Op mijn website : http://www.fredvogels.nl/nl/manager/72/188 vertel ik een waargebeurd verhaal. De moeite waard denkt voor viooldocenten. Ik ben benieuwd naar de reacties.
Ik heb het gelezen, omdat ik toch wel nieuwsgierig was. Maar is het niet dat beide met een verkeerde instelling bij de vioolles komen. De vader brengt zijn zoon naar een (naar ik aanneem) klassiek geschoolde docent, die ook klassiek les geeft, daarbij hoort houding en dergelijke... Voor de jongen is dit verschrikkelijk moeilijk, want iets afleren is nog veel moeilijker dan iets aanleren. Jammer is ook dat de viooldocent niet eerder ontdekt heeft dat de jongen wel kan spelen, omdat de docent vooral in zijn eigen waarheid (klassieke school) gelooft, tot het einde van het verhaal toch in ieder geval. Van beide kanten dus een verkeerde instap, lijkt me. Ik ben nu eerder benieuwd hoe de docent daarna met de jongen en zijn vioollessen omgaat. Daphne
Je hebt natuurlijk gelijk Daphne. Praktisch gedacht een verkeerde start. Maar dat was ook niet de bedoeling van het verhaal. Wat mij betreft geeft dit verhaal weer, hoe relatief alles is t.a.v. het lesgeven. Je kan met heel veel zekerheid iets vinden en vervolgens wijst de praktijk totaal iets anders uit. Hoe het verder ging? Dat weet ik helaas niet.
Toevallig de mirando familie? Zigeuners spelen altijd op gehoor, noten kunnen ze vaak niet lezen, hoeft ook niet, 1 keer voorspelen en het zit erin