Ik wil geen reclame maken en ben ook op geen enkele manier verbonden met oldwood1700, maar het is geweldig spul!
Ga je ook Refractive Ground gebruiken? Ik heb ervaring met Oldwood, maar vind het spul vele malen te duur.
Ja, refractive ground is nu aan de beurt Het is inderdaad niet goedkoop bij eerste aanschaf, maar je kunt er zo'n 3 à 4 violen mee gronden en vernissen, het is heel zuinig in gebruik.
Dus nu is-ie zo mooi gelakt! Is er iets algemeens over te zeggen over wat het met het geluid doet? Speciale klankkenmerken dus door deze combinatie gronden en lak?
Denk dat het eerder gaat om lakkenmerken: de bedoeling is mooi gevlamd hout (Esdoorn!) te laten uitkomen. Dat kan door een speciale combinatie te gebruiken van grondering, sealen en lak.
Hij is nog niet gelakt hoor, het zijn nog steeds de grondlagen. In totaal zijn er 9 grondlagen voor het Esdoorn en 11 grondlagen voor het bovenblad (Spar) En daarna 4 à 5 laklagen. Wat het met het geluid doet weet ik niet, ik heb te weinig violen in handen en te weinig tijd om daarmee te experimenteren en gebruik dus een produkt wat professionele bouwers ook gebruiken.
Mee eens, het ziet er trouwens op de foto erger uit dan in het echt, maar het kan beter, ik ben nog aan het leren Trouwens, mijn grote voorbeeld (Del Gesù) deed het zo....
Dat lijken mij wel héél erg veel lagen. Ik gebruik hooguit twee gronderingslagen en zo weinig mogelijk laklagen. Er zijn bouwers die hun eigen lakrecept hebben ontwikkeld en die kunnen met slechts één kleurlaag uit de voeten! Dat wil zeggen dan is de kleur dekkend én de laag blijft transparant. Want bij zo veel lagen als jij wilt opbrengen is er nauwelijks of geen transparantie meer. Hoe kom je aan zoveel lagen? Is dat het recept van Oldwood? Bedenk dat hoe meer lagen er worden opgebracht er steeds meer massa wordt toegevoegd en die moeten met elkaar allemaal in trilling gebracht worden c.q. kunnen worden. Mijn devies: hoe minder lagen hoe beter het is!
Mij is ooit wijs gemaakt dat het geheim van de klank van Stradivarius en zijn beroemde collega's lag in de bijzondere lak.
Inderdaad een recept van Oldwood... Namelijk: 1 laag gelatine op het Esdoorn 3 lagen gelatine op het bovenblad 2 lagen Italian Golden Ground A 2 lagen Italian Golden Ground B 2 lagen refractive ground 2 lagen Imprimitura Minerale Voor de eigenlijke lak hebben ze het over 3 à 4 lagen, maar ik denk dat ik er een kleurlaag tussen doe. Wat betreft de toename van massa; de produkten zijn zeer zuinig en zeer vloeibaar, een paar druppels (letterlijk) zijn genoeg om een hele viool mee in te smeren, de lagen zijn flinterdun en worden ook niet met een kwast aangebracht maar met een sponsje en met de handen.
Volgens mij is het geheim dat er geen geheim is en dat hij gewoon gebruikte wat er toen beschikbaar en gebruikelijk was.
Ja, dat zou heel goed kunnen! Zo zou je als bouwer ook je concurrentie lekker op het verkeerde been kunnen zetten. Dan gaan ze naar het geheime recept zoeken (of gissen hoe dat zou zijn samengesteld) terwijl jij lekker weet dat het aan de combinatie van andere factoren ligt en daarmee ga jij dan aan de slag. Walter, leuk te volgen hoe jouw instrument zich ontwikkelt en wat erbij komt kijken!
Zoals ik eerder meldde, ik ben bekend met de verwerking van de Oldwood producten. Maar ze hebben vier systemen en er is ook een systeem waar veel minder lagen worden opgebracht. Je brengt inderdaad de lagen met de hand (in een nitrilhandschoen) op en uiterst dun dat is waar, maar alles bij elkaar? Ik kan op hun site niet die vier systemen meer terug vinden, dat hadden ze eerder wel. Je kon dan een selectie maken voor het systeem wat jou het meest aansprak. Is kennelijk verdwenen, om welke reden dan ook.
Dan hebben ze je écht wat wijs gemaakt! Men is er steeds meer van overtuigd dat er -zoals Walter ook al zei- helemaal geen geheim is! Stradivarius en zijn tijdgenoten, waren gewoon vaklieden!
Ja he, verhalen op het niveau van toverdrankjes en geheime recepten gaan er altijd wel in bij de mens. Intussen weet de vakman/vakvrouw wel beter!
Iedereen vergeet dat, ik heb daar al eens eerder op gewezen in een verhaal op dit forum, maar het was de LIJM Stradivarius gebruikte een geweldig goede verbindende lijm, en die lijm was zijn geheim. De trillingen van de bladen en de krans werden niet gehinderd, de onderdelen werden dus als het ware één geheel. De omgebouwde instrumenten waarvan voornamelijk de bovenbladen werden verwijderd klinken dan ook slechter dan de enkele instrumenten die nog in hun oorspronkelijke staat zijn, maar nog altijd beter dan instrumenten die met gewone huiden of beenderlijm zijn gelijmd. Met het sterven van Stradivarius is ook het recept van zijn lijm verloren gegaan.
Inderdaad, de pagina met de 4 systemen is verdwenen.... In ieder geval is het systeem wat ik hanteer er één van. Voor zover ik me herinner is bij alle systemen een eerste laag van gelatine nodig en op het bovenblad is één laag echt niet genoeg. Italian Golden Ground zit ook in alle systemen en bestuit uit 2 produkten. In de bijsluiter staat dan zoiets als "indien gewenst doe een tweede laag". Tijdens het gebruik vond ik één laag (voor zowel A als B) onvoldoende. En dan zit je dus al op 7 lagen voor het bovenblad. Ik weet niet of Refractive Ground in alle systemen zit (volgens mij wel, want het is ook een sealer) dus weer 2 lagen. Imprimitura Minerale is niet 'verplicht', maar ach, waarom niet. De echte lak heb ik nog niet gebruikt, wat ik me wel herinner is dat het toevoegen van een kleur op verschillende manieren kan, twee eigenlijk. Of direct in de lak mengen en dan zou 2 lagen misschien afdoende kunnen zijn, of tussen de laklagen een kleurlaag aan te brengen, een soort glazuur, doorzichtig uiteraard, 'Lake' in het engels. Deze laatste methode vereist dus minimaal 3 lagen. Tel alles bij elkaar op en je hebt je 13 à 14 lagen. (11 à 12 zonder Imprimitura Minerale)
Broodje aap naar mijn mening. Alle Stradivari zijn uit elkaar gehaald om zangbalk, bladdikte, etc aan te passen en daarna gewoon met huidlijm weer in elkaar gezet.
Broodje aap ? Die Violen zijn niet helemaal uit elkaar gehaald, de meeste onderdelen zitten nog vast met de oude lijm, alleen aan de bovenbladen is schandelijk gerommeld.
