Zoals de titel van het onderwerp al aangeeft, zijn dit de foto’s van mijn eerste zelf gesneden krul. Ik vind het erg lastig om de hele krul volkomen glad te krijgen, zeker als je dicht bij het oog komt, dan wordt het erg lastig om met een schraapstaaltje de laatste oneffenheden weg te schrapen. Welke vorm schraapstaal gebruiken jullie hiervoor?
Gefeliciteerd met het eerste resultaat. Heel goed. Ik heb wel een paar opmerkingen, die niet bedoeld zijn om je af te kraken, maar om je vooruit te helpen bij een volgende. - De windingen zijn nogal plat en hebben daardoor nogal weinig "schwung". Het ziet er daardoor een beetje doods uit. - De windingen zijn iets ondergestoken. Zolang je hiervoor bewust hebt gekozen is dit OK, anders betekend het een verbeterpunt voor de volgende krul. Zorg dat ook dit overal synchroom loopt zodat het in ieder geval lijkt dat het bewust zo gemaakt is. - De sleutelkast ziet er op de foto een beetje hobbelig in de lengte en plat in de breedte uit. Een minimale ronding doet optisch wonderen als je dit in de breedte gebruikt. - De keel had wat mij betreft nog wat dieper gemogen. Hierdoor lijkt de krul wat losser te komen van de sleutelkast en wat meer vorm krijgt. Goed dat je de hals nog als blok hebt gehouden, dat klemt een stuk gemakkelijker. Specifieke schraapstaaltje kan je maken van oude cirkelzaagbladen of bijvoorbeeld oude kataba zaagbladen. Oude beitels en gutsen van een rommelmarkt zijn ook een goedkoop alternatief. Als je een slijpmachine hebt zijn die vrij snel zelf gemaakt. De vorm is afhankelijk van je gewenste eindresultaat. Je zult dus voor de gehele krul misschien 3 of 4 vormpjes nodig hebben. Als je goed passende vormen maakt heb je daar de rest van je vioolbouwcarriere wat aan (denk bijvoorbeeld aan de vorm van het uiteinde van een ijsstokje). Sommigen gebruiken de gutsen waarmee ze de krul steken om mee te schrapen. Het grote nadeel hiervan is dat je gereedschap snel bot is en dat is nu meestal niet wat je wilt bij duur aangeschaft en goed geslepen gereedschap. Hopenlijk kun je wat met bovenstaande. Veel bouwplezier
Voor een eerste krul vind ik dit een pracht resultaat! Toch nog een paar opmerkingen: ik zou de wangen wat dunner maken en iets minder taps laten toelopen zodat ook bij de stemsleutel voor de A-snaar nog voldoende ruimte is. Nu is dat een beetje krap c.q. te smal. Voor de volgende krul zou ik dan ook een wat mooier stuk esdoorn nemen met meer vlam, want dit hout ‘leeft’ niet. Maar daar ging het ook niet om, eerst ervaring opdoen en met die ervaring weer aan de slag voor de volgende. V.w.b. het wegschrapen van de laatste oneffenheden, gebruik ik de schraapstaal heel weinig. Ik gebruik altijd de methode zoals die is beschreven door Otto Möckel: wanneer de vorm in orde is en de laatste fase begint, maak ik de delen nat met bijna kokend water: bestrijken met een kwastje (niet onderdompelen!). Hierdoor gaan de vezels zwellen en zich oprichten. Voldoende tijd nemen om volledig te drogen, daarna schuren met schuurpapier. Dan weer bevochtigen met heet water, laten drogen en daarna schuren. Dit net zo lang herhalen totdat het spiegelglad is. Indien mogelijk hiervoor steeds hetzelfde schuurpapier gebruiken! De truc is dan dat zowel het oppervlak als ook het schuurpapier steeds fijner van structuur worden. Voor de hele kleine rondingen kan een stukje schuurpapier gelijmd worden op een in de juiste vorm gebracht stokje: dubbelzijdig plakband. Soms kan die vorm een steel van een (oude) kwast zijn o.i.d. Van hout is de juiste vorm gemakkelijk te snijden. Möckel noemt het proces met heet water: vernetten van de vezels. Tenslotte: zul je zelf ook wel hebben gemerkt, dat het gat voor de stemsleutel van de G, een behoorlijk stuk te hoog zit, met gevaar voor scheuren als er een stemsleutel zal worden ingepast. Maar dat zijn zaken die je een tweede keer niet meer gebeuren. (Je zou zelfs kunnen overwegen dat gat weer op te vullen en de nieuwe plaats te bepalen: verbussen heet dat) Er zit geen goede verdeling tussen de gaten van de stemsleutels: tussen die van de D en E moet meer ruimte zitten dan tussen de A-D en E-G onderling. Resumé: knap werk! Frits
Bedankt voor jullie opbouwende kritiek (dat was inderdaad ook mijn intensie met het plaatsen van de foto's). Hier ga ik zeker mee aan de slag! Waar ik wel tegen aan loop is dat voor mijn gevoel de krul nooit helemaal af is, elke keer als je er weer naar kijkt zie je kleine onvolkomenheden, maar waar leg je de grens? Waarschijnlijk groeit het juiste gevoel hiervoor naarmate je meer ervaring hebt opgedaan.
Ja, dat klopt! Ik heb wel eens een dag of twee later naar de krul gekeken die ik naar mijn idee helemaal af had. En dan opeens zie je toch nog weer het een en ander: een niet helemaal vloeiende lijn of een bubbeltje die er niet hoort te zitten. Dan ga je er weer mee aan de slag en ik vind dat het dan altijd weer beter is geworden. Ja, op een zeker moment zie je eigenlijk niets meer wat verbeterd kan worden en dat is het punt waarop je er afstand van moet nemen, anders komt die krul nooit aan een corpus vast! Frits
