Violen met deze kwaliteit afwerking hebben meestal geen ingelijmde basbalk, hoewel er hier van basbalk maar in zeer beperkte mate sprake is.
Heb je dit wel vaker zo gezien? De basbalk is heel kort en dus ingelijmd. In het onderste deel van het blad zit geen basbalk, daar is de middennaad open.
Je kunt je hier helemaal op uitleven: Zangbalk wegschaven, dikteverdeling op het blad aanbrengen nieuwe zangbalk (met de juiste dimensies) aanbrengen bovenblad weer oplijmen naad: passend stukje inlijmen ik heb ze wel vaker gezien. Ze knappen aanzienlijk op als het blad dunner wordt gemaakt. Ik heb wel diktes van 8 tot 10 mm gemeten in het midden! Dat komt natuurlijk nauwelijks in trilling.
Frits, wat bedoel je met "naad: passend stukje inlijmen" Zoals het er nu uitziet kan ik er alleen maar wat lijm tussendoen en aan de binnenkant er een paar patches overheen lijmen. Het zit overigens nog naast de middellijn.
Je kunt in de scheur een V-groef aanbrengen en een passend stukje Fichte met dezelfde V-groef erin lijmen. Dat is dan wel heel erg netjes gerepareerd. Maar ik denk dat opvullen met lijm in dit geval ook wel volstaat. Met een paar versterkingen er op gelijmd blijft het vermoedelijk wel zitten.
Naad/scheur weer dichtlijmen, vlak schaven/schrapen op het gescheurde gebied, houten blokjes over de scheur lijmen en diamantvormig wegsteken. Of je dan nog zin hebt om het hele bovenblad te opnieuw op dikte te brengen en een basbalk in te lijmen is hoofdstuk 2. Meestal is dit soort violen dat niet echt waard, maar je kunt het ook als oefenstuk beschouwen. Een stuk in de scheur lijmen lijkt mij hier onzin, maar van een foto is dat nu eenmaal niet eenduidig vast te stellen. Wellicht moet de tipgever uitleggen waarom hij dat hier wil. (Ik miste de uitleg tijdens het schrijven, maar ik blijf het onnodig vinden)
Frits, Bert, bedankt voor de suggesties. Ik zie het als een oefenproject. De viool heeft me een paar tientjes gekost en emotionele waarde is er ook (nog) niet Is ga eerst eens bekijken hoe ik de barst het beste kan repareren, de basbalk is een tweede. Dunner maken van de bladen laat ik denk maar zitten. De halshoek is een veel grotere uitdaging. De toets was tot m'n verbazing zwart geverfd sparrenhout, niks hardhout. De viool is denk ik gelakt met de toets er op. Onder de toets zit n.l. nog ongelakt hout. Voor "de sloop" heb ik nog even een foto gemaakt van de complete set.
Als de uren niets kosten en je hebt tijd genoeg, is het leuk om later te kunnen luisteren wat het effect is geweest van al die inspanning. Het bovenblad dunner maken geeft het grootste effect. Ja, zal ook nodig zijn.
Ik denk inderdaad ook niet dat er al eens eerder aan de viool is "verbouwd". Dus de toets zal wel "af fabriek" zijn. Met de oorlog bedoel je de WO I neem ik aan? Ik schat dit in als Duitse massa productie van eind 19e eeuw. Als je van je baas alvast van je pensioen mag genieten dan kan je natuurlijk de hele dag tv kijken en koffie drinken. Maar ik heb vier viool-projecten onder handen waar ik af en toe aan werk. Ik hoef er niet aan te verdienen en als een keer iets mislukt, who cares ?
Inderdaad voor WO I, koopsom naar schatting tien gulden, al moest een arbeider daar destijds nog heel wat peentjes voor zweten.
Inderdaad. Complete outfits voor $15 in 1903. En dat was dan de betere kwaliteit afgewerkt met ebbenhout.
Dat "goedkope" is natuurlijk ook maar betrekkelijk. De Sytsma viool van mijn vrouw had in 1943 volgens de overlevering een nieuwprijs van 350 gulden. Dat lijkt weinig maar is naar koopkracht gerekend nu bijna 5000 gulden of 2268 euro. Niet iedereen kon zich in die tijd een viool van 350 gulden veroorloven.
De gulden was in 1903 nog wat meer waard, in 1909 kon je voor 4000 gulden een grachtenpand kopen in Amsterdam.
Basbalk? -balkje! Ik vond het afwerkingsniveau van de binnenkant ook niet denderend. Ik heb zelf nog zo'n viool van mijn pake, die ligt nu in het hok. Hoge gevoelswaarde, maar ook die wordt met het klimmen der jaren minder, je ziet telkens duidelijker dat het eigenlijk helemaal niks is, zo grof gemaakt. De zangbalk van deze viool is gewoon uitgespaard uit het bovenblad. Pake speelde viool op bovenzalen en in gelagkamers, dus ja, erg kritisch was het publiek niet, hooguit op de kwaliteit van het bier, de beerenburg of de dienstertjes. Ik ben benieuwd of je nog van van deze viool kunt maken!