Is er iemand die deze vorm van het HOPF-logo (met de versierde beginletter) eerder heeft gezien? Wellicht duidt het op een bepaald lid uit de familie? (Friedrich misschien?) Ik ben geïnteresseerd in alle mogelijk relevante info. Bij voorbaat dank voor de reacties!
@gjklijnstra, het is een vreemd logo. Het lijkt er op dat dit met de hand letter voor letter is aangebracht. Daarbij een poging de eerste letter wat te verfraaien. De meeste atelierviolen die de naam 'Hopf' dragen hebben een stempel in het achterblad zoiets als dit: maar ook dat zijn in het algemeen instrumenten die kopieën zijn van een authentieke Hopf. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk! Men zegt wel eens dat een Hopf zonder stempel op het achterblad eerder een echte Hopf is dan eentje mét stempel. Dit alles is nog geen antwoord op uw vraag, maar ik kan die ook niet geven. Zit daar boven de letters nog een rondje o.i.d.? Frits
Frits, dank voor je reactie. Nee, er zit geen rondje boven de letters. Nog een paar foto's staan op Hopf viool Mvg, Gert Jan
ik weet dat mijn volgende commentaar wat off-topic is, maar na het kijken van de fotos ben ik benieuwd, wat een interessante kinhouder heeft uw viool! Wat is de model van de kinhouder? Of weet iemand het?
Is dat niet gewoon een extra versterking van de hieltje-hals-verbinding? Een houten pin? Hij gaat ook door de inleg. Het lijkt me dus een reparatie. Is de viool verhalst? Op de foto's is dat niet te zien.
Volgens mij is het ook een pin voor versteviging van de hals. Aan de aanzet van de krul aan de hals denk ik te kunnen zien dat de viool is verhalst. Verder is aan de hals te zien dat de toets iets is opgehoogd, richting corpus. Ik heb aan het fotoalbum een foto toegevoegd waarop, met een beetje moeite, een dun licht randje is te ontwaren. Mvg, Gert Jan
en: Dat lijkt me niet, want die -nogal dikke- pin zit dusdanig aan de rand dat die nauwelijks door het eindblokje gaat. Als die er al in gaat dan treedt er geen enkele versterking op, sterker nog die breekt er gewoon uit. Een versterking is ook helemaal niet nodig, omdat een goed passende halsvoet die ook goed aansluit aan het hieltje, voldoende contactoppervlak heeft om onwrikbaar vast te zitten. Het moet naar mijn mening een andere reden hebben. Frits
De pin moet ook niet door het eindblokje, de pin moet een extra verbinding vormen tussen hieltje en onderkant hals. Zo trekt de hals minder snel omhoog onder de spanning van de snaren. Althans, zo interpreteer ik de pin.
Voorzorg misschien? De pin gaat door de inleg heen, is dus vermoedelijk later aangebracht, is ook wat lichter van kleur.
De pin is waarschijnlijk wel BEDOELD als verstevigende reparatie maar het is de vraag of die ook zo werkt en als zodanig zinvol is. Het antwoord daarop is meestal nee. Niettemin zie je deze oplossing wel vaker. Het komt ook voor dat de zogenaamde pin slechts een afdekplaatje is voor een zich daaronder bevindende houtschroef die ooit ter reparatie van een halsbreuk is aangebracht. Mooi en volgens het handboek is dat natuurlijk niet, maar er is wel meer ellende op deze wereld.
Reuze leuk al die reacties over een mogelijke verstevigingspin, en dat nav een verfraaide beginletter. Dank! Maar we dwalen een beetje af. Was er eigenlijk een violen bouwende Friedrich (of Franz of Ferdinand...) in de familie Hopf zo omstreeks 1800 tot 1830? Is dat na te gaan?
Het lijkt mij een viool uit het grote Hopf atelier (eigenlijk een fabriekje) en niet zozeer een aan een vioolbouwende meneer Hopf (die zijn er ook!) toe te schrijven. Van dit soort violen zijn er veel en veel waarde hebben ze ook niet
