Met snaren van spinnenzijde schijnt het heerlijk vioolspelen te zijn, het schijnt zelfs als men de Viool bespant met dergelijke snaren een goedkope Chinese Viool beter klinkt dan een Stradivarius. In Japan maakten onderzoekers van spinnenzijde dergelijke vioolsnaren, de G snaar bijvoorbeeld bevat ongeveer vijftienduizend draadjes en één zo'n draadje is twintig keer dunner dan de menselijke haar, dus men moet een machientje hebben om de draden te vlechten. De Britse omroep BBC wist een geluidsfragment van de onderzoekers te bemachtigen, daaruit blijkt onomstotelijk dat de spinnensnaren een fraaie klank produceren, dit is waarschijnlijk te danken aan de structuur van de draadjes, onder de elektronenmicroscoop is te zien hoe de zijdendraadjes vijf- en zeshoekige dwarsdoorsneden hebben waardoor ze dichter tegen elkaar aanschurken dan dat het geval zou zijn als ze ronde dwarsdoorsneden zouden hebben gehad. Misschien een idee voor de heren vioolbouwers hier eens mee te beginnen als ze niet teveel te doen hebben. Men zet acht gouden zijdenspinnen in een kooitje men geeft ze lekkere sprinkhanen te eten en men oogst de spinnenwebben en de productie kan beginnen, dat is andere koek dan kunststof snaren. Wel verdedigen de spinnen hun territorium, dus handschoenen aan is geboden, maar dan gaat men ook een gouden toekomst tegemoet.
Op deze site wordt van een zachte en diepe klank gesproken: http://www.scientias.nl/vioolsnaren-van-spinnenzijde-gemaakt/57338 Ha, dat wordt een feest bij het spelen van stukken uit de romantiek! En als die spinnen een beetje harder werken, kunnen ze vast ook cellosnaren afleveren Welke cello wil nou niet mooi diep klinken!?
Doet mij denken aan het concept van Helicore (D'Addario) die een aantal hele dunne draden in elkaar draait. Wanneer zo'n draad rond is krijg je tussen iedere draad een loze ruimte, die wel volume inneemt maar geen massa. Dat is bij een draad van een spin heel anders en dat maakt het concept om dit na te doen ook zo uniek! Ik heb er even een foto bij gezocht, want er is wel wat over te vinden. Maar ik heb geen enkele snarenboer gevonden die zoiets al op de markt brengt: Hier is duidelijk te zien dat er nauwelijks loze ruimten zitten tussen de afzonderlijke 'draden'. Het zal technisch gezien wel een hoogstandje zijn om zoiets als snaar te kunnen fabriceren.
Mooi plaatje, toch van spinnendraden? Doordat ze niet rond zijn en er dus geen ruimten tussen zitten als je ze in elkaar draait, kan er door draden inelkaar draaien massa worden gevormd die wel gaat klinken. Wie zal zich wagen aan de hoge aanloopkosten van de productie van zulke snaren? Een technisch uitdagend vraagstuk op het gebied van productie. Voor de marketing zal het wel meevallen als het goede (de beloften waarmaken) snaren zijn: tenslotte hebben de metalen snaren het ook gered in de tijd dat men op darmsnaren speelde. Maar als je dus de violen uitrust met spinnenzijde snaren, wat zou dat betekenen voor de uitrusting van de strijkstok? Wat gaat pernambuco of carbon voor de stok en paardenhaar of zarelon bepalen voor de klank? Wat zou dan de optimale combinatie zijn? En verder hoef je waarschijnlijk niet meer te harsen, want we hebben geen haarschubben meer. Misschien is er dan weer wat anders nodig voor soepel strijken. Wel een beetje sneu voor de 'harsboeren' , maar zo gaat dat dan bij nieuwe ontwikkelingen.
Nog even wat extra informatie bij de afbeelding in #4: Dit is een foto gemaakt met een elektronenmicroscoop van de doorsnede van een snaar verkregen met drie bundels zijde (afkomstig van echte spinnen). De snaar bestaat uit drie bundels en iedere bundel bestaat weer uit 3000 tot 5000 afzonderlijke draden. Iedere draad per bundel is in dezelfde richting gelegd terwijl de drie bundels in tegengestelde richting zijn getwist. Bron: http://www.bbc.com/news/science-environment-17232058
Spinnenzijde heeft unieke materiaal eigenschappen met name de treksterkte is indrukwekkend te vergelijken met staaldraad, denk maar eens aan de kracht die je voelt als je in de herfst tegen een groot spinnenweb aanloopt. Verder heeft spinnenzijde nog een unieke eigenschap en dat is warmte geleiden, en dat is bijzonder want de meeste materialen afkomstig van dieren of planten geleiden de warmte juist slecht. Spinnenzijde is recordhouder warmte geleiden voor organische materialen met prestaties gelijk aan die van metalen. Aldus Professor Dokter Meester Tobias die dit allemaal van het Internet afplukt. Bron: onder andere, Archief, Volkskrant 10 maart 2012.
Tobias, dan wordt het hoog tijd voor een strijkersforum-leerstoel Frits, dank voor de interessante doorlink! Misschien gaan Japanners zich wel wagen aan een spinnenzijdesnarenfabriek (hoeveel punten levert dit wel niet op bij scrabble?)
