Hallo strijkgenoten, ik ben nieuw hier, heb dit interessante forum nog maar kort geleden ontdekt en denk dat er nog een hoop boeiends voor mij te lezen valt. Met m'n eerste post hier ga ik jullie meteen lastig vallen met een probleem waar ik mee te maken heb; mijn rechter pols doet vervelend! Om meer precies te zijn; het gaat om de pees die van de pols naar de duim toe gaat (als je de rug van de hand voor je hebt, en je spreidt je vingers en duim, kun je 'm mooi zien, althans bij mij tenminste... het zijn dan eigenlijk twee peesjes die je kunt zien, maar het gaat hier om de 'bovenste') Probleem bij mij is, dat die pees halverwege de opstreek 'terugschiet' (in z'n 'normale' positie?), en dat gaat gepaard met een licht schokje, dat ik ook voel en ook kan zien. Ik kan het helemaal goed voelen als ik strijk en m'n linkerhand er op leg. Ik kan er wel mee spelen (gelukkig), maar niet te lang, zeg ongeveer 10 minuten en dan moet ik weer even rust houden; als ik langer door speel, krijg ik een licht geirriteerd gevoel in m'n pols/hand/duim, een soort lichte tintelingen en een beetje verkrampt gevoel. Verder is het zo dat ik sinds kort (ca. twee maanden) weer regelmatig speel (hiervoor een aantal jaren niet of nauwelijks) ongeveer drie/vier keer in de week en dan ongeveer drie kwartier/een uur, met rustmomenten tusendoor vanwege bovengenoemde problemen. 'Vroeger' (toen ik veel meer speelde) heb ik hier ook een tijdje last van gehad. Ik heb m'n strijkgedrag toen laten zien aan een ervaren viool-leraar; die raadde me aan om met m'n rechterpols minder te 'plamuren' (heb nogal beweeglijke gewrichten), en sterker nog, om de zaak wat meer gefixeerd te houden. Dat heeft wel iets geholpen, maar nu ik weer begonnen ben regelmatig te spelen, merk ik dat de klachten niet verdwenen zijn. Verder is het zo dat ik ook een licht verkramt gevoel in hetzelfde probleemgebied krijg als ik lang achter elkaar spiccato speel. Een heel verhaal, en nu mijn vraag; zijn er hier misschien mensen die iets vergelijkbaars hebben (gehad)? En daar op de een of andere manier een oplossing voor hebben gevonden? Zo ja, dan hoor ik daar heel graag meer over. groeten, Carl
Beste Carl, Heb je al eens gekeken op http://www.muziekenzorg.nl ? Er zijn gespecialiseerde fysiotherapeuten en een aantal revalidatiepoliklinieken met een specialisatie musici waarnaar je je wellicht kunt laten verwijzen wanneer jouw klacht daartoe aanleiding geeft.
Hoi Carl, herkenning in jouw verhaal heb ik zeker! Je schrijft dat je nogal beweeglijke gewrichten hebt. Zelf kan ik me ook ongeveer in elke gewenste lus leggen en het probleem was dat leraren (goeie musici die nauwelijks verstand hebben van anatomie) daar niet goed mee omgaan. Natuurlijk zeggen ze je dat je niet moet forceren, maar iemand met een hypermobiliteit moet eigenlijk onder verantwoorde leiding zijn eigen grenzen wat beweeglijkheid aangaat, leren aanvoelen. Ik heb vroeger ook via een muziek-fysiotherapeut het diep invoelen van elke beweging opnieuw moeten aanleren. Dat brengt mij bij de raad die je kreeg om "minder te plamuren en de hand meer gefixeerd" te houden. Vanaf het begin dat je les krijgt, hoor je dat je je stok soepel moet vasthouden en dat je pols moet bewegen e.d. Dat stokvoering ook wel eens te soepel verloopt, merk je aan de streekwisseling bij zowel de slof als de punt waardoor op het laatste moment een plotseling crescendo-achtige "zwengel" te horen is. Wellicht herken je dit geluid. Fixeren vind ik eerlijk gezegd in alle gevallen griezelig klinken. Je overtollige en belastende bewegingen onder de loep leggen en daarmee een voor jou uitgebalanceerd bewegingspatroon ontwikkelen lijkt mij erg zinvol. Hoe had je met een gefixeerde hand spiccato of andere springstreeksoorten krasloos willen laten klinken? Een troost: Paganini was ook een wandelend stuk elastiek. Succes.
@Bert Boon; dank voor de tip, kende de site nog niet en zal 'm eens grondig bestuderen om te zien of ik mijn klacht er kan ontdekken. En een gespecialiseerde fysiotherapeut, dat lijkt me inderdaad iets voor mij als deze klachten niet verdwijnen. @Rebecspeelster; Paganini ook hypermobiel, ja zo ziet die er ook wel uit op afbeeldingen. Spagetti-sliert Nou, bevind ik me in goed gezelschap, maar daarmee houdt het ook wel op wat overeenkomsten betreft... Je hebt helemaal gelijk; fixeren is een heel eng woord als je het betrekking laat hebben op streektechniek. Toch kan ik me nog heel goed herinneren dat mijn leraar zei (en nu wordt het nog enger..); 'je moet het (de pols bij de streekwisseling aan de slof) meer vast zetten'. Ik verbaasde me daar toen nogal over, omdat het dezelfde leraar betrof die mij de jaren daarvoor lekker aan het plamuren had gekregen. Ik denk dat zijn opmerking dan ook zeker geen algemeen advies betreft, maar een specifieke aanwijzing als mogelijke remedie voor mijn kwaal. Waar ik destijds ook last van had, was een zo 'soepele' streekwisseling, dat er inderdaad een soort zwengel in zat; niet in geluid gelukkig, maar in beweging; stok mooi recht over de snaren, behalve aan de slof, dan zat er iets van een zwiep/zwengel in. Die is er nu nagenoeg uit, ik denk mede door het advies van deze leraar. En als ik mijzelf spelend in de spiegel bekijk, ziet het (streekgedrag) er best mooi en soepel (en absoluut niet gefixeerd!) uit, al zeg ik het zelf... Nu nog dat vervelende peesje oplossen, dan ben ik helemaal content! groeten, Carl
