Symmetrie van het achterblad

Discussie in 'Viool' gestart door Sibelius, 7 jan 2010.

  1. Sibelius

    Sibelius

    Lid geworden:
    31 jul 2008
    Berichten:
    75
    Een fris nieuw topic! Een tijdje geleden heb ik drie posters van de Strad ontvangen.
    (met dank aan PeterN). Ik ben nu bezig de curven van deze violen in de computer in te voeren.
    Wat meteen opvalt is dat de dwars-curven van deze klassieke Italiaanse violen niet symmetrisch zijn. Bij het bovenblad kun je veronderstellen en verwachten dat door de druk van de kam en het kantelpunt van de stapel het blad aan de bas-kant lager komt te liggen dan aan de treble-kant, maar kan dat ook bij een achterblad??
    Mijn vraag is: kan het ook expres zo gemaakt zijn? Dus een achterblad dat over dwars niet symmetrisch gesneden is.
    Sibelius
     
  2. Sibelius

    Sibelius

    Lid geworden:
    31 jul 2008
    Berichten:
    75
    Hieronder een plaatje van wat ik bedoel.
    Het betreft dat dwarsdoorsnedes van het achterblad van een viool van Joseph Guarneri Filius Andrea (ca. 1705)
    Je ziet de vijf dwarsdoorsnedes. De curven zijn getekend tot het diepste punt in de zgn. hohlkehle. (gootje aan de rand van het blad) De linkerkant is de kant van de stapel. Deze zijde is beduidend hoger dan de rechterkant. De bovenste stippellijntjes die je rechts ziet zijn gespiegeld overgenomen van links om te laten zien hoe groot het verschil is.
    Mijn vraag is: kan deze vervorming aan het achterblad door de tijd zijn ontstaan of is dit door de vioolbouwer zo geconstrueerd?

    [​IMG]
     
  3. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.276
    Homepage:
    Dat is grappig!
    Kijk eens op mijn site, onder isohypsen, 3e alinea!

    Frits
     
  4. Sibelius

    Sibelius

    Lid geworden:
    31 jul 2008
    Berichten:
    75
    Hier zie je een scan van de dwarsdoorsnede van een viool van Guarneri "del Gesù" 1735 ter hoogte van de bovenste hoekklosjes.
    [​IMG]
    Ik fixeer dat plaatje in het computer programma Adobe Illustrator en trek het over met het zogeheten 'Pen Tool' Dat doe ik vanaf de centrumlijn tot in het diepste punt van de glooiing naar de rand toe. ( de zgn. hohlkehle)
    [​IMG]
    Dan teken ik er een kader omheen voor de vaststelling van de breedte van de viool op dit punt en de hoogte van de welving op het centrale middenlijn.
    Wanneer je dan de linker en rechterhelft op elkaar legt zie je heel duidelijk de afwijking van de vorm ten opzichte van elkaar. De linkerkant (zangbalk) is dus een stukje lager dan de rechterkant.
    [​IMG]
    Je zou dat verschil eventueel kunnen middelen en dan heb je een loepzuiver malletje voor de bouw van je Guarneri 'del Gesù kopie' 2010. Wanneer je dit malletje vanuit Adobe Illustrator print op een stevig stuk papier dan is dat zeer bruikzaam.
    [​IMG]
    Frits, je vertelt op je site dat vermoedens bestaan dat een afwijkende symmetrie bewust werd geconstrueerd door klassieke vioolbouwers. Ken jij daar voorbeelden van in de literatuur van de vioolbouw?
     
  5. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.276
    Homepage:
    Of die asymmetrie in het welvingspatroon bewust werd geconstrueerd is de cruciale vraag en zo heb ik het ook geformuleerd op mijn site: "Niet altijd werd symmetrie toegepast, ook bij de instrumenten van de meesters komt juist asymmetrie voor. Of dat oorspronkelijk ook zo is geweest blijft de vraag, omdat er soms door de eeuwen heen toch vervorming is opgetreden."

    Dat betekent dat asymmetrie voorkomt, gebaseerd op hoe de instrumenten er nu uitzien. Die afbeeldingen zijn wel ergens voorhanden, zoals je zelf al een CT-scan van een oude meester laat zien. Ook zie je wel eens asymmetrie in de vorm t.o.v. de centrale lijn (bij bladen die uit twee delen bestaan).
    Vervorming door de eeuwen heen is bij de contouren hier minder aan de orde omdat die minder onderhevig zijn aan constante druk dan de welving. Echte literatuur hierover is er bijna niet, de bewering berust vooral op afbeeldingen van de oude meesters.
    Sacconi past zelfs in zijn met gipsafdrukken verkregen positieve afdrukken, correcties toe, omdat hij de asymmetrie toeschreef aan deformatie als functie van de tijd. Hij bracht daarom zelf maar correcties aan, zodat beide helften volkomen symmetrisch werden.

    Frits
     

Deel Deze Pagina