Spanning Strijkstok.

Wat is eigenlijk de juiste spanning die op de strijkstok moet worden gezet, en is deze te meten, dus bijvoorbeeld afstand tussen haren en stok.
Soms heb ik de indruk dat er maar wat wordt aangerommeld en dat iedereen naar eigen inzicht de spanning op de stok zet.
Bij sommige top violisten zie ik soms een top spanning van de stok, bij andere weer niet, maar is er ook een algemene richtlijn voor, graag zou ik dit vernemen van mede Forumleden.

 

De algemene vuistregel is dat er een gewoon potlood tussen de stok en het haar past (in het midden) Ik denk dat de meeste spelers op gevoel spannen en er eigenlijk niet over nadenken.

 

Het potlood of een kinderpink is een vuistregel, maar de ene stok heeft meer "bocht" dan de andere en ook spelers, genres en speelstijlen vragen verschillende "spanningen"
Al met al geen probleem waar je je in het algemeen erg druk over hoeft te maken.

 

Ja ik zag Shlomo Mintz met het Limburg Symphony Orkest het Vioolconcert no. 1 van Paganini spelen en ik dacht te zien dat hij een flinke spanning op de stok had staan.
Hij speelt dit werk op Il Cannone van Paganini en het kan suggestie zijn maar ik vond het toch wel erg mooi klinken op dit instrument.

 

Oké weer wat geleerd, bedankt voor de uitleg.

En vroeger op aanraden van de lerares driemaal per week de stok harsen, ik deed dat als kind heel erg dik de wolken hars vlogen bij het spelen om mijn oren, en dan op aanraden van mijn lerares na het spelen de snaren schoonmaken met au de cologne, want anders gingen ze knerpen, dit moest wel voorzichtig gebeuren want anders kwamen er spatten au de cologne op je lak en dat mocht beslist niet gebeuren, dus deed ik eerst een zakdoek onder de snaren, een heel gedoe was dat allemaal.
En beslist geen hars op je lak laten zitten natuurlijk zei ze want daar krijg je een zwarte viool van en dat wil je toch zeker niet, nee ik wilden geen zwarte Viool ik had ze wel eens gezien die zwarte Violen die nooit schoongemaakt waren door vieze violisten, dus ik maar poetsen want ik was een schoon jongetje.

 

Ik hanteer als vuistregel dat de afstand van het haar tot de stang van de strijkstok ongeveer even groot is als de dikte van de stang. Afhankelijk van het te spelen stuk kan je dan kiezen voor een wat hogere dan wel lagere spanning.

 

Ik heb niet echt een vuistregel.
Is meer een gevoel.waar ik wel opletten is dat bij het strijken de haren absoluut niet de stok raken.
En ik draai de stok flink op.
De spanning moet prettig zijn.
Oude haren zijn meer uitgerekt en dus is er dan meer ruimte tussen haren stok.
Wisselende luchtvochtigheid geeft ook verschillen .

 

Volgens mijn celloleraar (is het voor cello ook anders?) moet je middenin de haren nog redelijk gemakkelijk tegen de stok kunnen drukken.
Zelf draai ik tot ik ineens meer weerstand voel. Dan zit ik goed.

 

Luchtvochtigheid speelt een enorme grote rol. Heb eens tijdens een huisconcert gedurende een bloedwarme zomeravond na een paar regels moeten stoppen omdat het haar zoveel vocht opzoog uit de lucht dat alle spanning verdween en ik er niet aan ontkwam de stok flink op te draaien. Het hangt er ook vanaf wat voor stuk je speelt. Op een gegeven moment krijg je er wel gevoel voor. Te strak maakt de stok te stug en te slap geeft te weinig bite. Ik heb een lichte en een wat zwaardere stok. Dat maakt ook nog uit.

 

Ik ben niet bekend met cellospel, maar kan me wel indenken dat het voor cello anders is. Een zwaardere stok. Bovendien strijken jullie meer in een vertikaal vlak dan wij violisten. Dat kan ook nog wat uitmaken denk ik zo.

 

Bij solisten zie en hoor ik (ook als ze het toelichten) dat persoonlijke voorkeuren meespelen.
Een strijkstokkenbouwer zei in een workshop: niet meer spanning dan nodig.
Mijn lerares zei jaren geleden, toen ik solostukken van Bach studeerde, dat in die stukken de haarspanning wat omlaag mag, om de akkoorden goed te kunnen spelen (dat was bij barokinstrumenten gemakkelijker, maar met moderne instrumenten / kammen kun je het benaderen door je spel en wat lagere spanning op de stok).
Mijn voorkeur: niet al te strak.
Uitgangspunt kan zijn: zie #2 en #3.

 

Frits,
Kan ik hieruit de conclusie trekken dat; als je dus de spanning verlaagd, je minder hard hoef te duwen voor het zelfde resultaat? Of zelfs deze conclusie: als de boog te strak gespannen is, speel je als vanzelf te gespannen?

(Ik zit namelijk met een blessuren aan mijn rechter schouder door te krampachtig spelen en kan elke vorm van verbetering gebruiken m.b.t. soepeler spelen.)