Hoe leer je de maat tellen en spelen tegelijk ? Natuurlijk kan ik gewoon in een vast ritme tot b.v. 4 tellen, maar dan ook nog noten lezen en spelen ? Dat lukt dus nog niet. Zijn daar misschien tips voor ?
Dag Rise, welkom op het forum! Je komt gelijk met een vraag waar we heel diep over na moeten denken. Het is inderdaad echt niet makkelijk om noten lezen, de tonen vinden en in de maat te spelen en dat allemaal tegelijk. Zit je op vioolles/celloles? Zo ja, hoe leert je docent je dat? Misschien dat het hier wat stil bleef, omdat niemand dwars door de instructie van je docent wil 'heenfietsen'. Dat zou het alleen maar verwarrender kunnen maken. Een metronoom kan helpen. Ik heb er zoééntje van Korg. Telkens is de eerste tel iets nadrukkelijker dan de rest van de tellen in de maat (2/4, 3/4. 4/4). Soms kan iemand zo ijverig hardop tellen, dat het andere erbij inschiet. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je die regelmatige tikken van de metronoom zelf voelt. Verinnerlijkt hebt. En dan nog: een metronoom kan dan nog steeds een controlemiddel zijn. Ook op andere apparatuur kan een metronoom zitten, zoals een keyboard. En ook op je laptop/PC /smartphone kun je een metronoom hebben. Er zijn best wel wat websites met gratis metronoom, zoals die van https://www.popschoolmaastricht.nl/college_metronoom_tempo.php?menu=menuSlagwerk Wat mij ook heeft geholpen, is eerst het te spelen stukje niet gelijk om mijn cello te proberen, maar eerst te tikken op de klankkast voor wat betreft de maat en het ritme. (maat: dan tik je bijvoorbeeld een tijdje de 3/4 maat met accentje op de eerste tel; ritme doe je vervolgens het handigst door die op een open snaar te strijken, dan kun je het makkelijkst de drie tellen, de twee tellen, de enkele tel of de nog kortere tot uiting te laten komen). Zodra je deze rituelen wat keren hebt herhaald, kun je (bijvoorbeeld per 2 maten) beetje bij beetje alles gaan integreren. De combinatie van maat, ritme en melodie blijft op elk niveau een uitdaging, maar je zult zien dat je met oefenen die ervaring opdoet, die maakt dat je klaar bent voor de volgende uitdaging. Uiteindelijk ga je steeds beter spelen en vergeet niet te genieten van de vooruitgang die je hebt geboekt! Veel succes, we hopen nog van je te horen (en ik ben benieuwd, speel je viool of cello?)!
Ha, wat fijn zo snel al een reactie ! Ik ben net begonnen met vioollessen via de methode van de 21ste eeuw. Die innerlijke metronoom heb ik dus nog niet gevonden. Helaas leidt dat tot nogal wat frustratie. Ik kan me focussen op het tellen, maar dan strijk ik gelijk minder goed en de noten kloppen niet altijd. Bij de volgende les zal ik ook eens vragen hoe ik de stukjes muziek het beste kan oefenen. Vaak speel ik nu eerst de noten, eerst langzaam, dan sneller. Veel stukjes speel ik uiteindelijk te snel. Dat hoor ik pas als ik de cd erbij ook opzet. En net wat je zegt, nu in het begin komt er wel heel veel op je af. En het instrument leren kennen, en goed strijken en tegelijk muziek lezen ( en dat ook vanaf 0 leren ) en dan ook nog meetellen. Oefff
Heel goed idee! Tenslotte weet je docent een stuk meer van hoe jij het beste het kan aanpakken. Heel herkenbaar! In ons enthousiasme gaan we hard van stapel en dat komt de kwaliteit van wat we spelen niet ten goede. Leer je wel af in de loop van de tijd. Je gaat die uitdaging toch maar aan! Inderdaad is het wel veel, maar alle puzzelstukjes gaan inelkaar vallen. Noten leer je lezen met de methode. Een beetje methode bouwt het zo op dat je het leren lezen van de noten er gelijk bij oppakt. Ik ken de methode van de 21e eeuw niet, maar ga ervan uit dat er over is nagedacht hoe je het goed opbouwt. En de rest, geniet gewoon van alles wat wil lukken en heb geduld met datgene dat niet zomaar wil komen.
Ik heb dat probleem nooit gekend omdat ik op zesjarige leeftijd ben begonnen met de blokfluit (ja, wie niet?). Ik leerde daar niet alleen blokfluit spelen maar ook het notenschrift en alles wat er bij kwam kijken. Toen ik na een jaar overging naar vioolspelen, hoefde ik het noten lezen en de notaties niet meer te leren. Dat maakt natuurlijk wel uit. Dat tellen zat er natuurlijk ook bij. Als je dan later in een orkest speelt wordt je al heel gauw bijgebracht, dat je niet met je voet de maat moet gaan tikken, want als ieder orkestlid dat gaat doen heb je een complete ritmesectie er bij. Je moest tellen met het bewegen van de dikke teen in je schoen: hoort niemand en je had toch de maat te pakken! Was een goede tip: altijd op die manier geteld. (Eventueel andere schoenen aanschaffen die wat beweegruimte bieden voor de dikke teen!). Maar ik weet wel zeker dat bij het leren vioolspelen niet alle noten in één keer behandeld worden, zodat ook dat evenals het leren viool spelen, stap voor stap zal gaan. Eerst -denk ik - de 'losse' snaren leren aanstrijken en dan tevens op de bladmuziek leren waar zich die noten op de notenbalk bevinden. Daarna komen er vanzelf meer noten bij, Moet goed te doen zijn. Succes!
Haha, ik ben dus niet begonnen op 6 jarige leeftijd met blokfluit of welk instrument dan ook. Vandaar ook de probleempjes nu denk ik. Het klopt hoor, eerst leer je spelen op de open snaren, nu sinds een week de eerste vinger erbij. En dat is voor nu al even ingewikkeld genoeg
Ha @rise, ik lees even mee. Ik zit daar ook een beetje mee. Kan me nu nog aardig redden met de aangegeven instructies van mijn docente in mijn lesboek - heb nog maar drie lessen gehad - maar dat houdt een keer op natuurlijk en dan zal ik het zelf moeten zien/tellen. Ik heb als 9-jarige blokfluitles gehad en heb ooit noten kunnen lezen + maat kunnen tellen, maar vraag me niet waar die kennis gebleven is. Wat ik me afvraag; is het hebben van een goed ritmegevoel een pré bij (het (opnieuw) leren van) de maat tellen?
Dat wel, maar ritmegevoel is iets dat ook te ontwikkelen valt. Mijn ervaring is dat het zo gauw als mogelijk meedoen met samenspel wel helpt. In een ensemble voel je de maat, word je ahw meegetrokken. Met cello was dat misschien nog wel sterker door het meespelen met klezmermuziek. Daar heb je van die basschema's die heel ritmisch moeten worden gespeeld en daarmee word je dan een soort metronoom voor de rest van het ensemble. Met viool zou je dan ook op de accoordtonen (zie bij een stuk wat er voor gitaar staat aangegeven) kunnen meespelen op de hele tellen. Het is zoiets als op de tellen op een tamboerijn slaan, maar dan maak je er zelf melodisch slagwerk van, door dus de accoordtonen te spelen en dan dus alleen de letters. Maar ook hier: een leraar kan natuurlijk veel gerichtere adviezen geven om je verder te helpen. Wanhoop niet, het is echt te leren. Wie dat jong aangeboden krijgt, heeft geluk, maar dat is voor jou voor nu niet de situatie. (Het schijnt dat als je een regelmatige 'slag' van fietsen hebt, dat dat al een heel gunstig teken is, maar er is geloof ik nog geen verklaring gevonden voor als iemand dat niet heeft en toch regelmatig heeft kunnen leren spelen).
