hallo,ik vind nergens terug hoe ik me moet voorstellen,dus doe ik eerst en vooral dit ik ben kjelly dejonghe, ben bijna 18 jaar en woon in west vlaanderen,belgie. Ik speel gitaar,mondharmonica,en bijna viool muziekgenre: alles. dit was het zo ongeveer in het kort nu mijn vraag: ik heb sinds kort eens gespeeld op een kennis haar viool,en ik moet zeggen dat het me wel iets zegt,en dus graag zou beginnen spelen,nu kan ik een viool kopen,maar er is een probleem,en ik zou willen weten of dat gemakkelijk te verhelpen is of niet : iedere keer als er nieuwe snaren opliggen,rafelt de ene snaar langzaam uit,de snaar knapt dus niet,ze rafelt uit,zelf denk ik aan een braampje ergens,maar ik weet natuurlijk niets van violen af, ik hoop dat jullie me kunnen helpen, mvg,kjelly
Hoi Kjelly! Welkom op het forum. Is het telkens dezelfde snaar die uitrafelt? Versta je onder uitrafelen het uit-rekken of kapotgaan van de omwinding? En waar treedt die beschadiging op, bij de kam, of het kielhoutje, strijkvlak of waar je je vingers neerzet? Wel een hoop vragen, maar er is vanalles mogelijk.
dankjewel wel, bij de kop,waar je de snaren stemt en ja, hoe moet je dat nu uitleggen, het is inderdaad iedere keer dezelfde snaar, en ze ontrafelt, de omwinding gaat kapot, waardoor de snaar kapot gaat.
Tussen de kop (krul genaamd) en de hals bevindt zich een verdikte overgang (kielhoutje) waar 4 gleufjes inzitten om elke snaar over de toets te verdelen. Als telkens dezelfde snaar dit probleem vertoont, zou in zo'n gleufje misschien een te scherpe hoek of rand kunnen zitten. In dat geval zou de oplossing bij de vioolbouwer liggen.
Het is gebruikelijk die sleufjes met wat grafiet te voorzien, wat als een soort smering fungeert bij het stemmen. Eerst de snaren losmaken, althans zo veel los dat je er bij kunt. Dan even met een potlood er overheen 'schrijven' is voldoende. Het kan echter ook zijn, dat het betreffende sleufje te diep is, waardoor de snaar vastloopt op de omwikkeling.
Wordt grafiet behalve om de smerende werking ook vanwege de kleur gekozen op die plaats? Ik heb omdat ik een lichtgekleurd instrument heb, mijn stemsleutels wel eens behandeld met zelfgemaakte talkpoeder*. Dat werkte perfect. *Talkpoeder is gemalen speksteen/steatiet. Heeft hardheid 1, is eenvoudig met schuurpapier tot een fijn soort poeder te vergruizelen. Ongeparfumeerd!
Ik ken de toepassing van grafiet ook op de (cello)kam en daar is de kleur geen goede camouflage. Bij een benen kielhoutje zie je de grafiet mogelijk wel, hoewel de snaar er weer overheen gaat, dus valt het vermoedelijk wel mee. Talkpoeder zal denk ik ook goed gaan. Is niet echt hard. Maar of je dat op je stemsleutels moet gebruiken weet ik niet. Ik heb het nooit gebruikt voor stemsleutels. Daar gebruik ik meestal óf zeeppoeder (afgeschraapte deeltjes van een blok 'groene zeep') óf krijt al naar gelang het gewenste resultaat: krijt meer wrijving, zeep minder. Die talkpoeder mag volgens mij ook nog wel geparfumeerd zijn, als on-geparfumeerd moeilijk te krijgen is. Die geur gaat er na verloop van tijd toch wel af. Frits
Eén van de stemschroeven liep te schokkerig en na mijn tevergeefse zoektocht in huis naar het bruine stiftje van Hill, leek me dit voor acute gevallen een goed alternatief. Dat speciale stiftje kan ik trouwens in De Winkel op deze website niet terugvinden. Verkopen jullie dat niet of zie ik iets over het hoofd? Ik ben altijd zo wantrouwig dat als iets geparfumeerd is, dan weet je nooit wat er nog meer aan toegevoegd is. Een ruw stuk speksteen is natuurgetrouw en onbedorven.
Ik heb dat rafelen ook wel eens gehad. Even naar de vioolbouwer geweest, die heeft de boel bijgeveild, omdat het randje te scherp was. Inderdaad ging er ook een laagje grafiet (gewoon van een grijs potlood) in het geultje. Maar als je dit zelf gaat doen: wel de snaren een voor een loshalen, anders heb je kans dat de stapel omvalt als er te weinig druk is. Succes!
In "de Winkel" (mijn winkel) die overigens losstaat van strijkersforum is het stiftje vanaf heden te vinden onder: http://strijkers.net/index.php?main_page=product_info&cPath=147&products_id=1275
Ja, dat is zo, mits de sleutels in principe goed zijn ingepast. Zijn de sleutels slecht ingepast, dan kan het aanbrengen van de pasta ook averechts werken.
Dan zou de tekst: "De bekende sleutelpasta (sleutelzeep) van Hill, waardoor stemsleutels (stemschroeven) soepeler draaien." aangepast moeten worden, want deze suggereert dat de pasta alleen helpt bij te stroef draaiende stemsleutels. Het doet kennelijk meer. Dat is ook wat mij bij stond. Frits
Dergelijke info werkt in de hand dat ook strijkers met slecht ingepaste sleutels het gaan gebruiken en het dan alleen maar erger maken. Er is dus over nagedacht!
't Is maar hoe je het bekijkt! Er zou ook kunnen bijstaan: 'niet geschikt voor slecht passende sleutels'" en dan wel vermelden dat ook te soepel lopende stemsleutels er baat bij hebben. Met die informatie erbij, verkoop je het spul ook aan de groep met te soepel lopende en goed passende stemsleutels. Frits
Dat kan ook, maar wie weet dat zijn sleutels slecht zijn ingepast? Jij kunt dat wellicht wel beoordelen, maar de gemiddelde strijker ziet dat niet zomaar. Het is dus inderdaad maar hoe je het bekijkt en men kan mij altijd bellen voor een advies; dat is beter dan gezeur achteraf bij onze "klantenservice" Overigens: op het etiket staat al jaren niet mis te verstaan "A composition for pegs which have ceased to run smoothly" en "To be applied sparingly"
In dat geval is er maar een conclusie mogelijk: "alleen voor stroef lopende sleutels toe te passen." is immers 'niet mis te verstaan'? Maar geldt ook hier dan niet evengoed dat de sleutels dienen te passen? Een stroef lopende sleutel kan het gevolg zijn van een slechte passing omdat hij dan nét even ergens méér klemt dan elders. Breng je dan wat 'peg-dope' aan zal er minder wrijving zijn op dat ene plekje, maar de rest gaat nog veel soepeler dan voorheen, zodat het probleem alleen maar erger wordt. Is de enig juiste oplossing dan niet: zorg dat de stemsleutels goed zijn ingepast? Frits
Perfect ingepaste sleutels is het ideaal. Maar zoals met veel idealen, je bereikt ze niet altijd en sleutels slijten en sleutelgaten slijten langzamerhand en het perfect ingepaste stuk raakt op een gegeven moment het deel van de kop waar het perfect in paste niet meer; de conus van de sleutel en het sleutelgat worden van lieverlee op den duur licht trompetvormig en de sleutel schiet steeds vaker los Ook een probleem zijn de sleutelgaten die bij geleidelijk krimpen in doorsnee licht eivormig worden, evenals sleutels die ook in doorsnee een beetje eivormig worden. Tot op zekere hoogte is sleutelpasta een beetje in staat dit a.h.w. uit te vlakken, maar wanneer het te erg wordt werkt het juist averechts.
