Wat wordt precies bedoeld met 'het laten liggen van de 2e en de 3e vinger in combinatie met het vrij neerzetten van de 1e vinger'(Zwartjes, deel 1, p. 51)? Wat is het voordeel van het laten liggen? Is dit iets dat moet of gaat het om mogen? Janneke
Voordeel is dat de vingers al op de goede noot zitten, als je de vingers optilt en daarna weer moet neerzetten dan is het minder zuiver.
Veel logischer lijkt me dat vingers 1 en 2 blijven liggen in combinatie met een vrij te bewegen derde vinger. Komt ook veel meer voor en heeft nut bij het bespelen van snelle passages op dezelfde snaar. In sommige stukken daarentegen, kan het van voordeel zijn bepaalde andere vingers te laten staan ook in combinatie met snarenwisseling(en). Ik zou de meest ideale vingerzetting uitpluizen en proberen, eventueel aangevuld met suggesties c.q. adviezen van de docent.
Ik denk dat het gaat over passages die je in barokmuziek en ierse muziek veel tegenkomt, waarbij je twee noten op naast gelegen snaren snel afwisselt. Bijv. als je Advokaatje ging op reis speelt, met op de d-snaar de g en op de a-snaar de b, dan moet je drie keer de g spelen (ad -kaat - ging), en drie keer de b (vo - je - op). Je laat dan beide vingers staan. Of klopt dat niet, want dan beweegt de eerste niet meer vrij.
