Misschien dat iemand hier een goede tip voor me heeft. Ik speel nu ruim een jaar cello en het strijken gaat steeds beter. Ik houd de stok redelijk goed in mijn hand. Waar ik nog wel een probleem mee heb, is mijn pols, die hoort hoog te blijven of in ieder geval vlak. Ik heb de neiging om mijn pols door te zwikken als ik aan de punt speel. Nu dacht ik slim te zijn en had met duct tape een cocktailprikker aan de bovenkant van mijn hand geplakt. Dit zorgde er wel voor dat mijn pols vlak bleef, maar dan gaat het aan alle kanten trekken in mijn bovenarm en schouder. De fout zit dus blijkbaar ergens anders in mijn arm. Ik merk ook dat ik de neiging heb mijn rechterschouder op te trekken als ik mijn pols houd zoals het moet. Door de aankomende vakantie duurt het nog even voor ik weer les heb, dus vraag ik hier vast om tips. Marjolein
Het optrekken van de schouder is iets waar wel meer mensen de neiging toe hebben (muzikanten, atleten...) Ik zie je niet spelen en kan moeilijk oordelen (misschien kun je even een filmpje/foto plaatsen, eventueel via een link?) maar zou het kunnen zijn dat je iets naar voren trekt met je schouder zodra je je hand in de juiste positie hebt ten opzichte van je onderarm? Verbetert het gevoel als je je borst iets hoger/opener zet? In dat geval kantelt je schouder waarschijnlijk 'vanzelf' iets meer in een ontspannener houding. Voel je zelf wanneer die spanning er zit, of is het iets wat je pas merkt als je langere tijd gespeeld hebt? In het eerste geval is het makkelijker op te lossen door gewoon langzaam te oefenen. Voor een spiegel spelen kan ook helpen jezelf wat bewuster te maken van de verschillen in je houding en hoe het aanvoelt.
Cellospelen schijnt een van de meest blessuregevoelige vormen van musiceren te zijn. Het ziet er zo ontspannen uit, dat zitten met die kast tussen de benen. Maar het is zwaar werk. Zo`n trucje met een cocktailprikker kan voor even een hulpmiddel zijn om je te herinneren aan de polsstand. Maar alleen voor even. Ik hoop dat je een goede docent hebt met aandacht voor je lichaam. Mijn eigen cellojuf is ook fysiotherapeut. Zij laat me op zoek gaan naar een goede klank door me steeds op een ander deel van mijn lichaam te laten concentreren. Een opgetrokken schouder levert namelijk zelden een mooie klank op. Als je je vervolgens concentreert op de grote rugspier onder je schouderblad, dan verandert je hele romphouding, en daarmee ook de klank. Merk je ook dat je klankkwaliteit achteruitgaat als je pols inzakt? Misschien helpt het dan om een aantal toonladders te spelen, heel langzaam, waarbij je steeds je lichaam afscant. Eerst je pols, schouders, onderrug, billen. Weer de pols, dan de voeten enz.enz. En vergeet dan ook niet de afzonderlijke vingers van je rechterhand. En van je wijsvinger zelfs de afzonderlijke kootjes. Het is een meditatievorm, een concentratieoefening. Merk op hoe de klank verandert bij iedere keer dat je je aandacht verplaatst. Het kan best frustrerend zijn soms om te merken hoe vaak je afdwaalt, of dat er weer spanning is opgebouwd. De klank is je beloning !
Bedankt voor de tips allebei. Ik denk dat het inderdaad niet alleen in de pols zit, maar vooral ook in de rug en een algehele opbouw van spanning. Ik merk ook dat het bij moeilijkere stukken erger is (mijn houding aan alle kanten slechter en meer gespannen is). Het lastige is dat als ik op het ene let, ik het andere weer vergeet. Maar goed, stukjes bij beetjes moet ik het maar leren. In het begin had ik ook een enorm holle rug met spelen en dat gaat ook al een stuk beter. Een cellojuf die ook fysiotherapeut is klinkt wel ideaal. Helaas is de mijne dat niet. Maar ze let wel op de houding. Ik zat er ook over te denken om eens wat lessen Alexandertechniek te nemen, dat schijnt ook wel goed te zijn.
Ja Marjolein, inderdaad is Alexandertechniek heel goed voor de problemen die je beschrijft. Ik doe dat ook (ik speel ook cello). En mijn docente is zowel opgeleid als Alexandertechniek begeleider als cellodocente (zij woont in Utrecht). Ook een mooie combi. Succes ermee! Groet, Anara
Vorige week een eerste les gehad bij een Alexander lerares. Ze speelt zelf geen strijkinstrument, maar piano. We gaan eerst een aantal algemene lessen doen, om de basis onder de knie te krijgen en dan ga ik mijn cello meenemen. De eerste les voelde goed, dus ik ben benieuwd. Zij vroeg me trouwens of die pols echt omhoog moet. Volgens mijn cellojuf wel, maar ik weet niet of er verschillende manieren zijn.
ik zou wel een foto van je doorgezakte pols willen zien. als je bij de punt speelt blijft je pols nl nooit recht, hij zakt altijd wat in. kijk maar een bij andere cellisten of op youtube. als het teveel wordt heb je natuurlijk een probleem, dan is Alexander een erg goede techniek. even voor de duidelijkheid, ik ben cello-leraar met 30 jaar ervaring. succes!
Ik zal eens proberen een foto te maken. Ik denk wel dat mijn pols echt teveel doorzakt bij de punt, want mijn hand knikt dan echt omhoog ten opzichte van mijn onderarm. Vooral op de a-snaar.
