Hallo iedereen, momenteel speel ik concerto 29 van Giovanni Battista Viotti. Aangezien het wel aangenamer/gemakkelijker is om een stuk in te oefenen met een audiofragment, vraag ik jullie of iemand weet waar ik een mp3 bestand of videofragment van dit stuk kan vinden? Ik heb me echt al suf gezocht in bibliotheken, muziekwinkels..., maar nergens vind ik dit stuk, ook niet op het internet (op youtube vind je alleen concerto 22 en 23). Je kan de CD's online bestellen, maar aangezien ik niet zo handig ben met onlinebestellingen, en ik geen hele reeks CD's van 50$ wil kopen, is dat geen oplossing (ook op iTunes is dit concerto alleen verkrijgbaar met de volledige CD...) Dus ik hoop dat jullie mij misschien kunnen helpen? Groeten Sarah
Sarah, Een wat late reactie van mijn kant, moet ik toegeven. En misschien is je probleem inmiddels wel opgelost. Zo niet, dan heb je wellicht wat aan het volgende. De enige violist die bij mijn weten het concerto no. 29 heeft opgenomen is Franco Mezzena (voor het 'Dynamic' label). Overigens niet alleen het 29e, maar allemaal. Ik neem ook aan dat je die set bedoelt. Maar het is beslist niet nodig die hele set te bestellen want de CD's uit die set zijn ook los leverbaar. Ik neem dan ook aan dat je die gewoon bij een plaatselijke CD-winkel kunt kopen of bestellen. Ik ben het even nagegaan maar ik kan je helaas niet aan een copie van dat concerto helpen. Ik heb in totaal 12 vioolconcerten van Viotti en afgezien van de nrs. 16, 22 en 24 ben ik er lichtelijk (ik bedoel volkomen) op uitgeluisterd. En dus wordt de verzameling verder niet gecompleteerd. Want ik heb mijn leven gebeterd Hopf
Beste Hopf, inmiddels heeft mijn vioolleraar me een kopietje van zijn CD bezorgd, maar toch bedankt voor je reactie! Hoe bedoel je trouwens, dat je je leven hebt gebeterd, in je laatste zin? Gr. Sarah
Beste Sarah, Excuses voor mijn kennelijk wat impliciete wijze van uitdrukken :/ Maar wat ik bedoelde te zeggen is dat ik mijn halve leven platen en later CD's heb gekocht omdat een bepaalde compositie c.q uitvoering mij interesseerde dan wel van belang leek. Maar na afloop van dat halve leven ontmoette ik verkeerde vrienden. Verzamelaars, om precies te zijn. En dat liep op den duur volkomen uit de hand, want ik ging lijden aan een soort 'volledigheidssyndroom'. Eigenlijk wil je van iedere violist (en later ook pianisten) 'alles' hebben dat ooit is opgenomen. Een, terugkijkend, niet alleen onmogelijke maar vooral ook belachelijke doelstelling. Want het voegt niets toe. Een aardig voorbeeld in dit verband is Michael Rabin. Ik heb niet alleen UITERAARD :lol: zijn commerciële opnamen maar ook erg veel radio-opnamen van live concerten. En dus ook die, nogal typisch Amerikaanse, opnamen met The Bell Telephone Hour Orchestra onder leiding van Donald Voorhees. Een wekelijks radioprogramma waarin alle beroemdheden van die tijd optraden. Heifetz was er ook kind aan huis. Maar op een bepaald moment denk je dat je Rabin compleet hebt. Tot je weer een Amerikaanse of Taiwanese verzamelaar tegen het lijf loopt die over een opname blijkt te beschikken waarvan ik het bestaan niet wist en dus ook niet heb. Kortom, een ramp En dan volgt een partij wheelen & dealen, net zolang tot je die opname ook hebt. En wat is het resultaat? Na een half jaar beschik je over weer een eerste deel van het vioolconcert van Mendelssohn. En weer begeleid door bovengenoemd retteket-orkest. Of die opname de moeite waard is, weet ik niet. Want ik heb er nooit naar geluisterd. Ik heb het vioolconcert van Mendelssohn (en Bruch1, Lalo, Tchaikovsky en Dvorak) namelijk iets te vaak gehoord in mijn leven. Een tweede overweging is dat de neergang van Rabin al vrij snel inzette. Dus om mezelf een teleurstelling te besparen ......................... De moraal van dit verhaal: ik heb 171 verschillende uitvoeringen van het vioolconcert van van Beethoven. En een slechts wat kleiner aantal van het vioolconcert van Brahms. Maar driekwart hoef ik geen tweede keer te horen. Maar ik hoop die zwarte bladzijde inmiddels te hebben omgeslagen. Het gevolg was een hardhandige sanering van mijn verzameling. Ten eerste heb ik nagenoeg al mijn grammofoonplaten weggegeven. Aan andere terminale verzamelaars En voor wat betreft mijn CD's heb ik besloten alleen die uitvoering van een werk te bewaren die mij het meest aan het hart ligt. En dat betekent het einde voor al die van Beethoven-, Schubert- en Mahlercycli waar ik toch nooit naar luisterde. Want aan Klemperer en Furtwängler heb ik eigenlijk wel genoeg. En slecht nieuws voor al die violisten die voortdurend hetzelfde werk opnamen (lees Oistrach, Heifetz en Milstein). Een aangezien ieder nieuw Nederlands talent, behalve Liza Ferschtman, telkenjare kennelijk weer in de fuik zwemt van het ijzeren repertoire, hoeven zij ook niet meer. De enige categorie die aan deze kaalslag is ontkomen, betreft kamermuziek. En dan met name strijkkwartetten want daar ligt tegenwoordig wel het zwaartepunt van mijn luisteren. Overigens is dat ook niet vrij van risico's, want ik had toch weer opmerkelijk veel tijd nodig om die ene opname van het Capet-strijkkwartet te pakken te krijgen. En inmiddels schijn ik ook weer te beschikken over vier verschillende uitvoeringen van de strijkkwarteten van van Beethoven door het Boedapest strijkkwartet. Dat, in weerwil van de naam, al decennia bestaat uit ex-Russen :lol: Maar door een streep te trekken door mijn verzamelwoede, hoop ik inderdaad mijn leven te hebben verbeterd. Nu het roken nog :/ Hopf
