Op zolder heb ik de oude viool van mijn opa gevonden en deze een aantal jaren geleden laten opknappen. Ik loop al een paar jaar rond met het idee om er op te gaan spelen, maar het komt er maar niet van. Nu ben ik op zoek naar iemand die me les kan geven. Ik heb nog nooit echt een instrument gespeeld. Dit maakt het voor mij extra spannend of het gaat lukken. Zijn er tips voor mij hoe ik dit het best kan aanpakken. Ik woon in Utrecht. Jozef
Welkom op dit forum, Josef. Je bent lang niet de enige die op latere leeftijd met viool gaat beginnen. Er is jou al een aantal voorgegaan. Om aan een docent te komen... Een goedkope oplossing is een conservatorium student te vragen jou les te geven. Een duurdere oplossing is misschien een docent via de muziekschool . Op dit forum is ook een persoon 'vioollesutrecht'. Nadere informatie te vinden op www.eveliengraat.com
In Hilversum start binnenkort een cursus vioolspelen voor beginnende volwassenen in wijkcentrum De Zoutkeet. De cursus omvat 10 lessen van elk één uur en kost € 149. Na deze cursus is het mogelijk om verder te gaan met privéles. Kijk ook eens op: [website op verzoek verwijderd]
Jozef, naar mijn idee is het "lukken" niet alleen afhankelijk van je leeftijd. Voordat je ermee begint moet je je afvragen waarom je viool wil leren spelen. Een carriere als solo-violist of een plek in een groot orkest zal er niet zo snel meer in zitten. Ben je tevreden met zomaar wat stukjes voor jezelf te kunnen spelen of met een paar anderen in een ensemble of iets dergelijks, dat lukt dan altijd. Tenminste, als je over voldoende doorzettingsvermogen beschikt. Als je echt een muzikaal talent bent dan was je waarschijnlijk al eerder "ontdekt". Het wordt dus hard studeren, noten leren lezen, je muzikale gehoor ontwikkelen, je vingers onder controle leren bewegen om maar wat te noemen. En dan nog, ik denk dat er nooit een moment zal komen dat je zal zeggen: "Het is me gelukt". Je zal steeds je grenzen blijven verleggen en steeds meer willen. Terugkijkend kun je dan wel heel veel geleerd hebben maar kijkend naar andere vioolspelers ben je nooit tevreden als het goed is. Ikzelf ben op mijn 62ste begonnen en nu, na bijna 3 jaar wekelijks een les van 20 minuten gevolgd te hebben aan een muziekschool en dagelijks 2x30 minuten te studeren het hele jaar door, nu ben ik zover dat ik een redelijk geluid uit de viool krijg en een paar niet te moeilijke stukjes van Mozart in de 1ste positie kan spelen. Ik heb alle noten en 3 kruizen en mollen in alle maten gehad. Maar er is nog zoveel meer te leren en vooral mooier te spelen en daarom zijn de vorderingen niet supersnel gegaan, maar het belangrijkste voor mij is het plezier in het studeren. In die zin is het vioolspelen dus "gelukt" en zal het iedereen dus ook jou lukken om viool te leren spelen als je het echt graag doet. Want als het goed is is er op een gegeven moment niets mooier dan een snaar in trilling te brengen en naar de door jou geproduceerde klank te luisteren. Succes met het vinden van leraar en succes met je eerste lessen. ps. Lees ook eens de topic "Absolute beginnersvragen........" van Marleen. Heel onderhoudende gesprekken tussen de dames Marleen en Anouschka over hun beginnerservaringen. Helaas was er hier voor hun "geleuter" geen plek en hebben zij zich teruggetrokken.
Beste Jozef, In aansluiting op het interessante en leerzame relaas van Jaap het volgende. Je schreef dat je een oude viool van je opa op zolder had gevonden. (Doet me aan de Zuiderzee-ballade van Oetze Verschoor en Sylvaen Poons denken: Opa kijk ik vond op zolder, foto's van ....., etc., maar dit terzijde), en deze bij een vioolbouwer had laten "opknappen". Mijn vraag is nu: Komt er ook een redelijk goed geluid uit de viool? Dat is namelijk bij het begin van de studie erg belangrijk; een viool die er goed uitziet maar een lelijk en dof geluid voortbrengt, is niet bevorderlijk voor plezier in het studeren. Dit weet ik uit eigen ervaring. Mijn vader had een prachtige zogenaamde Tiroler viool, met in plaats van een krul een leeuwenkop, en een heel mooie ingelegde rand. Die was alleen geschikt als wandversiering, want het geluid was beneden alle peil, ondanks de inspanningen van de vioolbouwer, om er nog iets van te maken! Hier heb ik vroeger in het begin les op gehad, maar gaf er al spoedig de brui aan. Nu, na hervatting van de vioolstudie op mijn 65e jaar, beschik over een viool met een mooi en vol geluid, en het studeren gaat meteen een stuk beter. Je raakt daardoor veel meer geïnspireerd. Ben inmiddels toe aan de 5e positie. Hans
Hans, als ik aan mijn docente vraag of ze niet vind dat ik slechts langzaam vooruit ga wil ze daar nooit een antwoord opgeven. Het enige wat ze belangrijk vindt is of haar leerling plezier in het vioolspelen heeft en daarom zal ze niet snel zeggen dat iemand er beter mee kan stoppen tenzij een kind door de ouders gedwongen wordt. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. En ik weet ook wel dat je jezelf nooit met een ander moet vergelijken. Maar toch wil ik je vragen hoe lang jij les heb gehad en op welke leeftijden. Toevallig was ik zondag op een concert waar Emmy Storms een stuk van Brahms speelde. Bij de allerhoogste tonen hou je dan je adem in, zo mooi en zuiver. Vanaf nu kijk ik dus uit naar de hogere posities, vandaar mn vraag.
Hoi Jozef, ik ben begonnen toen ik 43 jaar was, omdat ik altijd al viool had willen spelen, zonder dat ik er iets in wilde bereiken. Ik ben begonnen met een paar lessen en was meteen verkocht. Een goede docent kan de problemen die je tegenkomt in zulke kleine stukjes knippen dat je heel veel kleine overwinninkjes gaat mogen vieren. Veel plezier met de babysteps.
Beste Jaap, Als antwoord op je vraag: Ik ben begonnen toen ik 16 jaar was en ben gestopt op m'n 18e. In die tijd was ik al aan de 3e positie toe. Pas in maart 2006 (ik was toen bijna 65) heb ik de studie weer opgevat, waardoor ik heel wat had in te halen. Het heeft dus de nodige tijd geduurd voordat ik weer op mijn oude niveau zat. Ik had het voordeel dat ik op betrekkelijk jonge leeftijd was begonnen, en had dus wat dat betreft een voorsprong op jou, die als "onbeschreven blad" op z'n 62e jaar begon met de vioolstudie. Omdat de 7 posities (de oneven posities 1-7 en de even posities 2-6) een bereik van meer dan 3 octaven omvatten, ga je steeds meer "de hoogte in" met je linkerhand en wordt de moeilijkheidsgraad steeds groter. Dit vergt qua toonvorming en techniek veel oefening (o.a. technische oefeningen in verschillende posities en vooral, tot vervelens aan toe: toonladders!). Persoonlijk had ik trouwens - op mijn leeftijd wel te verstaan - de meeste moeite met de 4e positie. Maar ik blijf stug volhouden, vind het nog steeds een enorme uitdaging, en voel, als ik weer een positie onder de knie heb, een grote voldoening. Ik zou er als ik jou was trouwens bij m'n lerares op aandringen, langzamerhand eens te beginnen met vibrato en de 3e positie! Veel succes. Hans
Bedankt voor je uitgebreidde antwoord Hans. Wat mijzelf betreft, ik heb zelf aangegeven even geen nieuwe dingen erbij te willen leren. Ik vond dat ik de gelezen noten nog niet snel genoeg kon koppelen aan de juiste vingerpositie. Daar wil ik eerst helemaal los op worden en dat gaat nu met leuke stukjes steeds beter. Daarnaast moet ik elke week steeds dezelfde 7 toonladders spelen! Vibrato zou ik wel graag willen kunnen maar mijn lerares wil daar pas mee beginnen als ik zuiverder kan spelen. Ik weet niet of ik erg onzuiver speel, ik hoop dat het aan haar ligt want ikzelf vind het meestal wel aardig klinken. Ik denk wel eens dat zij te hoge eisen stelt aan het zuiver spelen. Als ik de linkerelleboog iets meer onder de viool naar rechts doorkantel zodat de vingertop ook iets meer kantelt zonder hem te verplaatsen is de toon wel ineens goed, scheelt dus eigenlijk niks. Is vaak niet leuk voor mij, schoot liever wat meer op, maar wel nuttig hoop ik. gr. jaap
De koppeling van de gelezen noten aan de juiste vingerpositie is inderdaad heel belangrijk, Jaap. Dat heb je treffend verwoord! Dit wordt bij positiewisselingen alleen maar moeilijker. Je kunt daarom maar beter eerst aan dat punt werken. Het is een zaak van grote concentratie. Persoonlijk moet ik bij aarzelingen over de vingerzetting de betreffende noot eerst "van binnen" horen voordat ik hem kan spelen, vooral in de hogere posities. Groet, Hans
