Ik heb een oude viool, op een sticker binnen staat er "Dominicus Montagnana, sub signo Cremona Venezia 1776". Laatste één of twee cijfers zijn in potlood geschreven. De viool was voor mij heel veel gebruikt, en ik ben vrij zeker dat er alle delen behalve corpus verwangt zijn (later kan ik ook foto's plaatsen) Kan ie wel echt zijn en nog iets waard zijn? Waar kan ik hem laten bekijken?
De kans op een echte is nagenoeg nul. Een echte brengt al gauw een paar ton aan Euro's op, maar reken je niet rijk en koop niet alvast een nieuw huis. Uiteraard kan het instrument nog wat waard zijn, maar dat is mede afhankelijk van de staat waarin het zich bevindt. Een paar foto's zou aardig zijn.
De violen van Montagnana, zijn door de bank genomen lelijke violen. Vrij grof gebouwd met korte hoeken. Iedere sierlijkheid ontbreekt. Als er één op de rommelmarkt zou liggen. Zou de doorsnee bezoeker hem waarschijnlijk niet kopen. Alleen mensen die verstand van violen hebben zouden zien dat het een uniek exemplaar is.
Dit mag dan wel gaan, alhoewel wel wat breed in de taille. Maar ik heb ze gezien die minder mooi waren. Alhoewel ik me zelfs afvraag of dit wel een echte Montagnana is. Ze zijn trouwens ook vaak behoorlijk beschadigd die ouwe Italianen. Want die vroegere speellui gingen er niet zo voorzichtig mee om. Vaak een slokje teveel op, en achter de vrouwtjes aanzitten. De eerste de beste nieuwe chinees ziet er vaak wat lak en sierlijkheid betreft beter uit dan zo'n ouwe Italiaan.
Beste Tobias, waarom zou de op de foto getoonde viool géén Montagnana zijn? Welk opvallend Montagnana-kenmerk ontbreekt volgens jou op de foto/aan het instrument? Kijk jongen, iets roepen is leuk, maar dan wel graag een beetje onderbouwd, hè?
Liuwe beste jongen, ik zeg niet dat het géén Montagnana is. Maar ik zeg ook niet dat wél een Montagnana is, ik twijfel dus. Ten eerste omdat er vreselijk gerommeld wordt met foto's. Ze zetten er vaak maar een plaatje bij. Soms schrijven ze dat een kostbare viool is teruggevonden of gestolen. En dan zet men er zo maar een foto van willekeurige viool bij. Ook bij violen die te koop worden aangeboden ziet men soms die miskleunen, opzettelijk of per ongeluk daar blijf ik buiten. Maar goed ik moet het onderbouwen, ten eerste doet geen één expert dat. Maar goed ik ben geen expert dus dan wil men wel even horen waar ik die kennis dan allemaal vandaan heb. En waaraan ik kan zien dat het misschien geen Montagnana is. Gewoon omdat deze viool volgens mij alle kenmerken van een echte Montagnana mist. Een echte Montagnana is zal ik maar zeggen een boertige viool. Stevig robuust ja en boertig een ander woord heb ik er niet voor. Ik hoop niet dat ik ook moet onderbouwen want ik onder boertig versta. Ik heb redelijk veel van deze violen gezien en dan krijg je er een gevoel voor.Een aanrader is misschien om eens even in het eerste deel te kijken van "Der Alte Meister Geigen" daar staan volgens mij heel mooie en duidelijke foto's in van de Montagnana viool. Ik heb het boek zelf niet meer anders mocht je het van me lenen. Maar in ieder echt goede bibliotheek zal het nog wel te vinden zijn.
Tobias, je zwamt er weer lustig op los! "Boertig", is dat een nieuw bijvoeglijk naamwoord om een viool mee te classificeren? Dat je redelijk veel van deze violen hebt gezien, verbaast me, want Montagnana-violen zijn uiterst zeldzaam. "Der Alte Meister Geigen" ken ik niet, maar ik heb even gekeken in Karel Jalovecs "Enzyklopädie des Geigenbaus", deel II, blz 100, en Jalovec is geen kleine jongen, hij noemt de violen van Montagnana "von hervorragender Qualität. hij heeft het over "geschmackvolle Schnecken und sehr schöne,nach Giuseppe Guarneri geschnittene F-Löcher." Verder:"Verwendete tadellosen, feurigen goldroten Lack. Stellte nur wenige instrumente her." Tja, en die heb jij allemaal gezien en die vond jij boertig. Jalovec heeft het niet over "bauernartig", dus ja, ik weet niet, ik zou voordat ik iets op dit forum zet eerst even de beschikbare informatie tot me nemen. Bovendien: wat is een stevige, robuste viool? Heeft die een ander formaat en andere verhoudingen, dikkere hals en knolleriger krul? Oke, ik woon op het platteland, er rijden hier wel eens boerinnen langs op trekkers die ik "stevig en robust" zou willen noemen, maar een viool? Atse Sytsma bouwde violen die soms wat zwaar waren, flink in het hout, die zou ik robust willen noemen, maar ze zagen er verder gewoon uit, net als andere violen. Boertig, het is me wat!
Beste Liuwe, Ik ben wel zo fatsoenlijk om wat jij schreef geen gezwam te noemen. Maar ik noem het wel ondoordacht en op de man spelend, en dat is jammer. Je opmerking dat er weinig violen van Montagnana zijn en dat het je daarom verbaasd dat ik er redelijk veel heb gezien, snijdt geen hout. Stel dat er vijf violen van Montagnana zouden bestaan, en ik zou er twee van gezien hebben. Dan zou ik toch kunnen stellen dat ik er redelijk veel heb gezien. Maar goed dat terzijde. Je komt aan met verhalen van mensen die deze violen hebben gezien als bewijs dat ik ongelijk heb. Maar zelf heb je ze niet gezien begrijp ik uit je verhaal. Neem nu eens even de tijd. En ga om te beginnen eens even op je gemak foto's van deze violen bekijken. Maak er dus geen haastwerk van.En ik moet aannemen dat je dan na verloop van tijd naast me komt staan, en je hand op mijn schouder leggend zegt: Tobias je had toch gelijk, ze zijn boertig. Tobias.
Nee Tobias, ik zal het woord "boertig' nooit in de mond nemen, mijn vrouw is een boerendochter en wij vinden beide woorden met "boer" erin om iets aan te geven dat niet verfijnd, niet echt mooi is, nogal stigmatiserend. Snap je? De Montagnanaviolen die ik op foto heb gezien (en op internet kun je ze vinden) vond ik helemaal niet "boertig", die vond ik er verfijnd uitzien. Die hand van mij komt nog niet op je schouder, ben ik bang.
Eens zal je hand op mijn schouder rusten Liuwe. En dan zal ook jij tot het inzicht zijn gekomen dat BOERTIG een GEUZENNAAM is.
Oke, Tobias, ik geef me over. Die hand op je schouder: ik weet niet. En wat je oordeel over Montagnanaviolen betreft: je oordeel deugt niet. Maar dat hindert niet: jij en ik zullen nooit op zo'n instrument spelen, dus waar maken we ons dan nog druk over? En ik ben het wel met je eens: een gewoon Chineesje is ook best de moeite waard.
Ach ja Liuwe vrienden moeten het met elkaar oneens kunnen zijn, want we zijn tenslotte vrienden, forumvrienden.
