een belangrijk punt, waarmee zoals Sunrise als ik het eens zijn, is dat er nooit geklemd mag worden. De houding is pas goed als alle spieren ontspannen zijn... en wat de gewichtsverdeling dan is, of je met of zonder schoudersteun speelt... dat is misschien wat werken in de marge. Bovendien: ik kan mijn viool zonder linkerhand vasthouden (en vind dat het belangrijk is te trainen op het zonder handen ontspannen vasthouden van de viool), maar als mijn linkerhand erbij komt, gaat toch een heel klein stukje gewicht over naar de linkerhand. Dit is echt heel miniem en nauwelijks voelbaar.
Frits, De door jou geconstateerde tegenspraak in Johan's bijdrage deel ik niet: het is gewoon het tegenhouden van de zwaartekracht die wordt bedoeld en daarvoor is klemmen/ knijpen overbodig. Ik denk dat ik qua ontwikkeling meer op de lijn van Johan zit, alleen wanneer het echt niet anders kan (bijv. positiewisseling naar beneden) helpt de linkerhand niet mee om de viool te ondersteunen. Overigens blijkt NoName#2's bewering ook minder absoluut te zijn gezien haar laatste bijdrage. Overigens ben ik heel blij met de feedback van jullie allen, gisteren ben ik lid geworden van dit forum en nu heb ik al heel wat stof tot nadenken. Plus weer eens de bevestiging van het feit dat er heel wat onderdelen van het vioolspel zijn waarop er verschillende 'scholen' bestaan.
Eigenlijk zijn er geen exacte regels voor de vioolhouding meer. Vroeger waren die er wel en was vioolspelen onderhevig aan allerlei onnatuurlijke lichamelijke spanningen. Eén ervan was om 'de linker elleboog zover mogelijk naar rechts te draaien'. Daardoor zijn heel wat mensen vroegtijdig gestopt. Sinds Galamian cs wordt geprobeerd om de viool aan het lichaam aan te passen. De vioolhouding is dus individueler geworden en ik denk weleens dat dat ook een reden is dat het vioolspel zoveel beter is geworden. In ieder geval dient de viool op het sleutelbeen te rusten, waarbij de eindpen wijst in de richting van het kuiltje in je nek, vlak boven het borstbeen. De kin rust zonder druk op de kinhouder. De viool wordt ondersteund door de linker hand. De nadruk ligt hier op ondersteunen en niet op vasthouden of klemmen. De hals van de viool rust tegen de zijkant van de wijsvinger en de duim, die beide tegen de zijkant van de hals liggen. De duim ligt tegenover de wijsvinger of middelvinger. Dit kontact van duim en wijsvinger is er ter oriëntatie van de hand en is zeer oppervlakkig. Hier geldt, hoe lichter contact, hoe beter. De zijkant van de wijsvinger zorgt voor de meeste ondersteuning en de duim zorgt met lichte tegendruk ervoor, dat de viool niet in de ruimte tussen duim en wijsvinger terecht komt. Er zijn dus vier contactplaatsen met de viool: de zijkant van de wijsvinger, de zijkant van de duim, de kin en het sleutelbeen. Het contact tussen duim en wijsvinger wordt opgeheven bij vibrato. Dan ligt slechts nog de duim tegen de hals aan. Vanaf de vierde positie raakt de hand zelf het corpus van de viool en neemt de hand het contact van de wijsvinger over. Vanaf de vijfde positie raken duim en hand diverse delen van het instrument en is er daarmee ook nog contact aan beide zijden van de viool. Bij lange armen is de viool meer naar rechts en bij korte armen meer naar links. Bij grote handen en lange vingers is de elleboog meer naar links en bij kleine handen en korte vingers meer naar rechts. Je hebt lange armen en waarschijnlijk dan ook een lange nek. Ik denk, dat NoName#2 gelijk heeft. Je zou weleens een schoudersteun of op maat gemaakte kinhouder nodig kunnen hebben. Of wellicht beide. Als je hieraan denkt, is het van belang, dat in alle gevallen de viool op het sleutelbeen moet rusten. De viool moet niet met een hoge schoudersteun onder de kin gedrukt worden. Kijk eens op Violinist in Balance in mijn handtekening om te zien, wat hier allemaal mogelijk is.
'De viool moet niet met een hoge schoudersteun onder de kin gedrukt worden.' Ik had nog een kinhouder liggen, aanmerkelijk hoger dan die ik de laatste jaren gebruikt heb. De viool komt nu met de krul hoger uit dan daarvoor, waar ik de neiging had om wat in elkaar te duiken en de viool wat te laten hangen (zgn. 'relaxt' proberen te spelen). Interessant, ik ga dit een tijdje volhouden en kijken hoe de ontwikkeling is.
