Hoi, sommigen kennen al een beetje mijn achtergrond via andere topics van mij. Ik ben dus eind augustus vorig jaar begonnen met viool, van augustus tot januari om de drie weken één uur les, van januari tot mei om de twee weken één uur les en vanaf mei elke week. En in juli en augustus dit jaar drie lessen vanwege de vakantie van de lerares. Van eind september vorig jaar tot begin april dit jaar enkel met zo'n hotelsourdine kunnen oefenen en vanaf april dan ook terug buiten maar blijkbaar klinkt dat dan anders dan wanneer je in een ruimte oefent. Mijn lerares zei dat ik nu ongeveer even ver sta als iemand in Eerste Graad muziek-academie(België) en da's hier drie jaar + een jaar notenleer. Ik oefen echt veel en ga dat nog meer en trager en geconcentreerder doen. Door omstandigheden kan ik het komende jaar me ongestoord op de viool werpen door zes uur per dag in een ruimte ad Academie te kunnen oefenen en ik de theorie ook begin te begrijpen, bv. A is 440Hertz en zoveel meer leuke en interessante dingen naast de notenleer. Maar ik ben het kotsbeu dat ik thuis met een sourdine moet spelen en na 22u00 durf ik zelfs niet meer spelen. Ik heb autisme met als leuke eigenschap dat ik vijf keer sneller denk en informatie verwerk dan de gemiddelde mens en ik ook veel beter hoor en zie. Voor mij klinkt spelen met een sourdine ook al luid. Maar ik ben het beu, ik wil mijn viool echt horen en niet gedempt. Dus dacht ik me een elektrische viool aan te schaffen en ben op de website van Snelviooltje gaan kijken en mezelf ook al geïnformeerd in een winkel en daar kwamen ze af met de Yamaha SV130. Er zijn dan nog verschillende iets duurdere Yamaha's. Wat doe ik nu het best? Blijf ik oefenen met mijn sordine tegen mijn zin of schaf ik me een Yamaha aan en kan ik daar dan echt mee oefenen zoals met mijn akoestische die ik nu heb? Klinken noten dan hetzelfde of zijn ze iets vervormd? En gaan zulke elektrische lang mee want ik oefen dus veel en heb geen zin om er na een half jaar al een nieuwe te moeten aanschaffen. En hoe luid klinkt een hotelsourdine eigenlijk voor iemand anders(niet-autist), kunnen je buren die dan horen of is dat quasi onmogelijk? Ik wist niet waar ik ging staan toen ik vorig jaar begon met viool en heb mijn eigen ook helemaal geen doel opgesteld waar ik volgend jaar wil staan maar een kans om één jaar ongestoord viool en theorie te kunnen oefenen krijg ik nooit meer en de meeste mensen krijgen die niet eens te waar ze van rijke afkomst zijn dus wat zijn jullie adviezen? Groetjes, Guido
Hoi Guido, Ik speel dus cello en heb een acoustische én een electrische cello. Mijn ervaring: het zijn twee geheel verschillende instrumenten, ook al klinkt de e-cello van bridge met nog een holte in het kevlar materiaal niet zo heel electrisch. Als het gaat om allerlei lastige loopjes enzo te oefenen, dan biedt mijn e-cello wel de mogelijkheid om de versterker qua volume zo in te stellen, dat het geluid de kamer niet verlaat. Dat is best behoorlijk laag, als je hoger wilt, is daar de koptelefoon, maar dat heeft zijn bezwaren. Om te beginnen natuurlijk ivm het risico op gehoorschade als je al te hard van stapel loopt. Maar verder: het is gewoon irritant, gewoon niet fijn. Ik had in huis jaren lang als buur een gitariste die ook basgitaar speelde. Electrisch dus en met koptelefoon om ons niet te hinderen. Maar zodra we weg waren, ging natuurlijk wel die koptelefoon eraf, want eigenlijk is dat qua beleving hetzelfde als jouw sourdine. Je wilt het geluid natuurlijk horen, 'vol' dus. Mijn e-cello biedt mij vooral mogelijkheden voor andere muziekavontuurtjes dan het puur klassieke. Het is gewoon een ander in strument, dus lokt dat weer ander soort muziekbeoefening op uit. Niet het spelen van een stukje suite van Bach op de klassieke manier, maar dan heb ik meer zin er een pop-versie van proberen te maken. Kortom: met een e-viool koop je een instrument waarmee je etudes e.d. goed kunt oefenen met zeer laag volume. Daarnaast heb je er een instrument bij die je helpt je vleugels uit te slaan naar andere muziekstijlen die meer geeigend zijn voor eletrsische toepassingen. Verder zijn er nou eenmaal stukken die m.i. alleen acoustisch goed tot hun recht komen (zoals b.v. de suites van Bach).
Dag Marcelita, heb nu een weekje op de muziek-academie geoefend en heb verteld dat ik hoogsensitief ben en autisme heb en heb een ruimte gekregen in een blok die apart ligt van de blok van het secretariaat. Had daar vorig jaar enkele keren een ruimte maar ik hoor dan de mensen de trap op en afgaan, de deuren vh secretariaat open en toe gaan, kortom, veel te druk voor mij. De ruimte die ik nu heb gekregen kan ik elke dag behalve woensdag gebruiken tussen 10-18u en op woensdag van 10-12 en op zaterdag een mogelijkheid voor een ruimte tussen 9-14u. Het verschil met buiten of met sourdine is ongelooflijk. En niemand die me komt storen. Dus ik kan me volledig inleven en oefenen zonder enige spanning en dat is zoveel leuker dan hoe ik het tot nu moest doen. Stukjes vanbuiten leren gaat veel sneller waardoor ik veel meer op de houding en andere dingen kan letten. Nu in het weekend was het met sourdine en ik vind dat absoluut niet leuk meer, snap niet eens hoe ik dat acht maand heb gedaan nu. De E-viool is woensdag klaar en die kan ik dan gebruiken voor strijken en vingers linkerhand en houding te oefenen, oefenen op tempo van een metronoom en de mogelijkheid om via mp3 de snelheid van stukjes te regelen, vooral handig bij folk alhoewel 170bpm al lukt met snaarwisseling. En voor de rest zie ik wel hoe het evolueert met lessen en vooruitgang. Ik ga mijn gehoor alleszins niet opblazen met muziek luid in een koptelefoon. Maar soms heb ik zin om 's avonds laat te spelen/oefenen en soms zin 's morgens vroeg en nu zal dat mogelijk zijn. En welke weg ik er mee uitga, ik heb daar nog geen flauw idee van en dat is nu ook helemaal niet aan de orde. Heb nu meerdere oefenboeken(o.a. folk en klassiek) en die gaan van mi-mol tot mi-groot en dat lijkt me even genoeg op dit moment. De mollen lukken al aardig denk ik maar mijn lerares zal dat morgen al dan niet bevestigen. Vorige zondag wist ik ze nog niet echt staan. Tot een volgende
