Ik vond detailfoto's van Paganini's Canone en hier op kun je mooi zien hoe de barokhals van deze viool is veranderd in een moderne hals. De hals is losgemaakt, men heeft het gleufje daarin voor het bovenblad dichtgemaakt en men heeft de hals aan de bovenkant dikker gemaakt om overstand te maken. Hoe het hieltje er uit ziet, weet ik niet, daar kon ik geen foto's van vinden. Wanneer deze veranderingen zijn aangebracht is vast niet meer te achterhalen. Je kunt dezelfde operatie zien bij de Harrison Stradivari, hiervan zijn prachtige detailfoto's beschikbaar.
Helaas, de foto's van de Canone-hals zijn twee keer geplaatst. De scherpe foto is van de Harrison-hals. Je ziet bij de laatste de oorspronkelijke hals en ook het dichtgemaakte gleufje voor het bovenblad.
In de barokke halsconstructie zit de hals tegen de krans getimmerd en de bovenkant van de hals (zonder toets) ligt even hoog als het bovenblad. Het bovenblad wordt niet doorsneden, dus wordt er een smal gleufje uit de hals gesneden om ruimte te maken voor het bovenblad. Je kunt op de foto's zien hoe de oorspronkelijke hals naar het hieltje toe is verlengd, daardoor komt het gleufje boven het bovenblad te liggen en wordt dus dichtgemaakt, anders was het zichtbaar.
Voor wie meer over de ontwikkeling van barok naar "modern" wil weten hier een leuk artikel: http://www.dbnl.org/tekst/_vla016199901_01/_vla016199901_01_0072.php
Is dat wel zo? Het is namelijk niet te zien. Ik denk eerder dat de hals 'gewoon' is ingelaten in de halsblok en dat er dus zo'n 5 mm aan halsvoet onzichtbaar is.
Het dichtgemaakte gleufje is duidelijk te zien als je weet wáár je moet kijken! Er is ook een foto van de andere kant van de hals en ook daarop is het dichtgemaakte gleufje zichtbaar. De oorspronkelijke hals is gewoon aan de onderkant dikker gemaakt en men heeft tegen de oorspronkelijke hals een stuk hout geplakt dat in het corpus is gelijmd. De oorspronkelijke hals is gewoon opgenomen in een nieuwe halsvoet. De krul zit ook nog vast aan deze oorspronkelijke hals en er zijn dus ook geen sporen van een " neck graft".
Zou dit niet kunnen? Ik denk namelijk dat de originele halsvoet begrensd wordt door de rode lijnen. Het gedeelte wat verborgen zit achter de groene stippellijn zit in het eindblok. Het deel wat is begrensd door rood en blauw was nodig om de extra ruimte op te vullen. Ik zie namelijk het nut niet van het opvullen van dat deel boven het bovenblad. Die is helemaal niet nodig, want de originele Barok-bevestiging is hiermee verlaten, zodat er een verlijming heeft plaatst gehad aan het eindblok, waar men origineel een vierkante nagel doorheen sloeg. Ik moet eens op zoek naar literatuur hierover. Want ik ben er (nog) niet uit. Ik moet er ergens wel wat over hebben. Trouwens, die eerste afbeelding in #1 (Lee Instruments) laat een heel andere constructie zien dan die in afbeelding 2. Het kunnen dan ook niet dezelfde instrumenten zijn.
Jij ziet gewoon niet wat je moet zien! Je tekent een mooi rood lijntje, maar het horizontale lijntje loopt in werkelijkheid niet recht tegen de toets, maar ongeveer drie mm vóór de toets zie je het dichtgemaakte gleufje: hier zat oorspronkelijk het bovenblad in! Jouw mooie rode getekende hoek past precies op het hieltje. Als je het later aangebrachte hout wegdenkt, past de hals keurig tegen de krans en valt het bovenblad in het uitgezaagde gleufje. Dat gleufje over de breedte van de hals meet ongeveer 2 bij 3 mm, ik heb deze constructie wel tien keer gemaakt...
Het is misschien wel dom, maar het is nog dommer zou mijn goede Vader zeggen om niet toe te geven dat je het niet begrijpt, nou ik begrijp er dus niets van, en al helemaal niets van dat dichtgemaakte gleufje.
Tobias, gelukkig zie je mijn grijze haren niet op het forum, dus kan ik rustig zeggen dat ik hier ook te blond voor ben. Maar ik volg het topic en wacht met smacht op de aanvullende informatie, want ik vind het erg interessant.
Goed, jongens, nu something completely different: foto' s van een door mij afgekeurde barokhals. Deze hals wordt tegen de krans gelijmd/gespijkerd, waarbij de onderkant van het hopelijk zichtbare GLEUFJE even hoog ligt als de bovenrand van de krans. Als je nu het bovenblad op het corpus lijmt, valt de bovenrand van het bovenblad in dat gleufje. Duidelijk? Zo deed Stradivari het ook en dáárom zie je bij zo'n originele Stradivari-hals zo'n dichtgemaakt gleufje! Duidelijker kan ik het niet maken!
Maar het is me nu duidelijk dat we het over twee verschillende dingen hebben! Jij probeert aan te tonen dat de inkeping (gleufje noem jij het) waar zich in de originele versie de rand van het bovenblad bevindt, is opgevuld, terwijl ik het heb over de nieuwe constructie. Ik verkeerde in de veronderstelling dat je foto moest aantonen dat de nieuwe en verlengde hals er ook met een inkeping in de halsvoet was ingezet. Dat laatste leek me zeer onwaarschijnlijk, vandaar ook mijn groene gestippelde lijn (in reactie #13) die duidelijk moet maken dat de nieuwe hals op de gebruikelijke manier in het eindblok is ingelaten. Zo, nu is het me weer helemaal duidelijk. Werd volledig op het verkeerde been gezet. Voor mij verder niets nieuws!
Allemaal weer gelukkig! Ik vind het heel bijzonder dat er een paar stukken originele hals van Stradivari bewaard zijn. Het zegt vermoedelijk iets van de ombouwers, ze tonen respect voor het origineel.
