Sunrise, Een polish, een polijstmiddel dus. Een polijstmiddel tast altijd de lak aan, althans haalt een heel klein laag je van de bovenste lak/vernis laag af en egaliseert. Misschien geen vergelijk maar in de autoindustrie – formule een (F1) wordt o.a. triple (tripoliet) gebruikt om na het schuren het lak oppervlak spiegelglad te krijgen. Tripel en olie of water of was. Afhankelijk van het te behandelend oppervlak! Zelf gebruik ik voor het beetje onderhoud van mijn instrument een doekje met wat gekookte lijnolie daar wrijf ik (zelden) de body mee in en wrijf het direct weer uit/af. Mijn instrument heeft een spirituslak dus een lapje met alcohol kan ik wel vergeten. De snaren maak ik echter schoon met wat men “brillenpoetsdoekjes” noemt, deze pluizen niet en maken de snaren goed schoon. Remi
Johan, Je vraagt om een manier van herkennen van een goede polish? Maar ik denk, dat je gewoon bedoelt wat een goede lakpolish is. Ik denk dat die vraag wat nader bekeken dient te worden want het maakt wel uit of je de polijstfase uitvoeren wilt aan een instrument dat recentelijk is voorzien van een aantal laklagen en de eindfase bereikt is. Of, dat je vraag betrekking heeft op een laklaag van een reeds lang geleden gelakt instrument. Waarom deze indeling? Wel, bij een oude lak, is de kans op aanwezigheid van kleine barstjes of nog erger, scheuren aanwezig. Wanneer je nu met een oliehoudend mengseltje aan de gang gaat, wrijf je olie in die dieper gelegen gebieden. Ook al maak je na het polijsten alles heel goed schoon, die olie dringt het hout binnen en dan is een latere lijmaktie gedoemd tot mislukken, want een oliehoudende ondergrond is funest voor lijmen. Wanneer je net je zelfgebouwde viool hebt voorzien van een aantal laklagen en je wilt overgaan op de polijstfase, zijn er diverse mogelijkheden. Over het algemeen is het beter het gebruik van oliehoudend materiaal te beperken. Wat sommigen ook wel eens doen is een bus ‘Pledge’ kopen en de viool besproeien met dat spul. Geeft een prachtige glans, dat wel, maar het bevat meestal siliconen en dat maakt iedere latere actie inclusief lijmen onmogelijk . Anderen gebruiken ‘Antiek Wax’, die afhankelijk van de laksoort wel of minder succes heeft. Het is ook de vraag of een super glanzend instrument wel zo gewild is. Tegenwoordig is een ietwat mattere uitvoering meer in zwang. Ikzelf gebruik meestal Tripel met raapolie (alcohol lakken) en tripel met water bij olielakken. Sacconi beschrijft in zijn bekende boekwerk het gebruik van Tripoli met olijfolie of Tripel met water. Het voordeel dat olijfolie heeft, is dat het niet reageert met de lak. Lijnolie doet dat namelijk wèl! Weer een ander gebruikt het meest natuurlijke middel dat er is en wat niets kost: speeksel en zweert daar bij. Er zijn er ook die minerale olie toepassen (dus de olie die gebruikt wordt als smeermiddel, auto, fiets etc.). Ik weet niet wat het resultaat is, want zelf heb ik het nooit voor dit doel gebruikt. Nog weer anderen beweren: geen polisch is de beste polish! Verder kun je bij een matter uiterlijk nog wat sturen: Puimsteen geeft een mattere finish dan wanneer je Tripoli gebruikt. Dat zit hem in de deeltjesgrootte van het medium. Bij alle keuzes geldt: vooraf testen of het de lak niet aantast. Doe dat op een plek die weinig in het oog springt, bijvoorbeeld onder het kinstuk of onder het staartstuk. Test je niet vooraf, wees dan niet verbaasd wanneer er na verloop van tijd kale of wit uitslaande plekken in de lak ontstaan. Er is dus een heel scala aan mogelijkheden, maar besef wel wat je doet en wat de eventuele gevolgen kunnen zijn.
