opstreek/afstreek.

Heen en weer strijken, opstreek afstreek.
Zit er verschil tussen het één en het ander.
Hoe studeer je dat en waar moet je op letten?
Stok gekanteld, over de hele streek? altijd?
Of kort detaché op- af.
Ik ga ervan uit dat de hand voor de stokhouding al goed is;
Dus expliciet de STREEK!

Wie kan mij kort en bondig iets vertellen?
Dus niet een heel relaas over de verschillende soorten streken.
Alleen over OPSTREEK en AFSTREEK.
Peter.

 

Het grootste verschil tussen die twee is denk ik het verschil in druk. Wanneer je niets bewust aanpast heb je bij de slof meer druk op de stok dan bij de punt. Een afstreek zal van nature dus een accent aan het begin hebben en zachter worden terwijl een opstreek van nature een cresendo zal geven.

Vandaar ook vaak de 1e noot van een maat een afstreek...beginnen met een accent en de laatste noot van een stuk ook afstreek...zachtjes eindigen. Een opmaat dus een opstreek die iets luider wordt om de 1e noot van de maat in te luiden.

 

Hallo Willeke.

Je hebt een heel fijne en duidelijke uitleg geschreven.
Ik heb nog even gewacht om een reactie te schrijven.
Volgens mij kloppen de data boven de stukken niet.
Mijn bedoeling was/is om mensen op deze site uit te dagen om te reageren
op elementaire dingen die bij het leren vioolspelen te pas komen.
Verder hoop ik dingen te horen die ik nog niet wist.
Zo te zien wagen zich niet veel mensen aan dit onderwerp.
Over een paar dagen zal ik schrijven hoe ik er zelf over denk.
Hopelijk vind je me niet te eigenwijs.

Peter.

 

Opstreek/afstreek ligt toch wat ingewikkelder dan ik zo op het eerste gezicht dacht.
Maar eerst een reactie op wat Willeke schreef. Alles klopt als een bus.
Ik kreeg het idee dat je wat aarzelde bij het eindigen van een stuk (-muziek).
Daar gebeurt precies hetzelfde wat je al in het begin beweerde. Bij het klassieke-model einde, hoor je al drie of meer maten eerder dat het stuk gaat eindigen. Die vorm noemen ze een Cadens; niet te verwarren met cadens wat het improvisatie gedeelte van een solisten-concert is.
Leuk dat je het ook over een op-maat hebt. Belangrijk is dat door die opmaat men weet wanneer je weer beginnen wil. De opmaat hoeft niet in de maat, maar de eerste noot van de volgende maat WEL. Daar moet je dan ook je aandacht op richten.
Nu eindelijk iets over opstreek/afstreek.
Zoals je wel zult weten in een 4/4 maat met VIER KWART NOTEN heeft de eerste noot het HOOFD-ACCENT;
de tweede noot GEEN accent
de derde noot NEVEN_ACCENT; hard, maar iets zachter dan de eerste noot.
en de laatste noot wederom GEEN accent.
Nou, makkelijk toch? Opstreek/afstreek.
Dat gebeurt ook als er achtste noten staan maar nu dus twee keer in de maat.
Maar wel de tweede groep achtsten wat zachter. Nuance....
Datzelfde gebeurt ook als elke kwart noot wordt verdeeld in 4-zestienden.
Is het nog te volgen?
Om dit met die zestienden te kunnen uitvoeren moet je al wel een hoge graad van uitvoeren beheersen.
Belangrijkste is, om te weten dat de EERSTE NOOT van een maat (meestal) het accent heeft, dus afstreek. Maar niet in overdreven vorm.
Handig om dit te weten als je je orkestpartij moet betekenen; hou wel de bewoording MEESTAL in de gaten.
Als men het leuk vindt, vertel ik (uit mijn ervaringspraktijk) wat dit alles betekent bij het ëchte"vioolspelen.

Doei.
Peter.

 

Leuk om te lezen.
Bij de cello 'speelt' hetzelfde.
Goed om het zo weer even op een rijtje te zien.

Groetjes, Anara

 

Bij een toon, aangeslagen op een piano, hoor je in het begin een "piek" waarna de toon doorklinkt en langzamerhand uitdooft. Bij een strijkinstrument wordt dat onbewust geïmiteerd; een "aanzet" bij een nieuwe toon, maar niet vanuit een "vliegende start".
Overdreven gespeeld hoor je bij de aanzet een klein "kraakje", ook bij de opstreek.
Als je hier nog geen ervaring mee hebt kan je beginnen met etude no 1 of no 7 van Kayser op. 20.
Heel langzaam, om te kijken wat die extra aanzet teweeg brengt. Breng een bedenktijd aan tussen de noten, een soort rust, maar zorg wel dat je in de maat blijkft.
Het bevordert ook de zuivere snaarwisseling.
Lees of vraag je leraar hoe je detaché speelt en leg dit er naast.
Leuk wordt het bij Kayser no 5, waar ook de OPstreek een accent krijgt.
Dit is een beknopte uitleg wat streek zoal behelst. Als je veel oefent, merk je zelf hoe en wat je wil oefenen en hoe je dat gaat uitwerken.
Belangrijk is dat je in de (1)MAAT blijft en (2)ZUIVER blijft spelen.
Schrijf aantekeningen bij je etude, over wat je behandelt hebt.

Wist je dat solisten wordt aanbevolen om met problemen in een concert, daar ZELF oefeningen/etudes voor te schrijven?

Leuk hè, zo'n vioolles.
Als Frits geen problemen maakt, komt er nog meer.

Peter.

 

Bedankt, Frits.

Voordat ik weer iets bedenk over streken, eerst iets over de vorm van een stuk(muziek).
Kinderliedjes staan in de beroemde LIEDVORM, meestal 4 maten voorzin em 4 maten nazin; samen 8 maten. Het is de kunst om in die (beperkte) ruimte ook je tekst kwijt te kunnen.
De meeste etudes van Kayser hebben dezelfde vorm.
Probeer dus uiteindelijk je etude als een voordrachtstuk te spelen.
Als je de beginmelodie weer tegenkomt, ga je de voorgaande maat iets vertragen.
Zelf heb ik ooit etude no 8 en op een andere muziekschooluitvoering etude no 37 van Kreutzer gespeeld (heel lang geleden....).

Voordat je aan een nieuw stuk begint , kijk je natuurlijk ook naar het begin van de notenbalk!!! Sleutel voor het betreffende instrument.
Eventuele voortekens, mollen/kruisen en dan die rare cijfers.
Dat is GEEN breuk, er staat dan ook geen breukstreepje.
Het onderste cijfer geeft de nootwaarde aan. Een 1, 2, 4, 8 of 16. enz.
GEEN 3, 5, 6, 7 enz, want die noten-soorten bestaan niet.
Het bovenste cijfer geeft aan, hoeveel van die noten in de maat zitten. (de totale waarde). "Meestal" is dat ook de tel-eenheid.
Een driekwartsmaat maat heeft dus kwartnoten, waarvan er drie in elke maat moeten voorkomen.

Problemen en uitzonderingen kom je vanzelf tegen.
Dit is de BASIS.

Peter.

 

KAYSER op 20 no 19
zoals ik die gestudeerd heb van af "niets"; noemen ze dat niet scratch?
Begin gewoon in 8-sten en probeer de OPstreken met een aanzet: stok vastzetten en dan strijken vanuit de pols. Het accent ligt dan enigszins op de minder luid klinkende 2e en 4e achtste noot. Zorg dat je de noten gaat kennen, zodat je daar straks niet meer je aandacht voor nodig hebt. We gaan namelijk naar de STREEK: in 16-den.
Leg je AANDACHT bij de stok: de opstreken vanuit de pols met een aanzetje; gewoon "aan de snaar" blijven, onder het midden. Langzaam....
Als je een paar weken (dagen) verder bent, kan je proberen licht te springen, maar zo dicht mogelijk bij de snaar blijven. De afstreek altijd wat dichter bij de snaar.
Als je een loopje in dit zg. spiccato tegenkomt, speel je de eerste noot liggend: het spiccato begint pas bij de 2e noot!!!
Speel met de stok, de viool blijft stil.
De laatste 4 maten ook uitspelen; probeer hier de hoofd- en nevenaccenten te laten klinken.

Peter.

 

Frits.

Ik zou me niet te veel zorgen maken over bevoegdheden van mensen.
Wel over allerlei zin en onzin die in de muziekwereld wordt verkondigd.
Toets de mensen op wat zij te vertellen hebben en niet of zij van adelijke afkomst zijn.
Mijn adviezen zijn trouwens GRATIS, je mag ze ook in de prullenbak gooien.

Peter.

 

hallo.

ik heb gisteren op vioolles toevallig een andere kijk gekregen op bladmuziek.
Ik weet nu bijvoorbeeld dat je eerst je bladmuziek moet gaan ontleden.
waar wil ik mijn opstreek en waar wil ik mijn afstreek, en wat is het handigste om moeilijke loopjes mee te beginnen. Door uit te komen met op of afstreek.
Verder moet ik aan de aantal noten in de maat kunnen zien of de volgendede maat met op of afstreek begint.

Als ik ergens niet goed uitkom met een streek, en ik wil persee een afstreek. dan probeer ik meestal 2 noten te binden ergens in de maat, zodat ik bij de volgende maat waar ik afstreek wil hebben dat ook daadwerkelijk heb.

Maar ik denk dat dit oud nieuws is voor de meest ervaren violisten op dit forum. :lol:

groetjes D

 

Goed zo D.

Dit is namelijk precies mijn bedoeling; dat mensen op een frisse manier naar hun muziek kijken. Deze weg(en) zijn trouwens al zo oud als de weg naar Rome.
Met wat meer informatie kan je je etudes op 10 VERSCHILLENDE manieren studeren.
Dus NIET na twee keer doorspelen denken; goh, ik moet nog 8 keer dan heb ik mijn quotum. Dat is dodelijk.
Zo te horen ben je op de goede weg.

Veel plezier.
Peter.

 

Ik ben BEVOEGD muziekdocent voor het voortgezet onderwijs (dus met een papiertje).
Kan je zelfs rectificeren geloof ik!!!!!!
Daar heb ik me sinds 1978 mee bezig gehouden.
Ik weet niet of je van alle mensen op jouw site het curriculum gaat opvragen.
Daarnaast heb ik me bekwaamd in het vioolspelen en probeer mensen een eerlijke voorlichting te geven wat hierbij komt kijken. Na veel onzin wat ik ben tegengekomen.

Peter.

 

Ik vind het schandalig dat je mij en plein publiek uitmaakt voor leugenaar.
En vergelijk jezelf NIET met mij, in verband met eerlijkheid en al dan niet bevoegd zijn in welk vak dan ook. Als ik niet eerlijk ben met datgene wat ik tot nu toe beweerd heb, vertaal het dan niet in dingen die ik niet beweerd heb. Ik zou maar hand in eigen boezem steken.
Het lijkt me dat dit de laatste reactie op deze site is van mij.
Het ga jullie goed.

Peter.

 

jammer dat het topic in mineur moet eindigen

 

@ Frits: dat was toch niet nodig geweest! Op deze wijze behandeld worden forumdeelnemers toch kopschuw gemaakt! Men zit hier te wachten op interessante inhoudelijke bijdragen op dit forum, niet om het elkaar de maat nemen over bevoegdheden Zogenaamde bevoegdheden zijn in het dagelijks leven geen enkele garantie op een houtsnijdende uitspraak; sterker nog de krant staat elke dag vol met de vreselijkste dingen die door zeer bevoegde personen worden gezegd.
@ Peter: ik lees geen directe beschuldiging als leugenaar. Het lijkt me jammer dat je dit forum zou verlaten.

 

Frits en Peter,

Ofschoon ik een goede burenruzie bij tijd en wijle best kan waarderen (ik herinner me uit mijn jeugd nog hele levendige waarin op zaalsterkte het -buitenechtelijke- liefdesleven van buurman A werd beantwoord met verwijzingen naar het -foute- politieke verleden van de vader van buurvrouw B), vind ik het wederzijds ter discussie stellen van elkaars integriteit, toch wat ver gaan. Te ver eigenlijk, aangezien er strikt genomen geen aanleiding toe is.
'Bevoegdheid' is een aspect dat in onze meritocratie een eigen leven is gaan leiden. Ik kan me namelijk nog herinneren dat het in het verleden het geen enkel probleem vormde dat muziekles in veel gevallen werd gegeven door leden van symfonieorkesten. En die waren in formele zin ook niet 'bevoegd'. Maar dat bestempelt hen niet gelijk tot beunhazen. En dus zegt het verder ook niet zoveel over het niveau van (hun) lesgeven. Maar een diploma van een 'formele' opleiding eigenlijk ook niet voortdurend, zoals ik in mijn omgeving heb kunnen vaststellen.

Violonist is een regelmatige bijdrager aan deze groep (dit in tegenstelling tot een aantal anderen). En los van de vraag of ik mij voortdurend in het bijgedragene kan vinden, is het jammer te moeten vaststellen dat als gevolg van, ik vat het maar samen als 'korte lontjes', hij meent het hier voor gezien te moeten houden. Dus denk er nog eens over na.

Hopf