Tips gevraagd voor leuk vioolboek voor een meisje van zeven jaar

Mijn dochter wordt 26 april 7 jaar en vroeg om een vioolboek. Ze had het boek van de Pirates of the Caribbean gezien en vindt de piraat grappig en vroeg of ze dit mocht hebben voor haar verjaardag. Nu vraag ik me af of dit een boek is voor haar...

Weet iemand een boek wat een succes is (of was) voor een kind van die leeftijd? Ze heeft nu twee jaar vioolles.

Bedankt voor je reactie!

Irene

 

Het ene kind speelt na 2 jaar amper een noot zuiver terwijl het andere kind sonates van Bach speelt...kortom dat is erg lastig aan te geven.

Ik zou contact opnemen met de viooldocent die kent vast de nodige boeken voor het niveau van uw kind. Pirates of the Caribbean zijn ritmisch best lastige stukken maar misschien is uw dochter ritmisch juist heel sterk en kan ze dat goed spelen.

 

Hallo Willeke,

Dank je voor je reactie. Ik heb in de muziekwinkel het boek eens goed bekeken en inderdaad is het nog best lastig, maar wel mooi.
Ik denk zelf dat het nog wat te moeilijk is. Blijft dus nog even op het verlanglijstje staan, voor later.

Maar ik kon in de muziekwinkel (met toch flink veel bladmuziek voor viool) niet echt iets leuks vinden wat wat eenvoudiger was. Zelf speel ik ook viool, dus kan dat best aardig beoordelen.
Dus weet iemand misschien nog een titel, wat ik kan bekijken?

Gelukkig (voor onze oren) speelt ze wel aardig zuiver Ritme kan inderdaad soms lastiger zijn, maar als ze de liedjes (her)kent, lukt het vaak prima.

Irene

 

Violin fun of More violen fun (Nico Dezaire)
Pop en folk (Jos van den Dungen) hoewel dat boek iets moeilijker is.

 

Dank voor je reactie!

 

Fast Forward is ook erg leuk!

 

Dank je Anouschka.

Nu voor haar verjaardag heb ik haar maar een muziekschrift gegeven. Ze schrijft haar lievelingsliedjes erin. Erg leuk:


De boekentips bewaar ik voor als ze haar zwemdiploma heeft. Hopelijk ook binnenkort...
Dan heeft ze ook zeker een cadeautje verdiend...

Groetje, Irene

 

Héél leerzaam Irene!!
Onze jongste dochter kreeg met haar 5 jaar vioolles. (ik heb haar tijdelijk laten stoppen, overgang naar gr 3 en 2 keer per week zwemles. Het werd wat teveel. Maar volgend schooljaar begint ze weer. Ze is dan bijna 7 jaar)
Zij maakte op les en thuis trouwens ook, zelf haar liedjes dmv ritmekaarten. Dit aan dmv ritmekaarten Van sinaasappel, appeltaart... je kunt ze ook zelf verzinnen. Op een gegeven moment had ze als huiswerk tekeningen te maken van dingendie toen aan de orde waren. (met sint een zak, een cadeautje, een mijter enz. Met kerst kerstdingen) Op les zochten ze de goeie ritmekaarten daarbij en zetten die op meerdere lessenaars naast elkaar. Waarna ze ze gingen spelen. Zo kwamen er echte liedjes uit. Heel leuk vond ze dat!

(en zo kan ik nog wel meer vertellen wat ze deden )

 

Wát een verschil met de generatie die les kreeg uit Crickboom! Irene, wat ziet die notenbalk van je dochter er lief uit!
Die bewaar je toch wel?

 

Nee, met Crickboom is niets mis. Ik heb begrepen dat dat een heel degelijke methode is, helemaal uitgewerkt in een hele serie.. Maar het punt is dat de huidige generatie les schijnt te willen hebben uit gezellig uitziende methodes, leuk met plaatjes enzo. Jij weet natuurlijk wel hoe een bladzijde van Crickboom eruit zag. Dat was gewoon no-nonsense! De cellomethode van Grant heeft ook geen plaatjes en mijn leraar geeft die methode aan volwassenen. Goede methode, maar (bijna) geen kind accepteert die methode. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat de huidige generatie nogal verslaafd lijkt aan beelden, plaatjes en daarop is ingespeeld. We zitten wel meer in een beeldcultuur met al die snelle massamedia dan bijvoorbeeld een halve eeuw geleden of langer. Dat werkt wel door op allerlei terreinen, dus ook de muzikale opvoeding.
Het is nu over het algemeen wat speelser en de ritmekaarten, die werkwijze is natuurlijk ook wel een handig didactisch hulpmiddeltje. En ook in de laatste twintig jaar hebben we als NL een goede reputatie op het gebied van opleiden van bijvoorbeeld violisten (die dus met modernere middelen zijn opgeleid!).

 

Marcelita, natuurlijk bewaar ik die notenbalk! Staat in haar muziekschriftje. Ze heeft nu een nieuw project gestart, die ze "De oefening van Bach" heeft genoemd. Een totaal eigen creatie:
Was duidelijk een schot in de roos, dat muziekschrift.
Bach heeft ze pas geleden ontdekt en ze is fan. Weer eens wat anders dan K3.

De laatste noot was trouwens een g, vertelde ze erbij. Ik zal vandaag eens vragen of ze het stukje voor me wil spelen. Ik denk ook eigenlijk dat het nog niet af is, dus als jullie nu vol spanning zijn over het vervolg, dan zal ik dat tzt posten

Mijn dochter heeft nu het boek van Zo speel ik viool, van Carmen Eberz, zo goed als uit. Ze heeft net geluk gehad dat dat boek net uit was toen zij begon met vioolles. Inderdaad een mooi boek met vrolijke plaatjes, maar wat ik nog mooier vind (en mijn dochter ook) is de cd die daarbij zit. Echt een goede begeleidingscd. Nu zet ze hem gewoon op en speelt hem van het begin tot het eind mee. De pianopartij schijnt ook erg goed te zijn.
Deel 2 is helaas nog niet uit... (Dus Carmen, als je dit leest, we zitten met smacht te wachten!)

Onze dochter is trouwens ook met vijf jaar begonnen (eerder kon niet bij de muziekschool hier, ze zeurde me vanaf drie jaar al de oren van mijn hoofd) en zij hoefde gelukkig niet twee keer per week te zwemmen, Anouschka.

Groetjes, Irene

 

Ja, het vervolg van 'de oefening van Bach' mag je zeker posten! Leuk om een jong kind zo enthousiast bezig te zien zijn met muziek. Dat je dan als jong kind Bach ontdekt Het lijkt mij geen makkelijk stukje met die drie kruizen die ze genoteerd had. Hoe klonk het stukje?
Duidelijk is wel dat de vioolmethode goed is aangeslagen, alleen zal ze nu dus moeten uitwijken naar een ander boek als Carmen niet héél snel het volgende boek in de schappen krijgt.

 

Dat valt wel mee denk ik, volgens mij begon de vioolmethode waar ik het eerst uit speelde ook met drie kruizen (Speel Viool)

 

Er was ook niets mis met het leesplankje van aap, noot, mies en toch zou elke ouder zijn kind van school halen als de basisschool daarmee aan zou komen. Nieuwe inzichten en moderne mogelijkheden (cd) worden benut om dingen sneller en beter aan te leren.

Een paar jaar geleden begon in dit dorp een Belgische docente met een lespraktijk gestaafd op Crickboom. Binnen 2 jaar was ze weg....je vraagt je af waarom....

 

O, wacht even, nu gaat bij mij een lampje branden...
Als je op de A en E snaar je eerste stukjes krijgt, ben je al gauw stukjes in toonladder
A aan het spelen. Drie kruizen dus.
Gek eigenlijk dat ik toch weer even reageerde vanuit mijn pianoverleden. En dát terwijl ik nu toch al wat jaartjes cello speel. Met cello krijg je bij Grant dus stukjes met de bovenste snaren D en A en worden het stukjes met twee kruizen. Zo krijg je het soort klinkende stukjes dat op de piano in C wordt gespeeld.

Ze was vast teleurgesteld dat niemand ouderwets degelijk viool wilde leren.
Misschien was ze niet zo jong meer?

 

Wat dat betreft loopt de vingerzetting bij cello nog net ietsje anders dan bij viool. Omdat het in het begin moeilijk is om de 2de en 3de vinger verder uit elkaar te zetten dan de 1ste en 2de, krijg je direct meerdere kruisen aan de sleutel. Mijn moeder die vroeger de stukjes meespeelde op de piano vond dat aanvankelijk ook zo vreemd.

 

Ze tekent inderdaad drie kruizen omdat in haar lesboek vaak ook drie kruizen staan. Ze probeerde die stukjes ook op de piano te spelen en dat lukte niet (zo, de rook kwam uit de oren!) en moest ik uitleggen hoe het werkt. En nu heeft ze ook stickertjes op de pianotoetsen geplakt om daar dezelfde noten snel te kunnen vinden (dus de Cis, Fis en Gis en dan verder niet niet verhoogde noten bij deze vingerzetting). Nu kan ze haar stukjes uit haar vioolboek ook op de piano spelen. Tip voor je moeder, Rebecspeelster?

Marcelita, het stukje klonk, ehhh, bijzonder? Maar het was ook inderdaad nog niet af hoor, we mochten niet ongeduldig zijn, vond ze.

En ik heb Carmen vanmorgen ook maar een mailtje gestuurd. Op haar site staat dat het in mei 2014 uit komt, dus wie weet...

 

Het zou wel mooi uitkomen als het tweede deeltje inderdaad in mei uit komt Maar het derde deeltje staat gepland op 2016, dat gaat met die ijverige dochter van jou wat worden.....Hopen dat deel 2 heel dik is met heel veel extra werkjes...
Wel erg leuk dat ze lekker aan het experimenteren is met nootjes op papier zetten en dan spelen. Mogelijk dat deze aantrekkelijke lesmethode kinderen daartoe ook uitlokt.

 

Het is ook zeker wel de juf die haar stimuleert! En ze heeft een mama die af en toe ook haar liedjes die ze op school leerde uitschreef in noten, als ze dat wilde spelen op haar viool. Zo heb ik nu best een leuke verzameling van (ook modernere) kleuterdeuntjes trouwens.
Heeee, is hier misschien een pianist die een mooie begeleiding kan bedenken en spelen? Dan kunnen we zelf een leuk kinderboek maken..............

Irene