http://www.wimscherpenisse.nl/positiew.htm Bovenstaand stukje heb ik van internet geplukt. Tot lering ende vermaak! Groet, Hans
Vermaak kon het bij mij niet oproepen. Het geeft wel de situatie weer waarin middelbare schoolleerlingen verkeren: dubbele eisen omdat er 2 opleidingen door elkaar lopen die niet op elkaar afgestemd zijn. De opluchting aan het einde van het verhaal is begrijpelijk.
Heb het hele verhaal aandachtig doorgelezen en kwam tot de conclusie dat er geen enkele keer een positief woord werd gesproken over het vioolspel van de leerling. Aan het eind is er mogelijkheid tot speculeren wat daar nu de oorzaak van zou kunnen zijn. Mijn speculatie is: de heer K. had een ongeneeslijke en daardoor dodelijke ziekte waarmee hij zat te worstelen. Een acceptatieprobleem, daarna de verwerking van dat feit. Soms zijn er redenen voor iemands gedrag, redenen die niet altijd bekend zijn of die de betrokkene niet aan iedereen vertellen wil. Laten we eens aannemen dat de heer K. dit allang wist en aanvoelde, al vóór juni. Ik weet ook niet of het verhaal op waarheid berust of een fantasie is, maar het zou evengoed echt gebeurd kunnen zijn. Zou de oplossing hier niet zijn geweest om in gesprek te gaan met de heer K.? Al die negatieve kritiek werd in het verhaal nooit tegen gesproken door de ik-figuur, de leerling. Dat zou dan als een bevestiging kunnen worden opgevat door de leraar. De opluchting waar Rebecspeelster het over had, zou dus tweeledig kunnen zijn: voor zowel de leraar alsook voor de leerling. Frits
