Een vioolstok kan opnieuw worden behaard. Maar....... is het ook mogelijk om de beharing van een vioolstok om te keren, zodat de nog niet bespeelde kant zichtbaar wordt? en kan worden bespeeld.
1 april is het al geweest. Nee dat heeft geen zin, de haartjes zijn zo dun dat ook de bovenste weerhaakjes de snaren raken.
Dat is een heel goede vraag. Ik bedoel: afgesleten vioolsnaren kun je ook gewoon omdraaien, en dan klinken en spelen ze weer als nieuw. Waarom zou dat dan niet ook kunnen gelden voor de haren van de strijkstok? En het water dat uit mijn saxofoon komt gedropen, gebruik ik altijd om de plantjes water te geven. Zonde om het zomaar weg te gooien.
@when2345, koop een paard! @ de oude Minkema (of de jonge). Ik wist niet dat je Sax bespeelt mooi instrument, en handig voor de plantjes.
Ik had gedacht het ei van Columbus oftewel van de strijkstok uit te vinden en nu blijf ik zitten met een paard en water uit de saxofoon. Ik wist niet dat een saxofoon ook plassen kon.
Zou het kunnen bij snaren van een contrabas? Die draaien uit zichzelf niet 'zomaar' even om. Komt bij, dat ze nogal wat kosten (ongeveer €150), dus als je de levensduur kunt verdubbelen?
Hallo when2345. Genoeg flauwekul. Niet te zuinig worden. Vroeger waren er mensen die hun stok opnieuw lieten beharen de stok inleverden met de oude haren halverwege doorgeknipt. Uit angst dat een gedeelte van de oude haren weer gebruikt zouden worden. (Paarden)haar is organisch materiaal en veroudert. Wordt dus minder elastich. Louis Metz schreef in zijn boek over vioolspelen, dat er weerhaakjes aan de haren zitten. Hij had waarschijnlijk een grote duim. Het geluid wat uit een strijkinstrument komt, door het aanstrijken van een snaar , ontstaat door de HARS die aan de haren moet zitten. Bij het strijken plakt het haar enigszins aan de snaar; als de spanning te groot wordt, springt de snaar weer terug. Als je te langzaam strijkt met wat druk, hoor je dan ook een krakerig geluid: dat is het plakken en loslaten van de snaar. Een stok ZONDER hars aan de haren, glijdt over de snaren en heb je geen geluid. Veel plezier bij het spelen en laat je niet van de wijs brengen. Peter.
Nee, ik denk niet dat die duim groot was. De opbouw van de paardenhaar is dusdanig dat het vergelijkbaar is met een soort dakpannenstructuur. Die structuur is vergelijkbaar met een soort weerhaakjes en dat maakt dat de harsdeeltjes zich blijven hechten aan het haar. Lees de informatie eens van de strijkstokkenmaker Henk te Hietbrink en dan wordt meer duidelijk! Nee, de hars 'plakt' daar niet zomaar aan vast.
Hallo allemaal. Ik hoor in de verhalen niets meer over "weerhaakjes". Henk te Hietbrink heeft het over schubbetjes die er weliswaar eerst af moeten slijten om bij de zachtere kern te moeten komen waar de hars zich op zou hechten. Maar zegt ook dat wat er precies gebeurt, niet is onderzocht. Paardenhaar wordt in matrassen verwerkt vanwege het groot ventilerend vermogen. Dit komt door de HOLLE kern...... Wie het weet mag het zeggen. Peter. Moeten de haren nu door die dakpannenstructuur ook om en om aan de stok gelegd worden?
Ja, volgens Otto Möckel moet dat inderdaad! Omdat de haren aan het einde dunner zijn, adviseert hij tevens de haren om en om te ordenen zodat niet alleen de 'weerhaakjes' in beide richtingen zijn gericht maar ook de breedte van de bundel zowel aan de punt als aan de slof gelijk is. Of Henk te Hietbrink dat ook doet is mij niet bekend. Zou gevraagd kunnen worden.
Bij Möckel lees ik dus ook weer NIETS over schubbetjes. Wel dat de haren aan de ene kant dikker zijn dan aan het andere einde. Omdat aan de punt minder druk wordt uitgeoefend, worden daar meestal de dunne uiteinden aangelegd. In zeldzame gevallen worden de haren om en om gelegd. Dit in verband met de eigenschap van haren om aan de ene kant dun te zijn en de andere kant dikker. Of heb ik het verkeerd. Ik heb een uitgave uit 1930, waarschijnlijk de eerste druk. Is men in de loop der tijden van inzicht veranderd? Peter
Ik vraag me af of bepaalde opvattingen en tradities in de viool- en stokkenbouwkunde bestand zijn tegen de placebotoets (oftewel tegen objectieve, dubbelblinde tests waarin methode A met methode B wordt vergeleken). Nou ja, heel eerlijk gezegd vraag ik me dat niet echt af. Op zulke vragen heb ik - scepticus van de oude stempel - voor mezelf al een tijdje een pasklaar antwoord. De echte vraag is waarom niet meer mensen zich die vraag stellen. Zoals de agnosticus zich blijft verwonderen over de overtuiging van de gelovigen.
Je moet het niet moeilijker maken dan het al is. Vioolbouw en stokkenbouw is een ambacht, niks geen/wel geloof in mystieke zaken. Het gaat mij om onzin en fantasie aan de kaak te stellen. Bij een vak als muziek is een groot auditorium gevoelig voor fantasie. De werkelijkheid is misschien te saai. Peter. Hars plakt overal aan vast, ook aan gewoon paardenhaar.
