Naast mijn C.F.Hopf, heb ik nog drie violen plus een altviool. Over het algemeen te karakteriseren als impulsaankoop. Behalve de altviool, want die heb ik een kleine vijftig jaar geleden in bruikleen gekregen. Maar tot op heden vond ik niet de tijd het ding te retourneren Zo nu en dan speel ik wel eens op mijn 'reserveviolen'. Zo ook vanavond. Op een onmiskenbaar Duitse viool met zelfs een etiket. Geen Stradivarius ditmaal, maar een Mathias Müller/Mittenwald/1913. For what it's worth. Aangezien ik (subjectief) meende een lichte klankverandering te horen, heb ik de viool maar eens goed bekeken. En ik meen in het bovenblad een scheurtje te zien, ongeveer naast de snaarhouder. Iets van circa zeven centimeter. Het kan ook een in het verleden gerepareerde scheur zijn, maar ik vrees dat ik dan te hoopvol ben. Ik kan de viool natuurlijk laten repareren, maar het is de vraag of de kosten daarvan opwegen tegen de waarde van het instrument. Niet dat ik daar nou de schatten van Peru voor heb neergelegd, maar toch. Dus alvorens ik morgen gelijk naar een vioolbouwer hol, is door de deskundigen hier GLOBAAL aan te geven wat een dergelijke operatie gaat kosten? Want ik neem aan dat het bovenblad moet worden verwijderd :/ Alvast mijn dank. Ronald
Ook gerepareerde scheuren kunnen weer open, zo leert de praktijk en ook dan moet de viool open. Zeven centimeter is riskant, daar moet je niet te lang mee wachten. Een beetje afhankelijk van de mate waarin na reparatie geretoucheerd moet worden: 300-450. Een algemene opmerking: reparatiekosten van scheuren in instrumenten waarvoor een kostbaarhedenverzekering is gesloten kunnen daarop in bepaalde gevallen worden verhaald.
Als je een beetje kundig bent; waarom niet zelf de viool openmaken en repareren? Op internet staan genoeg handleidingen om dit te doen. En als het een goedkoop instrument is zou ik het zeker zelf doen. Met een spiegeltje kun je kijken of de scheur al gerepareerd is door te zien of er blokje zitten.
Een viool voor de eerste keer ontdoen van haar 'dak'? Dat moet je toch minstens één keer gedaan hebben aan een flut instrument of VSO, om te weten wat er allemaal mis kan gaan. Daarnaast moet je speciaal gereedschap hebben en precies weten waar je niet beginnen moet. Wanneer het mis gaat heb je er meteen een aantal scheuren extra bij of een deel van je bovenblad is achter gebleven aan de krans. Hoewel de genoemde prijzen door Bert indicatief zijn, moet men ook beseffen dat er een groot afbreukrisico mee gepaard gaat: bij een kostbaar instrument mag er eigenlijk niets mis gaan. Dat heeft zijn prijs. Is het blad er eenmaal af en de scheur gerepareerd, dan moet het er ook weer op en liefst onzichtbaar: dus weer net zo als het zat. Soms moet er dan geretoucheerd worden en dat is een tijdrovende zaak.
Nog afgezien van het feit dat het advies van Chris geen antwoord op de vraag was, vind ik het ook geen goede raad aan iemand die wellicht helemaal niet van plan is een viool zelf te openen en al helemaal niet vaker dan eenmaal. Tenzij je gereedschap kunt lenen (en dan met name de lijmklemmen die je nodig hebt bij het weer dichten van het instrument, reparatieklemmen om de scheur te dichten, de juiste klemmen voor het vastzetten van de blokjes en het juiste retoucheermateriaal) zou het dan ook een hele investering voor eenmalig gebruik zijn. Maar het belangrijkste is dat het ook na het openen en sluiten van intussen honderden instrumenten, ik het nog steeds een spannende klus vind waarvoor je alle intussen opgedane vaardigheden en inzichten moet aanspreken. Verder is er uiterste concentratie nodig. Als slotopmerking: soms heb je geluk en vliegt het blad er als het ware af, soms zit het blad moervast of deels moervast omdat de (vorige) bouwer of reparateur veel te "dikke" lijm heeft gebruikt op het bovenblad.
Iedereen bedankt voor de nuttige adviezen. En mede in verband met het feit dat ik ter wereld kwam met twee linkerhanden (en daar is sindsdien weinig ten goede in veranderd) peins ik er niet over een bovenblad van een viool te halen. Zelfs al weet ik, in theorie dan, hoe dat moet. Blijft dus de afweging of ik, gelet op de waarde van de betrokken viool (circa € 1.000), de reparatiekosten er voor over heb. Aangezien ik niet weet of ik snel tot een beslissing kom, heb ik de snaren maar losgedraaid :/ Ronald
Ik denk dat een verzekeringsmaatschappij bij een kostbaarhedenverzekering altijd reparatiekosten zal betalen en niet alleen in bepaalde gevallen. Je hebt zo'n verzekering namelijk voor dit soort gevallen afgesloten! De reparatiekosten zullen vast en zeker lager uitvallen dan de kosten voor het vervangen van de hele viool. :|
@Liuwe, Verzekeringen betalen, afhankelijk van de lijst met uitsluitingen die ze hanteren, schade aan instrumenten in het kader van kostbaarhedenverzekeringen practisch altijd uit. Maar wanneer er b.v. geen sprake is van een incident, maar van geleidelijke achteruitgang is het nog maar de vraag.
Stokken zijn opnieuw te beharen. Maar ...... is het niet mogelijk om de beharing van de stok om te draaien, zodat je kan spelen met het oppervlak dat nog nooit gebruikt is?
Alleen in theorie. In de praktijk gaan bij het omdraaien (voorzover al mogelijk) zoveel haren verloren dat je te weinig overhoudt. De haren zijn vervolgens niet meer goed in de vorm van een mooi "lint" te krijgen. Tenslotte draaien haren tijdens het strijken in wisselende hoeken op de snaar een beetje alle kanten op, zodat het gelijkmatig slijten aan een kant een illusie is. Belangrijkste overweging is wellicht een van kosten: het beharen bestaat voor een groter deel uit arbeid dan uit materiaal, aangenomen dat de viool/stokkenbouwer zijn haren per kilo bij de haarleverancier koopt, hetgeen meestal toch wel het geval zal zijn.
Dat heet toch binnenstebuiten? Als ik mijn sokken achterstevoren aantrek, ontbreken de gaten om mijn tenen in te steken.
